Ardıç
Ardıç ⓘ | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Juniperus communis | |||||||||||||||
Bilimsel sınıflandırma | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Türler | |||||||||||||||
metne bakınız.
|
Ardıç, servigiller (Cupressaceae) familyasından Juniperus cinsine ait iğne yapraklı ağaç ve çalı formundaki taksonların ortak adı. ⓘ
Üremesi için bir başka türe bağlı olabilmektedir. Ardıç tohumları yere dökülür ancak bu tohumlar bir ardıç kuşu tarafından yenmedikçe çimlenme gerçekleşmez. Ardıç kuşunun sindirim sisteminde ardıç ağacının tohumlarının kabukları açılır. Ardıç kuşu dışkısı ile birlikte toprağa karışan tohumlar kolayca çimlenir. ⓘ
Şaman Türkmen'lerde ve Bektaşi - Alevilerde kutsal olarak kabul edilen bir ağaçtır. Dallarına bez baglanarak dilek tutulur veya dalları tekkelerde tütsü olarak kullanılır. ⓘ
Türkiye'deki en eski ardıç ağacının Konya, Taşkent Alata (Balcılar)'da bulunduğu iddia edilmektedir. Bu iddiaya göre bin veya 2300 yaşında olan bu ağaca yöresel olarak ağıl ağaç denilmektedir. ⓘ
Ardıç tohumları pek çok hastalığın tedavisinde "bitkisel ilaç" olarak yaygın bir biçimde kullanılmaktadır. Ardıç tohumları yemeklere koku ve tat vermek maksadıyla da kullanılırlar - özellikle yağlı et yemeklerinde yemeği "hafifletmek"te de çok yararlıdır. ⓘ
Ardıçlar, Cupressaceae selvi ailesinin Juniperus (/dʒuːˈnɪpərəs/) cinsindeki iğne yapraklı ağaçlar ve çalılardır. Taksonomiye bağlı olarak, 50 ila 67 ardıç türü Kuzey Yarımküre'de, Kuzey Kutbu'ndan güneye tropikal Afrika'ya, batı, orta ve güney Asya'nın bazı bölgelerine, Eski Dünya'da doğu Tibet'e ve Orta Amerika dağlarına kadar geniş bir alana yayılmıştır. Bilinen en yüksek ardıç ormanı, güneydoğu Tibet ve kuzey Himalayalar'da 4.900 metre (16.100 ft) yükseklikte yer alır ve dünyadaki en yüksek ağaç sıralarından birini oluşturur. ⓘ
Açıklama
Ardıçların boyutları ve şekilleri 20-40 metre (66-131 feet) boyundaki uzun ağaçlardan, uzun, sarkan dalları olan sütunlu veya alçak yayılan çalılara kadar değişir. İğne benzeri ve/veya pul benzeri yaprakları ile yaprak dökmezler. Tek evcikli ya da iki evcikli olabilirler. Dişi tohum kozalakları çok belirgindir; etli, meyve benzeri birleşen pullar bir araya gelerek dut benzeri bir yapı (galbulus) oluşturur, 4-27 milimetre (3⁄16-1+1⁄16 inç) uzunluğundadır ve bir ila 12 adet kanatsız, sert kabuklu tohum içerir. Bazı türlerde bu "meyveler" kırmızı-kahverengi veya turuncudur, ancak çoğunda mavidir; genellikle aromatiktir ve baharat olarak kullanılabilir. Tohum olgunlaşma süresi türler arasında tozlaşmadan sonra 6 ila 18 ay arasında değişir. Erkek kozalaklar 6 ila 20 pullu diğer Cupressaceae kozalaklarına benzer. ⓘ
7'den 10'a kadar olan dayanıklılık bölgelerinde, ardıçlar her yıl birkaç kez çiçek açabilir ve polen salabilir. Birkaç ardıç türü sonbaharda çiçek açarken, çoğu tür kışın başından ilkbaharın sonlarına kadar tozlaşır. ⓘ
