Aygır
Aygır, kısırlaştırılmamış (hadım edilmemiş) erkek bir attır. Aygırlar ırklarının yapısını ve fenotipini takip eder, ancak bu standart dahilinde, testosteron gibi hormonların varlığı aygırlara daha kalın, "tepeli" bir boyun ve kısrak olarak bilinen dişi atlara ve hadım edilmiş erkeklere kıyasla biraz daha kaslı bir fizik verebilir. ⓘ
Mizaçları genetiğe ve eğitime bağlı olarak büyük ölçüde değişir, ancak sürü hayvanı olma içgüdüleri nedeniyle, özellikle diğer aygırlara karşı saldırgan davranışlara eğilimli olabilirler ve bu nedenle bilgili bakıcılar tarafından dikkatli bir şekilde yönetilmeleri gerekir. Bununla birlikte, uygun eğitim ve yönetimle, aygırlar at yarışları, at gösterileri ve uluslararası Olimpiyat yarışmaları da dahil olmak üzere birçok disiplinin en üst düzeylerinde etkili atlı sporculardır. ⓘ
"Aygır" aynı zamanda zebralar ve eşekler de dahil olmak üzere diğer atların erkeklerini ifade etmek için de kullanılır. ⓘ
Sürü davranışı
Popüler efsanelerin aksine, birçok aygır kısraklardan oluşan bir haremle birlikte yaşamaz. Doğal ortamlarda da kısraklar için birbirleriyle ölümüne rekabet etmezler. Sosyal hayvanlar olarak, bir kısrak haremi bulamayan ya da kazanamayan aygırlar genellikle her yaştan aygırdan oluşan ve yalnızca aygırlardan oluşan "bekar" gruplarında bir araya gelirler. Kısraklardan oluşan bir grupta bile aygır sürünün lideri değildir ancak sürüyü avcılardan ve diğer aygırlardan korur ve savunur. Sürüdeki liderlik rolü, halk arasında "lider kısrak" veya "patron kısrak" olarak bilinen bir kısrak tarafından üstlenilir. Kısrak, yiyecek, su ve barınak elde etmek için seyahat eden sürünün hareketini belirler. Ayrıca sürünün tehlikeden kaçarken izleyeceği rotayı da belirler. Sürü hareket halindeyken, baskın aygır sürüden ayrılan üyeleri gruba yaklaştırır ve sürü ile olası bir tehlike kaynağı arasında "arka koruma" görevi görür. Sürü dinlenirken, tüm üyeler tehlikeye karşı nöbet tutma sorumluluğunu paylaşır. Aygır, gerektiğinde sürüyü savunmak için genellikle grubun kenarında yer alır. ⓘ
Her karışık cinsiyetli at sürüsü için genellikle bir baskın olgun aygır vardır. Sürüdeki baskın aygır, gençken her iki cinsiyetten ata da tolerans gösterir, ancak atlar cinsel olarak olgunlaştığında, genellikle bir ya da iki yaşındayken, aygır hem tayları hem de kısrakları sürüden uzaklaştırır. Taylar aygır için rekabet oluşturabilir, ancak araştırmalar, her iki cinsiyetten genç atları kovmanın, çoğu genç gruptaki baskın aygırın yavruları olduğu için sürü içinde akraba evliliği riskini en aza indiren içgüdüsel bir davranış olabileceğini düşündürmektedir. Bazı durumlarda, sürünün sınırlarında tek bir genç ve olgun erkeğe müsamaha gösterilebilir. Bir teoriye göre, bu genç erkek potansiyel bir halef olarak kabul edilir, zira genç aygır zamanla yaşlı sürü aygırını sürüden çıkaracaktır. ⓘ
Kısraklar genellikle kısa süre içinde kendilerini doğurandan farklı bir baskın aygırla farklı bir gruba katılır. Kendi kısrakları olmayan taylar ya da genç aygırlar vahşi doğada genellikle küçük, tamamı erkeklerden oluşan "bekar grupları" oluşturur. Grup halinde yaşamak bu aygırlara sürü halinde yaşamanın sosyal ve koruyucu faydalarını sağlar. Bir bekar sürüsü, sürüsünü bir meydan okumada kaybetmiş yaşlı aygırları da içerebilir. ⓘ
