AK-12
| AK-12 ⓘ | |
|---|---|
 AK-12 5.45×39mm saldırı tüfeği | |
| Tip | Saldırı tüfeği (AK12/AK200, AK15, AK19, AK400) Savaş tüfeği (AK308) Karabina (AK12K, AK15K) Kadro otomatik silahı (RPK16) |
| Menşe yeri | Rusya |
| Servis geçmişi | |
| Hizmette | 2018-günümüz |
| Tarafından kullanıldı | Kullanıcıları Gör |
| Savaşlar | 2022 Rusya'nın Ukrayna'yı işgali |
| Üretim geçmişi | |
| Tasarımcı | Mikhail Kalashnikov, Vladimir Zlobin, Sergey Urzhumcev |
| Tasarlanmış | 2011 |
| Üretici firma | Izhmash (şimdi Kalashnikov Concern) |
| Üretilmiş | 2018 |
| Varyantlar | Varyantlara bakın |
| Teknik Özellikler | |
| Kütle |
|
| Uzunluk | 922 mm (36,3 inç) tam uzunluk 688 mm (27,1 inç) stok katlanmış |
| Kartuş |
|
| Eylem | Gazla çalışan, uzun stroklu gaz pistonu, döner cıvata |
| Atış hızı | 700 tur/dakika |
| Namlu çıkış hızı |
|
| Etkili atış menzili |
|
| Maksimum atış menzili | 3,150 m (3,440 yd) |
| Yem sistemi |
|
| Manzaralar | Yedek demir nişangahlar ve çeşitli optik nişangahlar için entegre Picatinny rayı |
AK-12, Kalashnikov Concern (eski adıyla Izhmash) tarafından tasarlanan ve üretilen 5.45×39mm hazneli bir Rus saldırı tüfeğidir ve Kalashnikov tüfeklerinin beşinci neslidir. ⓘ
Kalashnikov Concern ayrıca AK-12'nin Rus ordusunun talebi üzerine AK-15 olarak bilinen 7.62×39mm'lik bir varyantını da sunmaktadır. Daha sonra uluslararası müşterilerin talebi üzerine AK-19 olarak bilinen 5.56×45mm NATO'da odacıklı bir varyant tanıtıldı. AK-12 ve AK-15'in daha kısa namluya sahip AK-12K ve AK-15K adlı kompakt varyantları da geliştirilmektedir. ⓘ
AK-12 projesi 2011 yılında Kalashnikov Concern'in bir parçası olarak özel bir girişim haline gelen IZHMASH fabrikası tarafından Rus ordusu tarafından düzenlenen "Ratnik" denemelerine katılmak amacıyla başlatıldı. Kalashnikov Concern tarafından daha da geliştirildi, geliştirme ve değerlendirme aşaması boyunca Rus ordusunun standartlarını karşılamak ve Rus ordusunun daha önceki prototip modellerin tam otomatik ateşlemesindeki maliyet ve sorunlarla ilgili endişelerini gidermek için birçok modifikasyon aldı. AK-200'den türetilen önceki prototip modellerde keşfedilen "çeşitli kusurları" iyileştirmek için çeşitli revizyonlardan geçmiştir. Bunlar daha sonra AK-12'nin nihai modeli haline gelen kanıtlanmış ve geliştirilmiş AK-400 lehine terk edildi. ⓘ
| AK-12 | |
|---|---|
 | |
| Çeşidi | Saldırı tüfeği |
| Uyruğu |  Rusya
|
| Üretim tarihi | |
| Tasarımcı | Mihail Kalaşnikov, Vladimir V. Zlobin |
| Tasarlandığı tarih | 2010 |
| Üretici | Izhmash |
| Üretildiği tarih | 2011'den günümüze |
| Çeşitleri | AK-12 |
| Özellikler | |
| Ağırlık | 3,3 kg (7,28 lb) |
| Uzunluk | 945 mm (37,2 in) (725 mm dipçik katlanmış halde) |
| Namlu uzunluğu | 415 mm; değiştirilebilir |
| Mühimmat | |
| Atış hızı | 650 mermi/dakika (full otomatik) ya da 1000 mermi/dakika (3lü atış) |
| Etkili menzil | 800 metre |
| Azami menzil | 800 metre |
| Nişangah | Ayarlanabilir demir nişangah |
AK-12, AK-74M'nin gelecek zamanda Rus Silahlı Kuvvetleri'nde yerini alması için tasarlanmış, genel amaçlı standart piyade silahı olacak şekilde dizayn edilmiş bir saldırı tüfeğidir. ⓘ
Silah, ilk olarak 2010 yılında geliştirilmeye başlandı. AK-12, 2011 yılında Rusya Başbakanı Vladimir Putin'e sunularak seri üretimine geçilmesinin önü açılmış oldu. ⓘ
Tarihçe