Birçok ardıç (örneğin J. chinensis, J. virginiana) iki tür yaprağa sahiptir; fideler ve yaşlı ağaçların bazı dalları 5-25 mm (3⁄16-1 inç) uzunluğunda iğne benzeri yapraklara sahiptir, olgun bitkilerde yapraklar 2-4 mm (3⁄32-5⁄32 inç) ölçülerinde (çoğunlukla) küçük pullar gibi üst üste biner. Olgun bitkilerde genç yapraklar görüldüğünde, çoğunlukla gölgeli sürgünlerde bulunur, yetişkin yapraklar ise tam güneş ışığı altındadır. Hızlı büyüyen 'kırbaç' sürgünlerindeki yapraklar genellikle genç ve yetişkin arasında orta düzeydedir. ⓘ
Bazı türlerde (örneğin J. communis, J. squamata), tüm yapraklar genç iğne benzeri tiptedir ve pul yaprakları yoktur. Bunların bazılarında (örneğin J. communis) iğneler tabanda eklemli iken, diğerlerinde (örneğin J. squamata) iğneler gövde ile düzgün bir şekilde birleşir. Ardıçların iğne yaprakları sert ve keskindir, bu da genç yaprakların çok dikenli olmasına neden olur. Bu durum fidanlarda değerli bir tanımlama özelliği olabilir, zira selvilerin (Cupressus, Chamaecyparis) ve diğer ilgili cinslerin çok benzer olan genç yaprakları yumuşaktır ve dikenli değildir. ⓘ
Ardıçlar kapalı tohumludur, yani tohumları vardır ama çiçekleri ya da meyveleri yoktur. Türlere bağlı olarak, ürettikleri tohumların gelişmesi 1-3 yıl sürer. Tohumun geçirimsiz kabuğu suyun içeri girmesini engeller ve dağılırken embriyoyu korur. Ayrıca, genellikle tohum kabuğuna fiziksel olarak zarar vererek kırılan uzun bir uyku hali ile sonuçlanabilir. Dağılma, çiftçil hayvanlar ve memeliler tarafından bütün olarak yutulma yoluyla gerçekleşebilir. Tohum kabuğunun direnci, sindirim sisteminden aşağıya geçmesine ve yol boyunca tahrip olmadan dışarı çıkmasına izin verir. Bu tohumlar birkaç yıl içinde uzun mesafelere dağılabildikleri için uzun süre dayanırlar. ⓘ
Sınıflandırma
Bölümler
Cins biraz farklı şekillerde bölümlere ayrılmıştır. 2013 ve öncesine ait moleküler filogenetik verilere dayanan bir sistemde üç bölüm kullanılmıştır:
- Bölüm Caryocedrus - Büyük, mavi, odunsu, 3 tohumlu kozalaklara sahip 1 tür; Akdeniz'e özgü
- Juniperus Bölümü - Mavi veya kırmızı tohum kozalaklı, genellikle 3 tohumlu 14 tür; 12 tür doğu yarımküreye özgü, biri Kuzey Amerika'ya endemik ve bir tür, J. communis, çevresel
- Sabina Bölümü - 1 ila 13 tohumlu çeşitli renklerde tohum kozalaklarına sahip yaklaşık 60 tür; türler yaklaşık olarak eşit olarak
doğu ve batı yarımküreler Juniperus sect. Sabina ayrıca kladlara ayrılmıştır. ⓘ
Türler
Juniperus sect. Caryocedrus
Bir tür:
- Juniperus drupacea - Suriye ardıcı ⓘ
Juniperus sect. Juniperus
İğne yapraklı ardıçlar; yetişkin yaprakları iğneye benzer, üçlü sarmallar halindedir ve tabanda eklemlidir. Türler:
- Juniperus sect. Juniperus alt türü. Juniperus - 3 ayrı tohumlu kozalaklar; tek stoma bantlı iğneler
- Juniperus communis - adi ardıç
- Juniperus communis subsp. alpina - Alpin ardıç
- Juniperus conferta, syn. Juniperus rigida var. conferta (Parl.) Patschke - kıyı ardıç
- Juniperus rigida - Tapınak ardıcı veya iğne ardıç
- Juniperus communis - adi ardıç
- Juniperus sect. Juniperus alt türü. Oxycedrus - 3 ayrı tohumlu kozalaklar; iki stoma bantlı iğneler
- Juniperus brevifolia - Azor ardıçları
- Juniperus cedrus - Kanarya Adaları ardıcı
- Juniperus formosana - Çin dikenli ardıç
- Juniperus lutchuensis, syn. Juniperus taxifolia var. lutchuensis (Koidz.) Satake - Ryukyu ardıç
- Juniperus oxycedrus - Batı dikenli ardıç, cade ardıç