Diğer aygırlar bir sürü aygırına doğrudan meydan okuyabilir ya da kısrakları "çalarak" yeni ve daha küçük bir sürü oluşturmaya çalışabilir. Her iki durumda da, iki aygır karşılaşırsa, nadiren gerçek bir kavga olur; daha çok blöf davranışı olur ve zayıf at geri çekilir. Hakimiyet için bir kavga meydana gelse bile, vahşi doğada rakipler nadiren birbirlerine zarar verir çünkü zayıf olanın kaçma şansı vardır. Esaret altındaki aygırlar arasındaki kavgalar ciddi yaralanmalarla sonuçlanabilir; çitler ve diğer hapsetme biçimleri, kaybeden hayvanın güvenli bir şekilde kaçmasını daha zor hale getirir. Yabani aygırların evcil kısrakları çaldıkları ya da onlarla çiftleştikleri bilinmektedir. ⓘ
Üreme anatomisi
_(20669607015).jpg)
Aygırın üreme sistemi, cinsel davranışlarından ve ikincil cinsiyet özelliklerinden (büyük ibik gibi) sorumludur. Dış genital organlar şunlardan oluşur:
- Testisler, skrotum içinde yatay olarak asılıdır. Ortalama bir aygırın testisleri 8 ila 12 cm (3,1 ila 4,7 inç) uzunluğunda, 6 ila 7 cm (2,4 ila 2,8 inç) yüksekliğinde ve 5 cm (2,0 inç) genişliğinde ovoidlerdir;
- penis, "penil kılıf" içinde. Aygırların damarlı bir penisi vardır. Ereksiyon halinde değilken oldukça gevşektir ve kılıfın içinde yer alır. Retraktör penis kası nispeten az gelişmiştir. Ereksiyon ve çıkıntı, corpus cavernosum penisindeki erektil vasküler dokunun artan şişkinliği ile kademeli olarak gerçekleşir. Ereksiyon halinde değilken penis, 50 cm (20 inç) uzunluğunda ve 2,5 ila 6 cm (0,98 ila 2,36 inç) çapında, distal ucu 15 ila 20 cm (5,9 ila 7,9 inç) olan sünnet derisi içinde yer alır. Retraktör kas, penisi kılıfın içine çekmek için kasılır ve penisin kılıftan uzamasına izin vermek için gevşer. Ereksiyon halindeyken penisin uzunluğu ve kalınlığı iki katına çıkar ve glans 3 ila 4 kat artar. Üretra, glansın distal ucunda küçük bir kese olan üretral fossa içinde açılır. Üretral proses adı verilen bir yapı glansın ötesine uzanır. ⓘ
İç genital organlar, veziküler bezler, prostat bezi ve bulboüretral bezleri içeren aksesuar seks bezlerinden oluşur. Bunlar ejakülasyon sırasında meniye sıvı katkısında bulunur, ancak doğurganlık için kesinlikle gerekli değildir. ⓘ
ⓘ |
Wikimedia Commons'ta Aygır ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
Evcilleştirilmiş aygırların yönetimi ve kullanımı
Evcilleştirilmiş aygırlar, dünyanın bulunduğu bölgeye, sahibinin felsefesine ve aygırın mizacına bağlı olarak çeşitli şekillerde eğitilir ve yönetilir. Ancak her durumda, aygırların hem diğer atlara hem de insan bakıcılara hükmetmeye yönelik doğuştan gelen bir eğilimi vardır ve diğer atlara, özellikle de kızgınlık dönemindeki kısraklara yakınlıktan bir dereceye kadar etkilenecektir. İnsanlara karşı her zaman saygılı davranmaları için eğitilmeleri gerekir, aksi takdirde doğal saldırganlıkları, özellikle de ısırma eğilimleri ciddi yaralanma tehlikesi oluşturabilir. ⓘ
Bu nedenle, yönetim tarzı ne olursa olsun, aygırlara birey olarak muamele edilmeli ve yalnızca atlar konusunda deneyimli kişiler tarafından ele alınmalıdır, böylece uygunsuz davranışlar bir tehlikeye dönüşmeden önce fark edilip düzeltilebilir. Bazı ırklar diğerlerine göre daha nazik bir mizaca sahip olsa da ve bireysel aygırlar deneyimsiz kişiler tarafından kısa süreler için bile idare edilebilecek kadar iyi huylu olabilse de, her zaman sağduyu kullanılmalıdır. En nazik aygırın bile insan eğitiminin üstesinden gelebilecek doğal içgüdüleri vardır. Genel bir kural olarak, özellikle yetiştirme ortamında çocuklar aygırlarla ilgilenmemelidir. ⓘ