25 Mayıs 2010 tarihinde Rus medyası, Rusya Savunma Bakanlığı'nın AK-12 tüfeğinin 2011 yılında test edileceğine dair bir açıklama yayınladı. İlk prototip model (AK-200), Izhevsk'teki Izhmash silah üretim tesisinin ürünlerini incelemek için yaptığı resmi ziyaret sırasında Rusya Başbakanı Vladimir Putin'e sunuldu, görünüşe göre temel bir AK-74'tü (bu nedenle 5.45×39mm fişek yatağına sahipti). Izhmash'ın prototipi büyük kapasiteli 60 yuvarlak kaset şarjör ile donatılmıştı. İlk prototip modelde, kurma kolu, emniyet manivelası ve ateş seçicinin geleneksel yerleri değişmeden kaldı, ancak AK-12'nin üretim modeli tüm bu özelliklerde revizyonlar içeriyordu. ⓘ
Ocak 2012'de Rusya Savunma Bakan Yardımcısı, ellerinde milyonlarca fazla AK-74 saldırı tüfeği olduğu ve Izhmash'ın mali durumuyla ilgili endişeler nedeniyle Rus Ordusu'nun AK-12'yi satın almayacağını açıkladı. Buna rağmen Rusya Savunma Bakanlığı 2 Kasım 2012'de tüfeğin denemelerine başladı. Dondurucu soğuğa, çöl sıcağına, neme, toza ve darbelere maruz kaldığında etkinliği test edildi. 23 Kasım 2012 itibariyle denemelerin yaklaşık yüzde 80'i tamamlanmıştı. Bu ilk testler sırasında AK-12'nin "bir dizi kusura" sahip olduğu tespit edildi. Spesifik sorunlar "geliştiricinin gizli bilgileri" olarak kabul edildiği için açıklanmadı. Izhmash, hataların düzeltilebilir olduğunu ve denemelerin, değişikliklerin dahil edilmesi için tasarımdaki zayıflıkları tam olarak vurguladığını bildirdi. AK-12'nin ön testleri 30 Kasım 2012 tarihinde tamamlandı. Izhmash daha sonra denemeler sırasında ortaya çıkan tüfekle ilgili sorunları gidermek için çalıştı. Rus Ordusu yakın gelecekte yeni bir tüfek tanıtmayacağını açıklamış olsa da, devlet kabul denemeleri Haziran 2013'te başlayacak ve 2013 ortasında tamamlanacaktı. Seri üretimin 2013 sonunda başlaması bekleniyordu. Izhmash devlet denemeleri için 30 prototip hazırladı. Şirket alıcılar için yılda 1 milyon tüfek üretme kapasitesine sahip olduklarını açıkladı. ⓘ
16 Eylül 2013 tarihinde Rusya Askeri-Sanayi Komisyonu Başkan Yardımcısı, Rus Ordusu'nun 2014 yılında 5.45 mm ve 7.62 mm'lik AK-12 saldırı tüfeklerini teslim almaya başlayacağını söyledi. Yeni tüfek, yeni tabancalar, makineli tüfekler ve keskin nişancı tüfekleri ile birlikte hizmete girecek. AK-12 temel platformu, diğer konfigürasyonlara dönüştürmek için yaklaşık 20 farklı modifikasyona izin vermektedir. Devlet denemeleri 2013 sonbaharında başlayacaktı. Ancak 23 Eylül 2013 tarihli İzvestiya gazetesi, ismini vermek istemeyen bir kaynağa dayanarak, AK-12'nin ön testlerdeki eksiklikler nedeniyle kabul edilmeyeceğini ve hatta devlet testlerinden bile geçmeyeceğini yazdı. AK-12, daha önceki üç AK modelinin yerini alacak ve Rus ordusundaki saldırı tüfeklerini standartlaştıracaktı. Hükümetin AK-12'yi reddetmesinin nedeni üst düzey komutanların milyonlarca AK-74 modeline sahip olduklarını ve yeni bir tüfeğe ihtiyaç duymadıklarını söylemesiydi. Yine de kolluk kuvvetleri için denemeler devam edecektir. ⓘ
Ancak 23 Aralık 2014 tarihinde Rus Ordusu, AK-12'nin yanı sıra KORD 6P67'nin de devlet denemelerinden geçtiğini ve değerlendirilmek üzere operasyonel birimlerde hizmete alınacağını duyurdu. Her iki silahın da Mart 2015 itibariyle Rus kuvvetleri tarafından operasyonel olarak denenmeye başlanması bekleniyordu. ⓘ