- Juniperus macrocarpa - iri meyveli ardıç
- Juniperus sect. Juniperus alt türü. Caryocedrus - birbirine kaynaşmış 3 tohumlu kozalaklar; iki stoma bantlı iğneler ⓘ
Juniperus sect. Sabina
Pul yapraklı ardıçlar; yetişkin yapraklar çoğunlukla pul benzeri, Cupressus türlerindekine benzer, karşılıklı çiftler veya üçlü sarmallar halindedir ve genç iğne benzeri yapraklar tabanda eklemli değildir (sadece iğne benzeri yaprakları olan birkaç tanesi de dahil; sağ alt tarafa bakınız). Geçici olarak, parafiletik bir grup oluşturmalarına rağmen diğer tüm ardıçlar buraya dahil edilmiştir. ⓘ
Eski Dünya türleri
- Juniperus chinensis - Çin Ardıcı
- Juniperus convallium - Mekong ardıç
- Juniperus excelsa - Yunan ardıç
- Juniperus foetidissima - kokuşmuş ardıç
- Juniperus indica - Himalaya kara ardıç
- Juniperus komarovii - Komarov ardıçları
- Juniperus phoenicea - Fenike Ardıcı
- Juniperus pingii - Ping ardıç
- Juniperus procera - Doğu Afrika Ardıcı
- Juniperus procumbens - Ibuki ardıç
- Juniperus pseudosabina - Sincan ardıç
- Juniperus recurva - Himalaya Ardıcı
- Juniperus sabina - Savin ardıç
- Juniperus saltuaria - Sichuan ardıç
- Juniperus semiglobosa - Rus Ardıcı
- Juniperus seravschanica - Peştun ardıç
- Juniperus squamata - pul pul ardıç
- Juniperus thurifera - İspanyol ardıç
- Juniperus tibetica - Tibet ardıcı ⓘ
Yeni Dünya türleri
- Juniperus angosturana - Meksika tek tohumlu ardıç
- Juniperus ashei - Ashe ardıç
- Juniperus arizonica - kızılcık ardıç, gül üzümü ardıç
- Juniperus barbadensis - Batı Hint Ardıçları
- Juniperus bermudiana - Bermuda ardıç
- Juniperus blancoi - Blanco ardıçları
- Juniperus californica - Kaliforniya ardıç
- Juniperus coahuilensis - Coahuila ardıç
- Juniperus comitana - Comitán ardıç
- Juniperus deppeana - timsah ardıcı
- Juniperus durangensis - Durango ardıç
- Juniperus flaccida - Meksika ağlayan ardıç
- Juniperus gamboana - Gamboa ardıç
- Juniperus grandis - Sierra ardıç
- Juniperus horizontalis - sürünen ardıç
- Juniperus jaliscana - Jalisco ardıç
- Juniperus maritima, syn. Juniperus scopulorum - deniz kenarı ardıç
- Juniperus monosperma - tek tohumlu ardıç
- Juniperus monticola - dağ ardıcı
- Juniperus occidentalis - batı ardıç
- Juniperus osteosperma - Utah ardıç
- Juniperus pinchotii - Pinchot ardıç
- Juniperus saltillensis - Saltillo ardıç
- Juniperus scopulorum - Kayalık Dağ Ardıcı
- Juniperus standleyi - Standley ardıçları
- Juniperus virginiana - doğu ardıcı, doğu kızılağacı
- Juniperus virginiana subsp. silicicola - Güney ardıç
- Juniperus zanonii (önerilen) ⓘ
Ek türler
Nisan 2022 itibariyle, Plants of the World Online yukarıda listelenenlere aşağıdaki ek türleri kabul etmektedir:
- Juniperus canariensis Guyot & Mathou
- Juniperus coxii A.B.Jacks.
- Juniperus deltoides R.P.Adams
- Juniperus gracilior Pilg.
- Juniperus mairei Lemée & H.Lév.
- Juniperus morrisonicola Hayata
- Juniperus mucronata R.P.Adams
- Juniperus navicularis Gand.
- Juniperus poblana (Martínez) R.P.Adams
- Juniperus polycarpos K.Koch
- Juniperus przewalskii Kom.
- Juniperus saxicola Britton & P.Wilson
- Juniperus taxifolia Hook. & Arn.
- Juniperus tsukusiensis Masam.