Aygırların yönetimi genellikle şu modellerden birini takip eder: aygırın tek başına tutulduğu hapsetme veya "izolasyon" yönetimi veya aygırın diğer atlarla birlikte olmasına izin verilen çeşitli şekillerde "doğal", "sürü" veya "mera" yönetimi olarak adlandırılan yönetim sistemleri. "Harem" modelinde, aygırın vahşi veya yarı vahşi bir sürüye benzer şekilde kısraklarla serbestçe dolaşmasına izin verilir. Bu modelde "bekar sürüsü" modelinde, aygırlar yalnızca erkeklerden oluşan bir grupta veya bazı durumlarda aygır ve kısraklarla birlikte tutulur. Bazen aygırlar yılın mevsimine bağlı olarak periyodik olarak birden fazla sistemde yönetilebilir. ⓘ
Doğal yönetim türlerinin avantajı, aygırın "bir at gibi" davranmasına izin verilmesi ve daha az ahır ahlaksızlığı sergileyebilmesidir. Harem modelinde kısraklar "döngüye" girebilir veya daha kolay kızgınlık gösterebilir. Doğal yönetimin savunucuları ayrıca kısrakların doğal bir sürü ortamında "yerleşmelerinin" (hamile kalmalarının) daha olası olduğunu ileri sürmektedir. Bazı aygır yöneticileri bir aygırı yıl boyunca bir kısrak sürüsüyle birlikte tutarken, diğerleri bir aygırı yalnızca üreme mevsiminde kısraklarla birlikte dışarı çıkarır. ⓘ
Bazı yerlerde, evcilleştirilmiş genç aygırların büyürken bir "bekar sürüsünde" ayrı yaşamalarına izin verilir ve kısrakların görüş, ses veya kokusundan uzak tutulurlar. İsviçre'de yapılan bir araştırma, diğer atlardan uzak tutulan olgun damızlık aygırların bile, ilk sürü hiyerarşisi kurulurken uygun önlemler alınırsa, bir sürü ortamında barış içinde birlikte yaşayabileceğini göstermiştir. ⓘ
Örnek olarak, İngiltere'deki New Forest'ta, damızlık aygırlar her yıl yaklaşık iki ila üç ay boyunca kısraklar ve genç hayvanlarla birlikte açık ormana çıkmaktadır. Ormandan çıkarıldıklarında, çoğu yılın geri kalanında bekar sürülerinde birlikte kalırlar. New Forest aygırları, yetiştirme işinde olmadıkları zamanlarda, kısraklar ve iğdişlerle birlikte çalışarak yıllık round-up'lara katılır ve birçok disiplinde başarıyla yarışırlar. ⓘ
Bununla birlikte, doğal yönetimin dezavantajları vardır. Bunlardan biri, herhangi bir kısrağın üreme tarihinin ve dolayısıyla yavrulama tarihinin belirsiz olmasıdır. Diğer bir sorun da doğal üreme sürecinde aygırın veya kısrağın yaralanma riski ya da tamamı erkeklerden oluşan bir sürüde hiyerarşi kurulurken yaralanma riskidir. Bazı aygırlar sürü ortamında çok endişeli veya huysuz olurlar ve bazen sağlık riski oluşturacak kadar kilo kaybedebilirler. Bazıları kısraklarına karşı aşırı korumacı ve dolayısıyla daha agresif ve tehlikeli olabilir. Ayrıca aygırın meradan kaçma veya çalınma riski de daha yüksektir. Aygırlar, başka bir aygırla dövüşmek ya da "yanlış" kısrak sürüsüyle çiftleşmek için bitişik tarlalar arasındaki çitleri yıkabilir, böylece doğacak tayların soyağacı sorgulanabilir. ⓘ
