Polski: Wyjście ludzi z miast to jedna z ostatnich prac Zbigniewa Libery, nawiązująca formą do batalistycznych panoram. Artysta snuje futurystyczną wizję, opierając się na literackim motywie martwych metropolii: ludzie opuszczają dziczejące, pozbawione prądu i bieżącej wody miasta, wyruszając w poszukiwaniu lepszego miejsca do życia. Praca ta nawiązuje do wcześniejszych cykli Libery Pozytywy i Mistrzowie, koncentrujących się na analizie fotografii prasowej i jej możliwości kształtowania zbiorowej pamięci – a także kanonów historii sztuki.