6 Eylül 2016 tarihinde Kalashnikov Concern'in, kendini kanıtlamış AK-400'den (Temel Prototip) türetilen ve daha önceki prototip modellerin yerini alan AK-12'nin nihai üretim modelini tanıttığı bildirildi. Tanıtılan iki temel model vardı: 5.45×39mm fişek yatağına sahip AK-12 ve 7.62×39mm fişek yatağına sahip AK-15. Kalashnikov Concern ayrıca 5.45×39mm fişek yatağına sahip, geleneksel Kalashnikov düzenini ve tasarımını temel alan ve AK-12 programından türetilen birçok yeni teknik ve ergonomik özelliğe sahip olan RPK-16 adlı yeni bir takım otomatik silahı da tanıttı. AK-12 ve AK-15'in nihai üretim modelinin Rus Ordusu ile birlik denemelerine katılmaya başladığı ve burada Degtyarov KORD 6P67 ve KORD 6P68 dengeli hareketli saldırı tüfekleriyle yarıştığı da bildirildi. AK-12 operasyonel testlerini tamamladı ve Haziran 2017'de askeri saha testlerinden geçti. Hem AK-12 hem de AK-15 Aralık 2017'de testleri tamamladı. Ocak 2018'de AK-12 ve AK-15'in Rus ordusu tarafından kabul edildiği açıklandı. ⓘ
Amerika Birleşik Devletleri'nin Temmuz 2014'te Rus silah endüstrisine yönelik sektörel yaptırımlarından önce, Amerika Birleşik Devletleri sivil silah pazarı Kalashnikov Concern sivil silah satışlarının %90'ını oluşturuyordu. Kalashnikov Concern, 2014 yılında ABD'deki tek distribütörü olan RWC Group aracılığıyla ABD pazarında 200.000 adet Rus üretimi silah satmayı planlamıştır. Rusya'da üretilen Kalaşnikofların ABD'ye satışı, hem mevcut Kalaşnikof silahlarının üretim maliyetlerini hem de Rus hükümetinin satın aldığı gelecekteki Kalaşnikof modellerinin geliştirme maliyetlerini önemli ölçüde azaltmıştır. ⓘ
AK-12'nin testleri Aralık 2017'de tamamlandı ve silah Ocak 2018'de Rus Ordusu tarafından kabul edildi. ⓘ
Ağustos 2018'de Ermenistan Savunma Bakanlığı, AK-12 ve AK-15'in Ermenistan'da üretim haklarını elde ettiklerini açıkladı. ⓘ
Tüfeğin bir çatışmada kullanıldığı ilk kez 2022 yılında Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında bazı Rus birlikleri tarafından teyit edilmiştir. Ukrayna kuvvetleri, Bölgesel Savunma Kuvvetleri üyeleri tarafından sınırlı kullanımının yanı sıra popüler savaş ganimeti haline gelen birkaç AK-12 ele geçirdi. ⓘ
Tasarım
AK-200 temelli erken prototip model
AK-200'ü temel alan ve iptal edilen prototip model, önceki Kalaşnikof tüfeklerinin aynı gazla çalışan uzun stroklu piston sistemini kullanıyor, ancak birçok özelliği ailesindeki diğer tüfeklerden kökten farklı. Hafif versiyon, namluları değiştirerek kalibre değiştirme özelliğine sahiptir. Standart konfigürasyonda olduğu gibi 5.45×39mm fişek yatağına sahiptir ve 7.62×39mm veya 5.56×45mm NATO fişeğine değiştirilebilir. Diğer ara kalibreler de beklenmektedir. Ağır versiyon, daha büyük 7.62×51mm NATO kartuşunu barındıracaktır. Standart AK-74M 30 yuvarlak şarjörlerle beslenir ve ayrıca RPK-74'ün 45 yuvarlak şarjörlerini de kabul edebilir. 7.62×39mm Sovyet hazneli versiyon AKM'nin 30 mermilik şarjörü ve RPK'nın 40 mermilik kutu şarjörü ve 75 mermilik tambur şarjörleri ile uyumludur. AK-12'nin iptal edilen prototip modeline özel şarjörler, sürgü yakalama aktüatörlü 30 mermilik bir şarjör, 60 mermilik dörtlü şarjör ve 95 mermilik bir tambur içerir. ⓘ
AK-12'nin iptal edilen prototip modeli ergonomik olarak öncekilerden çok farklıdır. Daha iyi geri tepme kontrolü için namlu ile aynı hizada olan teleskopik bir dipçiğe ve tüfeğin her iki tarafına katlanmasını sağlayan bir dipçik mandalına sahiptir. Kauçuk yüksekliği ayarlanabilir yanak parçası ve dipçik plakasına sahiptir. Kurma kolu öne doğru hareket ettirilmiştir ve çok yönlü kullanım için her iki tarafa da takılabilir. Alıcı menteşelidir ve optik montajı için bir Picatinny rayı ile daha serttir. Silah üzerinde, her iki tarafta, el kundağının altında ve üstünde (daha uzun bir monolitik ray için gövde ile aynı hizada) ve gaz bloğunun üstünde olmak üzere birkaç aksesuar rayı daha vardır. Ayrıca gaz odasının altında GP-34 bomba atar takılabilen bir kulak ve arpacık tutucusunun altında süngü