Aygırları yönetmenin diğer genel yöntemi, bazen yüksek bir çitle çevrili küçük bir ağıl ya da ağılda, bazen bir ahırda ya da bazı yerlerde güçlü bir çitle çevrili küçük bir alanda (ya da padokta) bireysel olarak hapsetmektir. Bireysel hapsetmenin avantajları arasında aygırın veya diğer atların yaralanma riskinin daha az olması, kısrakların üremesi için kontrollü dönemler, hangi kısrakların ne zaman üretildiğinin daha kesin olması, kaçma veya hırsızlık riskinin daha az olması ve insanların erişiminin kolay olması sayılabilir. Bazı aygırlar öyle bir mizaca sahiptir veya yanlış sosyalleşme veya kötü muamele nedeniyle kötü davranışlar geliştirir ki, ya diğer atlara karşı tehlikeli bir şekilde davrandıkları için ya da serbest kaldıklarında insanlar için tehlikeli oldukları için kapatılmaları gerekir ve doğal bir ortamda tutulamazlar. ⓘ
Hapsetmenin sakıncaları, kullanılan yöntemin ayrıntılarına göre değişir, ancak sürü ortamından uzak tutulan aygırlar, optimum sağlık ve doğurganlık için dikkatli bir beslenme ve egzersiz dengesi gerektirir. Egzersiz eksikliği ciddi bir endişe kaynağı olabilir; yeterli egzersiz yapmayan aygırlar sadece şişmanlamakla kalmaz, bu da hem sağlığı hem de doğurganlığı azaltabilir, aynı zamanda bastırılmış enerji nedeniyle agresifleşebilir veya ahır kötü alışkanlıklar geliştirebilir. Diğer atları gören veya duyan bazı aygırlar saldırgan veya gürültücü olabilir, diğer atları çağırabilir veya onlara meydan okuyabilir. Bu durum bazen aygırların diğer hayvanlardan tamamen izole edilmesiyle çözülür. ⓘ
Bununla birlikte, tam izolasyonun önemli dezavantajları vardır; aygırlar hayal kırıklığı ve bastırılmış enerji nedeniyle saldırganlıkla ilgili ek davranış sorunları geliştirebilir. Genel bir kural olarak, sütten kesildiği veya cinsel olgunluğa eriştiği andan itibaren izole edilen bir aygırın sürü ortamına uyum sağlaması, diğer hayvanlarla yakın yaşamasına izin verilen bir aygıra göre daha zor olacaktır. Bununla birlikte, atlar içgüdüsel olarak sosyal yaratıklar olduklarından, uygun yönetim ve tedbirler gerekli olsa da, aygırların bile diğer atlarla sosyal etkileşime izin verilmesinden fayda sağlayacağına inanılmaktadır. ⓘ
Bazı yöneticiler, aygırlara diğer atları görebilecekleri, koklayabilecekleri ve duyabilecekleri bir alanda kendi başlarına günlük gezinti sağlayarak iki yöntem arasında uzlaşmaya çalışır. Dışarı bakabilecekleri ve diğer hayvanları görebilecekleri ahırlar arasında parmaklıklar veya ızgaralar bulunan bir ahırda ahırda kalabilirler. Bazı durumlarda, bir aygır bir iğdiş veya keçi, iğdiş edilmiş bir eşek, kedi veya başka bir canlı gibi at olmayan bir refakatçi hayvanla birlikte veya yanında tutulabilir. ⓘ
Uygun şekilde eğitilmiş aygırlar kısraklara ve birbirlerine yakın yaşayabilir ve çalışabilir. Viyana, Avusturya'daki İspanyol Binicilik Okulu'nun Lipizzan aygırları buna örnek olarak verilebilir; burada tüm aygır grubu genç taylar olarak bekar bir sürüde yarı zamanlı olarak yaşamakta, daha sonra ahıra alınmakta, eğitilmekte, gösteri yapmakta ve yetişkin olarak çok az yönetim sorunu ile dünya çapında seyahat etmektedir. Bununla birlikte, birbirini tanımayan aygırlar bile uygun şekilde eğitildikleri takdirde makul bir yakınlıkta güvenle çalışabilir; yarış pistindeki Safkan atların büyük çoğunluğu, diğer yarışma türlerindeki birçok atlı sporcu gibi aygırdır. Aygırlar genellikle at gösterilerinde, özellikle de konformasyonlarının değerlendirildiği halter sınıflarında aynı ringde birlikte gösterilir. At gösterisi performans yarışmasında, aygırlar ve kısraklar genellikle birbirleriyle aynı arenada, özellikle de atların grup olarak çalıştırıldığı Western ve İngiliz "zevk" tipi sınıflarda yarışırlar. Genel olarak, aygırlar işe odaklanmaları için eğitilebilir ve uygun şekilde idare edildiklerinde parlak performanslar sergileyebilirler. ⓘ
Damızlık bir aygır, kısrak yetiştirmemiş bir aygıra kıyasla insan bakıcıya karşı zorlayıcı davranışlar sergilemeye daha yatkındır ve aygırları yetiştirme mevsimi olan ilkbahar ve yaz aylarında idare etmek sonbahar ve kış aylarına kıyasla daha zor olabilir. Bununla birlikte, bazı aygırlar yılın aynı genel zamanında hem binicilik hem de yetiştiricilik için kullanılmaktadır. Hem atletik performans hem de doğurganlık oranı beklentilerinden ödün verilmesi gerekebilse de, iyi eğitilmiş ve iyi mizaçlı aygırlara, üreme davranışına yalnızca belirli bir alanda veya belirli işaretler, ekipman veya belirli bir bakıcı ile izin verildiği öğretilebilir. Bununla birlikte, bazı aygırlar aynı genel zaman diliminde kısrak yetiştirirken işe odaklanacak mizaçtan yoksundur ve bu nedenle yetiştirme için kullanılmak üzere geçici veya kalıcı olarak yarışmadan çıkarılırlar. Bir ırk sicili tarafından izin verildiğinde, suni tohumlama kullanımı aygırlardaki davranış sorunlarını azaltabilecek bir başka tekniktir. ⓘ
Aygırlara ilişkin kültürel görüşler
Aygırlara yönelik tutumlar dünyanın farklı bölgeleri arasında değişiklik göstermektedir. Dünyanın bazı bölgelerinde iğdiş etme uygulaması yaygın değildir ve aygırlar yaygındır. Diğer yerlerde, erkeklerin çoğu kısırlaştırılır ve sadece birkaç aygır damızlık olarak tutulur. Safkan at yetiştiricileri, belirli bir at ırkını sürekli olarak geliştirmek için genellikle tüm erkeklerin en iyi yüzde 10'undan fazlasının üremesine izin verilmemesini tavsiye eder. ⓘ
İnsanlar bazen aygırlar hakkında hem olumlu hem de olumsuz yanlış inançlara sahiptir. Bazı inanışlar, aygırların her zaman kötü, hırçın veya kontrol edilemez olduğu yönündedir; diğer inanışlar ise, yaramazlık yapan aygırların "doğal", "ruhlu" veya "asil" oldukları için yaramazlık yapmalarına izin verilmesi gerektiği yönündedir. Bazı durumlarda, filmlerden ve edebiyattaki kurgusal at tasvirlerinden beslenen bazı insanlar, bir aygırın diğerlerini dışlayarak tek bir insana bağlanabileceğine inanmaktadır. Ancak, diğer birçok yanlış inanış gibi, bu inanışlarda da sadece kısmi doğruluk payı vardır. Tüm aygırlar olmasa da bazıları, bazen genetik, ancak genellikle yanlış eğitim nedeniyle hırçın veya idare edilmesi zor olabilir. Diğerleri çok iyi eğitilmiş ve mükemmel terbiyeye sahiptir. Kötü davranan aygırlar güzel görünebilir veya içgüdüsel davranışlar sergileyebilir, ancak düzeltilmedikleri takdirde yine de tehlikeli olabilirler. Bazı aygırlar bazı insanlara diğerlerinden daha iyi davranır, ancak bu bazı kısraklar ve iğdişler için de geçerli olabilir. ⓘ
Asya ve Orta Doğu'nun bazı bölgelerinde, özellikle erkek biniciler arasında aygırlara binmek yaygındır. Aygırların iğdiş edilmesi alışılmadık bir durumdur ve kültürel olarak gereksiz ya da doğal olmayan bir durum olarak görülür. Kısırlaştırmanın yaygın olarak uygulanmadığı bölgelerde, aygırlara hala kısraklar kadar ihtiyaç duyulmamaktadır ve bu nedenle birçoğu itlaf edilecek, ya at eti için satılacak ya da onları bölge dışına götürecek tüccarlara satılacaktır. Geriye kalanların çoğu da üreme amacıyla kullanılmayacaktır. ⓘ