takılabilen bir kulak daha vardır. Arka demir nişangah gövde üzerinde daha geridedir ve dipçik uzatıldığında veya katlandığında nişan almak için ayarlanabilir. Şarjör serbest bırakma aynı konumdadır, ancak şarjörleri çıkarmak için tetik parmağı tarafından kullanılabilir. Önceki AK tipi tüfeklerden farklı olarak, toz kapağı emniyet seçicisi çok yönlü bir ateş seçici ile değiştirilmiştir; güvenli, yarı otomatik, üç turlu seri ateş ve tam otomatik ateş olmak üzere dört konumu vardır. Diğer iyileştirmeler arasında daha küçük bir fırlatma deliği, daha ergonomik tabanca kabzası, geliştirilmiş yivler ve NATO standardı tüfek el bombalarını ateşleyebilen 22 mm dişli bir namlu freni bulunmaktadır. ⓘ
AK-12'nin iptal edilen prototip modelinin tam otomatik atış hızı dakikada 600-650 mermi civarındadır. Prototipin benzersiz bir özelliği, üç mermilik hiper patlama ayarında dakikada 1.000 mermi atabilmesidir. ⓘ
AK-400 temelli nihai üretim modeli
AK-12'nin nihai üretim modeli, kendini kanıtlamış AK-400 prototipine dayanmaktadır. AK-400 prototipinde eski AK'lere kıyasla önemli bir teknik değişiklik, namlunun el kundağından serbestçe yüzdürülmesiydi. Önceki tüm AK tüfeklerinde, tüfeğin alt el kundağı, damgalı çelik bir el kundağı tutucusu ile doğrudan namluya monte edilmişti. Sonuç olarak, el kundağına uygulanan bir kuvvet tüfeğin sıfırını etkiler. AK-400 prototipinde, el kundağı gövdeye ve revize edilmiş daha sert ve çıkarılamaz bir gaz tüpüne bağlanmıştır, bu da namlunun nispeten izole kalmasına ve daha yüksek doğruluk için sınırsız bir şekilde esnemesine ve titreşmesine izin verir. AK-12 5.45×39mm fişek yatağına sahiptir ve Rus askeri gereksinimleri nedeniyle Kalashnikov Concern tüfeği AK-15 olarak adlandırılan 7.62×39mm fişek yatağında da sunmaktadır. AK-12 ve AK-15'in AK-12K ve AK-15K olarak adlandırılan kısa namlulu versiyonları üzerinde de çalışılmaktadır. ⓘ
Nihai üretim modeliyle, Rus Ordusu'nun tam otomatik atış ve daha önceki prototip modellerin maliyetiyle ilgili endişelerini gideriyor ve ayrıca yapımının çok daha ucuz olması bekleniyor. Aynı zamanda AK-12'nin önceki prototip modelleri için geliştirilen iyileştirmelerin birçoğunu içeriyor, ancak tüfeğin bazı bileşenlerinin gücünü ve esnekliğini de geliştiriyor. Kendine özgü hızlı sökülebilir namlu freni büyük bir genleşme haznesi, frenin ön ucunda iki simetrik dikey kesik ve namlu yükselmesi ve tırmanmasının yanı sıra sağa doğru yanal kaymaya karşı koymak için simetrik olmayan üç havalandırma deliği ve sonunda taç şeklinde bir cam kırıcı içerir. Frenin ucuna yakın düz bir plaka, çıkan egzoz gazları yüzeyine çarptığında ileri doğru bir itme üreterek geri tepmeyi büyük ölçüde azaltır. Tüfek, dahili bir bakım kiti saklama odasına sahip ergonomik bir tabanca kabzasına, çekme uzunluğu ve yüksekliği ayarlanabilir dipçik için ayarlanabilir geri çekilebilir yandan katlanır teleskopik 4 konumlu omuz kundağına ve 3 parçalı bir temizleme çubuğu için saklama odasına ve havalandırma deliklerine sahip serbest yüzer bir el kundağına sahiptir. Toz kapağı ateşleme modları ve emniyet seçme kolu önceki AK tipi tüfeklere benzer, ancak kolun sağ el işaret parmağı veya sol el başparmağı ile manipüle edilmesini mümkün kılmak için uzantılar eklenmiştir. Bu tarz seçme kolu Rusya dışında satış sonrası parça olarak satılmış ve satılmaktadır ve Amerika Birleşik Devletleri'nde Krebs tarzı emniyet olarak bilinmektedir. AK-12, 100 ila 800 m (109 ila 875 yd) arasında 100 m (109 yd) artışlarla kalibre edilmiş menzil ve rüzgar açısı ayarlanabilir diyafram tipi arka teğet demir nişangah kullanır. Arpacık, arazide yükseklik için ayarlanabilen örtülü bir direktir. Eski AK'lerde ve diğer küçük silahlarda optik nişangahları monte etmek için kullanılan Varşova Paktı yan kırlangıç kuyruğu rayı, nişangahları monte etmek için bir Picatinny rayı ile değiştirildi. Tüfeğe ayrıca hızlı sökülebilir bir ses bastırıcı ve bir süngü takılabilir. Tüfeğin muharebe etkinliğini daha da artırmak için, 40 mm GP-25/GP-34 tek atışlı namlu altı bombaatar ile donatılabilir. ⓘ
AK-12'nin nihai üretim modelinin tasarımı, daha önceki prototip modellerine kıyasla mevcut AK-74M ile daha fazla ortak noktaya sahiptir, ancak mevcut saldırı tüfeklerine bir güçlendirme olmayacaktır. AK-12'nin gövdesinde, geliştirilmiş ve çok daha sert bir üst kapak arayüzü ve yeni bir serbest yüzer namlu gibi çeşitli iyileştirmeler yapılmıştır. AK-12'nin nihai üretim modelinin mevcut AK-74'ten en azından Rus hükümeti tarafından talep edilen marjda daha iyi performans gösterdiği bildiriliyor. ⓘ
AK-12'nin nihai üretim modeli dakikada yaklaşık 600-650 mermi döngüsel atış hızına sahiptir. Daha önceki prototip modellerdeki üç turlu hiper patlama özelliği, nihai üretim modelinde geleneksel iki turlu patlama özelliği ile değiştirildi. ⓘ
Varyantlar
AK-12
AK-12'nin nihai üretim modeli, daha güvenilir, daha isabetli ve en son Rus askeri gereksinimlerine daha uygun olduğu söylenen AK-400 prototip modeline dayanmaktadır. AK-12, 5.45×39mm fişek yatağına, 415 mm (16.3 inç) namlu uzunluğuna, 800 m (870 yd) maksimum atış menziline ve 30 mermilik standart şarjör kapasitesine sahiptir. Gövdenin üst kısmında çeşitli optik nişangahları monte etmek için ve el kundağının üst, alt ve yanlarında çeşitli aksesuarları monte etmek için bir Picatinny rayına sahiptir. Yeni kutu şarjörler 5.45×39mm şarjörlerle geriye doğru uyumludur ve silah şarjörün üzerine dayandığında zeminle daha sert ve dengeli bir temas sağlamak için alt arka kısımda eğimli bir açıya sahiptir. Ayrıca 10, 15, 20, 25 ve 30 mermi pozisyonlarında mevcut dolu mermi miktarını gösteren tanık pencereleri bulunur. Numaralandırılmış tanık pencereleri, şarjörün içindeki takipçinin konumunu gösterir. Takipçinin her iki tarafına, düşük ışık koşullarında tanık pencerelerinden görülebilen karanlıkta parlayan boya uygulanmıştır. Yeni kutu şarjör tamamen doldurulduğunda, taban plakası üzerinde bir pim çıkıntı yapar ve poşet içinde tamamen dolu bir şarjörün görsel ve dokunsal olarak tanımlanmasını sağlar. AK-12 aynı zamanda AK-74, RPK-74'ün önceki 5.45×39mm kutu şarjörleri ve RPK-16'nın 95 yuvarlak tambur şarjörü ile de uyumludur. ⓘ
ARMY-2020 fuarı sırasında güncellenmiş bir AK-12 ortaya çıktı. Güncellemeler büyük bir yeniden tasarım değil, ancak çekme uzunluğu için ayarlanabilen hafif polimer L şeklinde yandan katlanır teleskopik 6 konumlu omuz dipçiği, ergonomik polimer tabanca kabzası ve tetik koruma ünitesi ve güncellenmiş döner diyoptri arpacık gibi ergonomik iyileştirmeler etrafında yoğunlaşıyor. ⓘ
ARMY-2021 fuarı sırasında, omuz dipçiği üzerinde isteğe bağlı bir yanak yükseltici (ergonomik tercihlere ve nişan ekseni yüksekliği ayarlanabilir tarak parçasına göre) gösterildi. Ayrıca, Rus özel kuvvetlerinin kullanımı için geliştirilen standart uzunlukta namlulu AK-12SP ve kısa namlulu AK-12SPK varyantları da gösterildi. AK-12SP, "negatif boşluk" (oyuk yuva) montaj noktalarına doğrudan aksesuar takılması için M-LOK yuvalarına sahip alt ve üst alüminyum üst el kundağı/gaz tüpü kapaklarına sahiptir. Kısa namlulu AK-12SPK, M-LOK yuvalarına sahip alüminyum üst el kundağı/gaz tüpü kapağı ile AK-12 model bir alt el kundağına sahiptir. ⓘ