Avrupa, Avustralya ve Amerika'da aygır beslemek daha az yaygındır ve genellikle eğitilen ve gelecekte damızlık olarak kalitelerini test etmek için yarışmaya sokulan safkan hayvanlarla sınırlıdır. Aygırların çoğu erken yaşta kısırlaştırılır ve daha sonra günlük çalışma veya binek hayvanı olarak kullanılmak üzere eğitilir. ⓘ
Kısraklar
Eğer bir aygır damızlık olarak kullanılmayacaksa, erkek atın kısırlaştırılması hem erkek hem de dişilerin bulunduğu bir sürüde tam zamanlı olarak yaşamasına, saldırgan veya rahatsız edici davranışların azalmasına ve atın dikkati ciddi şekilde dağılmadan diğer hayvanların etrafında bulunmasına olanak sağlayacaktır. Bir at üreme için kullanılmayacaksa, cinsel olgunluğa ulaşmadan önce kısırlaştırılabilir. Gençken kısırlaştırılan bir at daha uzun boylu olabilir ve bu yapılırsa daha iyi davranabilir. Kısır olan veya artık üreme için kullanılmayan yaşlı aygırlar da kısırlaştırılabilir ve daha önce üreme için kullanılmış olsalar bile daha sakin davranışlar sergileyeceklerdir. Bununla birlikte, özellikle damızlık aygır olarak kullanılmışlarsa, daha genç yaşta kısırlaştırılan atlara göre aygır benzeri davranışları sürdürme olasılıkları daha yüksektir. Modern cerrahi teknikler, kısırlaştırmanın neredeyse her yaştaki ata nispeten az riskle uygulanmasına olanak tanır. ⓘ
Çoğu durumda, özellikle de modern sanayileşmiş kültürlerde, damızlık olarak kullanılmak için yeterli kalitede olmayan bir erkek at, sağlam bırakılmanın getirdiği içgüdüsel, hormona dayalı davranışlarla uğraşmak zorunda kalmadan daha mutlu bir yaşam sürecektir. Geldinglerin idaresi daha güvenlidir ve daha az yönetim sorunu ortaya çıkarır. Ayrıca daha yaygın olarak kabul görürler. Birçok yatılı ahır, aygırları olan müşterileri reddedecek veya onları tutmak için önemli ölçüde daha fazla para talep edecektir. Çocukların katıldığı etkinlikler veya patika biniciliği gibi tamamen eğlence amaçlı etkinliklere sponsor olan kulüpler gibi bazı binicilik etkinlikleri aygırların katılmasına izin vermeyebilir. ⓘ
Bununla birlikte, bazı evcil hayvan sahiplerinin erkek bir köpek veya kediyi kısırlaştırma konusunda çelişkili duygulara sahip olabilmesi gibi, bazı aygır sahipleri de bir aygırı kısırlaştırma konusunda kararsız olabilir. Hayvan hakları topluluğunun bir kolu, kısırlaştırmanın sakatlama olduğunu ve hayvanın ruhuna zarar verdiğini savunmaktadır. ⓘ
Kısırlaştırma
Bir ridgling ya da "rig" kriptorşid, yani testislerinden biri ya da her ikisi inmemiş olan bir aygırdır. Her iki testis de inmemişse, at bir iğdiş gibi görünebilir, ancak yine de bir aygır gibi davranacaktır. Aygır benzeri davranışlar sergileyen bir iğdişe bazen "sahte rig" denir. Çoğu durumda, ridglings kısırdır veya doğurganlık seviyeleri önemli ölçüde azalmıştır. Bu durum en kolay şekilde atın kısırlaştırılmasıyla düzeltilebilir. Daha karmaşık ve maliyetli bir cerrahi prosedür bazen durumu düzeltebilir ve hayvanın doğurganlığını geri kazandırabilir, ancak bu sadece damızlık aygır olarak çok yüksek potansiyele sahip bir at için uygun maliyetlidir. Bu ameliyat genellikle inmemiş testisi çıkarır, inmiş testisi bırakır ve monorşid aygır olarak bilinen bir at yaratır. Kriptorşidlerin veya cerrahi olarak yaratılan monorşidlerin damızlık aygır olarak tutulması tartışmalıdır, çünkü durum en azından kısmen genetiktir ve bazı bakıcılar kriptorşidlerin normal aygırlardan daha yüksek düzeyde davranışsal sorunlara sahip olma eğiliminde olduğunu iddia etmektedir. ⓘ