AK-12K
ARMY-2017 fuarı sırasında Kalashnikov Concern, AK-12'nin kısa namlulu bir varyantı olan AK-12K'nın prototiplerini sergiledi. ⓘ
AK-15
AK-15, AK-12'nin 7.62×39 mm'lik bir varyantıdır. Hem AK-12 hem de AK-15, Kalaşnikof Grubu tarafından "Ratnik" programı kapsamında geliştirilmiş ve Rus askeri hizmetine kabul edilmiştir. AK-12 ve AK-15 arasındaki tek fark kalibreleridir. AK-15 boşken 3,5 kg (7,72 lb) ağırlığında, tam uzunluğu 940 mm (37 inç), namlu uzunluğu 415 mm (16,3 inç), namlu büküm oranı 265 mm (10,4 inç) ve standart şarjör kapasitesi 30 mermidir. ⓘ
AK-15K
ARMY-2017 fuarı sırasında Kalashnikov Concern, AK-15'in kısa namlulu bir varyantı olan AK-15K'nın prototiplerini sergiledi. ⓘ
AK-19
Uluslararası Askeri-Teknik Forum ARMY-2020 fuarı sırasında ortaya çıkan AK-19, potansiyel uluslararası müşterilerin talebi üzerine AK-12'nin 5.56×45mm NATO odacıklı bir varyantıdır. Daha sonra IDEX 2021 sırasında kamuoyuna tanıtıldı. ARMY-2020 fuarı sırasında ortaya çıkan güncellenmiş AK-12 gibi, AK-19 da yeniden tasarlanmış polimer L şeklinde bir dipçiğe, yeniden tasarlanmış bir tabanca kabzasına ve tetik korkuluğuna ve yeni bir döner diyoptri arpacığa sahiptir. AK-19 ayrıca hızlı sökülebilir ses bastırıcı için yuvalara sahip kuş kafesi tipi bir flaş bastırıcıya sahiptir. Tüfek boşken 3,5 kg (7,72 lb) ağırlığında, 415 mm (16,3 inç) namlu uzunluğuna, 935 mm (36,8 inç) tam uzunluğa ve 30 mermilik standart kutu şarjör kapasitesine sahiptir. ⓘ
AK-308
AK-308, Rusya dışındaki potansiyel uluslararası müşterilerin talebi üzerine 2018 yılında geliştirilmekte olan bir savaş tüfeğidir. AK-12'nin tasarımına dayanmaktadır ve 7.62×51mm NATO (.308 Winchester) fişek yatağına sahiptir. Orta kalibreler için tasarlanan temel Kalaşnikof saldırı tüfeği tasarımı, tam güçlü bir mühimmatın ürettiği ekstra sürgü itişini kaldıracak şekilde esnetilmiş ve güçlendirilmiştir. Tüfek dakikada yaklaşık 700 mermi atım hızına sahiptir, 415 mm (16,3 inç) uzunluğunda bir namluya sahiptir, boşken 3,8 kg (8,38 lb) ağırlığındadır ve 20 mermilik bir şarjör kapasitesine sahiptir. Buna ek olarak, AK-308 diyoptri görüş hattı kullanır. AK-12 tarafından da kullanılan aksesuarları takabilme özelliğine sahiptir. Tüfeğin tam uzunluğu 970 mm'dir (38,2 inç). ⓘ
Türevleri
AK-200 tüfek ailesi
AK-200 tüfek ailesinin geliştirilmesi 2011 civarında durdurulmuş ancak 2016 civarında yeniden başlatılmıştır. AK-200 serisi, AK-12 serisine kıyasla biraz daha ağır ve daha az gelişmiş olmakla birlikte daha ucuzdur. 2018 itibariyle, tüm aileyi içeren 200 serisi Kalaşnikof saldırı tüfekleri, ihracat satışları ve yerel kolluk kuvvetleri kullanıcıları için sunulmaktadır. AK-200 serisi tüfekler, AK-100 tüfek serisine ve AK-12'ye dayanmaktadır. Bu tüfekler 5.45×39mm, 5.56×45mm NATO ve 7.62×39mm fişek yatağına sahip olup, AK-74M'ye benzer bir namlu ve gaz sistemi düzeneği kullanmaktadır. AK-12'ye eklenen iyileştirmeler arasında Picatinny rayları, yeni bir tabanca kabzası, yeni bir ayarlanabilir dipçik ve yeni bir flaş gizleyici bulunmaktadır. 30 mermilik şarjörlerden beslenirler ve RPK ve RPK-74'ün tambur şarjörleriyle uyumlu olabilirler. ⓘ
Modeller aşağıdaki gibi belirlenmiştir:
| Gövde | Saldırı tüfeği | Karabina ⓘ |
|---|---|---|
| 5.45×39mm | AK-200 | AK-205 |
| 5.56×45mm NATO | AK-201 | AK-202 |
| 7.62×39mm | AK-203 | AK-204 |
AK-200 serisi saldırı tüfekleri Rusya'daki hükümet müşterilerine tedarik ediliyor ve ayrıca ihraç edilmeye de hazır. Rusya ve Hindistan 3 Mart 2019'da AK-203 saldırı tüfeklerini üretecek bir tesisin açılışını yaptı. ⓘ
RPK-16
RPK-16 manga otomatik silahı (16 rakamı geliştirmenin ilk başladığı 2016 yılını göstermektedir) Kalaşnikof'un Degtyaryov'un teklifine karşı yarıştığı "Tokar-2" programına verdiği yanıttır. 2018 yılında Rusya Federasyonu Savunma Bakanlığı, RPK-16'nın tedarikine ilişkin bir sözleşme imzaladı ve Rus Silahlı Kuvvetleri'nde RPK-74'ün rolünü devralması bekleniyor. ⓘ
RPK-16, geleneksel Kalaşnikof gazı ile çalışan uzun stroklu piston sistemine sahip 5.45×39mm fişek yatağına sahiptir ve AK-12 programından türetilen bazı yeni teknik ve ergonomik özellikleri paylaşmaktadır. Çeşitli optik nişangahları monte etmek için gövdenin üstünde ve RPK-74'ün sabit bipodu yerine Picatinny rayına monte edilmiş çıkarılabilir bipodu monte etmek için el kundağının altında bir Picatinny rayı, ergonomik bir tabanca kabzası ve katlanır bir dipçik ve iki ana namlu uzunluğu gibi; 550 mm (21,7 inç) uzun namlu (hafif makineli tüfek rolü için uygulandığında veya yapılandırıldığında) ve 370 mm (14,6 inç) kısa namlu (saldırı tüfeği rolü için uygulandığında veya yapılandırıldığında). Tasarımı, kolayca çıkarılabilen değiştirilebilir bir namluya sahip olmasını ve hızlı bir şekilde çıkarılabilir bir bastırıcı takabilmesini sağlar. Muharebe ağırlığı 6 kg (13,23 lb), tam uzunluğu 1.076 mm (42,4 inç), döngüsel atış hızı dakikada 700 mermi, isabet mesafesi 800 m (870 yd)'dir. Öncelikle 95 mermilik bir tambur şarjör kullanır ve AK-74 ve RPK-74'ün kutu şarjörleriyle geriye dönük olarak uyumludur. ⓘ
Silahın performansı hakkında geri bildirim alan Kalashnikov Concern, yine 5.45×39 mm'lik ve çok benzer bir atış hızına sahip RPL-20 (20 indicating 2020) kayışla beslenen hafif makineli tüfek geliştirmeye başladı. Kalashnikov Concern şimdiye kadar en az bir işlevsel prototip yarattı. Eğer kabul edilirse, silah RPD'den bu yana Rus kuvvetleri tarafından kullanılan şarjör beslemeli veya standart Kalaşnikof modelinde olmayan ilk hafif makineli tüfek olacak ve selefinden farklı olarak bir manga otomatik silahı olmayacak. ⓘ
Galeri
AK-12'nin (GRAU 6P70) endüstriyel seri üretim için tasarlanan son üretim modeli
AK-12'nin son üretim modelinin bir başka fotoğrafı
Rus holografik nişangahı ve ses bastırıcı ile donatılmış AK-15 (GRAU 6P71)
Yeniden tasarlanmış bir döner diyoptri arpacık içeren güncellenmiş bir AK-12
Yeniden tasarlanmış hafif polimer L-şekilli omuz dipçiği ve polimer tabanca kabzası ve tetik koruma ünitesine sahip güncellenmiş bir AK-12
Yeniden tasarlanmış hafif polimer L-şekilli omuz ve ek yanak yükseltici içeren güncellenmiş bir AK-12
Yukarıdan aşağıya: ARMY-2021 fuarında AK-12, AK-15, AK-19, AK-308
AK-12'nin iptal edilen önerilen prototip modeli
AK-12'nin iptal edilen prototip modunun bir başka fotoğrafı. Dikey el kundağının üzerindeki çok yönlü fırlatma portuna ve ters çevrilebilir şarj koluna dikkat edin
AK-12'nin iptal edilen prototip modelinin çok yönlü ateşleme seçicisi, basmalı düğmeli şarjör bırakma ve fırlatma portu
AK-12'nin çeşitli aksesuarlarla birlikte iptal edilen prototip modeli
AK-12'nin iptal edilen ilk prototip modelinin AK-74 parçalarıyla yan yana karşılaştırmalı alan soyulmuş görünümü ⓘ
Kullanıcılar
_33.jpg)
Ermenistan: Ağustos 2018'de Army-2018 savunma fuarında AK-12 ve AK-15 saldırı tüfekleri üretmek için bir anlaşma imzaladı, 2019'da test için 50 tüfekleri vardı. 2021'de Ermeni Özel Kuvvetleri bir askeri eğitim tatbikatında AK-12 tüfeklerini kullanırken görüldü.
Kazakistan: Ağustos 2021'de, Ordu-2021 savunma fuarında silahları satın aldığı ortaya çıktı.
Katar: Katar Emiri Kuvvetleri'nde hizmet veren AK-12 tüfekleri Aralık 2018'de geçit töreninde gösterildi.
Rusya: AK-400 prototipine dayanan AK-12 (resmi GRAU tanımı 6P70), AK-15 (6P71) ile birlikte Ocak 2018'de hizmete alındı. Devlet savunma siparişinin bir parçası olarak 2.500 AK-12 saldırı tüfeğinin ilk teslimatları Aralık 2018'de başladı. Rusya Savunma Bakanlığı, Kalashnikov Concern ile 2019, 2020 ve 2021 yıllarında teslim edilmek üzere 150.000 AK-12 ve AK-15 saldırı tüfeği için üç yıllık bir sözleşme imzaladı. Kalashnikov Concern'in 20 Ağustos 2020 tarihinde yaptığı açıklamaya göre, Rusya Savunma Bakanlığı, orduda kademeli olarak AK-74M'nin yerini alacak olan AK-12'nin ana müşterisi ve aynı zamanda yakın yurtdışından belirtilmemiş bazı ülkelere de ihraç ediliyor. Teslimatlar hızla devam ediyor ve 2020 yılında 37.600 adet teslim edildi. Ağustos 2021'de yeni bir sözleşme imzalandı ve yıl içinde on binlerce tüfek üretildiği bildirildi. Rus Hava İndirme Birlikleri, tüfek ve çeşitli aksesuarlarla operasyonel deneyim kazanmak için AK-12'yi öncelikli olarak teslim alıyor ve 2020 ortası itibariyle yaklaşık 10.000 adet teslim aldı. Çeşitli aksesuarlarla donatılmış AK-12 saldırı tüfekleriyle donanmış Rus Hava İndirme Birlikleri, 9 Mayıs 2019 Moskova Zafer Günü Geçit Töreninde gösterildi. AK-12, Rusya Ulusal Muhafızları'nın askeri alt birimlerinde de hizmete girmiştir. Kalashnikov Concern ve Rusya Savunma Bakanlığı, Şubat 2018'de en yeni RPK-16 manga otomatik silahının teslimatı konusunda bir sözleşme imzaladı. Pilot operasyon ve muharebe kullanımının sonuçlarına dayanarak yeni bir hafif makineli tüfek geliştirilmeye başlandı.
Ukrayna: 2022 yılında Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Ukrayna kuvvetleri Rus birliklerinden ele geçirilen AK-12'leri kullanmıştır. ⓘ
Potansiyel kullanıcılar
Bangladeş: Ocak 2022'de Savunma Alımları Genel Müdürlüğü Bangladeş Ordusu için 2.000 adet AK-15 ihalesi açtı. ⓘ
Dizayn
Bir AK-74M versiyonu olduğu için temel olarak 5.45x39mm Soviet mühimmatı üzerine dizayn edilmiştir. Modern savaş alanlarına uyum sağlayabilmesi için nerede ise bütün saldırı tüfeklerinde kullanılan picatinny rail, bu silah için de uyarlandı. Silahın görüş arasını kapsayacak olan ana picatinny rail (iki parça halinde, büyük kısmı arka kapağın üstünde), sağ-sol ve namlualtı olmak üzere 4 tane picatinny rail uyarlandı. Daha temiz nişan alınabilmesi için arka nişangah ön üst kapakçıktan arka kapağın arkasına taşındı. ⓘ
Silahtaki en temel değişikliklerden bir diğeri de yeni tasarlanmış gövdesidir. Bunun için selector sistemi daha küçültülüp modernize edilmiştir. Yeni olarak da, farklı kalıplardaki kullanıcılar için uzunluğu ayarlanabilir ve katlanabilir dipçik eklenmiştir. Daha ergonomik olması için de eski kabza, ele daha iyi oturabilecek, polimerden üretilme yeni bir kabza ile değiştirilmiştir. Ayrıca, daha sorunsuz bir kovan atımı için, kovan çıkışı küçültülmüştür. ⓘ
Çalışma Sistemi
Silahın çalışma sistemi, versiyonu olduğu AK-74M ile doğal olarak aynıdır. Bolt kilitlenme sistemi ve piston aynı kalmıştır. Sürgünün kilitlenme sistemi olarak 2 sluglı rotating bolt, piston olarak da uzun vuruşlu gaz piston kullanır. ⓘ
Şarjör
Silah, AK-74'ten olan 30'luk kutu, RPK-74'ten olan 45'lik kutu ve yine RPK-74'ten olan 100 kartuş kapasiteli tambur şarjör kullanabilir. Yine de silahla birlikte, aslında AK-74 için çok önceden dizayn edilmiş olan 60 kartuş kapasiteli kasket şarjörlerin de kullanıma gireceği belirtilmiştir. ⓘ