- Juniperus turbinata Guss. ⓘ
Ekoloji
Ardıç bitkileri çeşitli ortamlarda gelişir. Lahaul vadisindeki ardıçlar taşlı topraklara dikilmiş kuru, kayalık yerlerde bulunabilir. Bu bitkiler otlayan hayvanlar ve köylüler tarafından hızla tüketilmektedir. Bu bitkinin yapraklarının ve odununun bazı önemli özellikleri köylülerin bu ağaçları kesip kullanmasına neden olmaktadır. Ayrıca, ardıç cinsinin özel bir türü olan batı ardıç bitkileri, geniş ve açık alanların bulunduğu ormanlık bölgelerde bulunur. Ardıçların açık alanları kapladıkları ve böylece yağışa daha fazla maruz kaldıkları bilinmektedir. Yangınlardaki azalma ve hayvan otlatma eksikliği, batı ardıçlarının istilasının en önemli iki nedenidir. Ardıçların bu istilası çevrede değişikliklere yol açmaktadır. Örneğin, daha önce çevrede yaşayan diğer türler ve çiftlik hayvanları için ekosistem tehlikeye girmiştir. Ardıçların popülasyonu arttığında, büyük dağ adaçayı ve titrek kavak gibi odunsu türlerde azalma olur. Ardıç ağaçlarının kendi aralarında rekabet artar ve bu da meyve üretiminde azalmaya neden olur. Otsu örtü azalır ve ardıçlar genellikle yabani otlarla karıştırılır. Sonuç olarak, birçok çiftçi ardıç ağaçlarını seyreltmiş ya da tamamen kaldırmıştır. Ancak bu azaltma yaban hayatının hayatta kalması üzerinde önemli bir fark yaratmamıştır. Bazı küçük memeliler daha ince ardıç ağaçlarını avantajlı bulurken, ağacın tamamının kesilmesi uygun olmamıştır. ⓘ
Bazı ardıçlar Gymnosporangium pas hastalığına karşı hassastır ve hastalığın alternatif konukçusu olan elma ağaçları yetiştiren insanlar için ciddi bir sorun olabilir. ⓘ
Ardıç, Bucculatrix inusitata, ardıç halısı, Chionodes electella, Chionodes viduella, ardıç pug ve çam güzeli dahil olmak üzere bazı güve ve kelebeklerin larvalarının özel besin bitkisidir. Tortrix güvesi Cydia duplicana'ya ait olanlar, yaraların veya çürüklerin etrafındaki kabukla beslenir. ⓘ
Yetiştirme
Ardıçlar, park ve bahçeler için süs bitkisi olarak yetiştirilen en popüler kozalaklı ağaçlar arasındadır. Renk, şekil ve boyut açısından çok çeşitli formlar üretmek için uzun yıllar boyunca yetiştirilmişlerdir. Bunlar arasında bazı cüce (minyatür) çeşitler de bulunmaktadır. Ayrıca bonsai için de kullanılırlar. Yetiştiricilikte bulunan bazı türler şunlardır:
- Juniperus chinensis
- Juniperus communis
- Juniperus horizontalis
- Juniperus × pfitzeriana
- Juniperus procumbens
- Juniperus rigida
- Juniperus scopulorum
- Juniperus squamata ⓘ
Toksisite
Daha kuru bölgelerde, ardıç poleni kolayca havaya karışır ve akciğerlere solunabilir. Bu polen ayrıca cildi tahriş edebilir ve kontakt dermatite neden olabilir. Ardıç poleni ile tüm selvi türlerinin polenleri arasında çapraz alerjenik reaksiyonlar yaygındır. ⓘ
Tek eşeyli ardıç bitkileri, Ogren Bitki Alerjisi Ölçeği (OPALS) derecesi 10 üzerinden 9 ile oldukça alerjiktir. Tamamen erkek ardıç bitkileri 10 OPALS derecesine sahiptir ve bol miktarda polen salgılar. Buna karşılık, tamamen dişi ardıç bitkilerinin OPALS derecesi 1'dir ve "alerjiyle savaşan" olarak kabul edilir. ⓘ
Kullanım Alanları
Etnik ve bitkisel kullanım
Çoğu ardıç türü esnektir ve yüksek bir sıkıştırma mukavemeti/ağırlık oranına sahiptir. Bu da ahşabı Büyük Havza bölgesindeki bazı Kızılderili kültürleri arasında av yaylarının yapımı için geleneksel bir tercih haline getirmiştir. Bu yay çıtaları, ahşabın sahip olmadığı gerilme mukavemetini sağlamak için tipik olarak sinew ile desteklenir. ⓘ
Amerika'nın bazı yerli halkları ardıç ağacını geleneksel tıpta kullanmaktadır; örneğin Dineh (Navajo) diyabet için kullanmaktadır. Ardıç külü de Navajo halkı tarafından tarihsel olarak kalsiyum kaynağı olarak tüketilmiştir. ⓘ
Ardıç geleneksel olarak Hogmanay'da (Yeni Yıl) yapılanlar gibi İskoç folklorik ve Gaelic Polytheist saining ayinlerinde kullanılır; burada geleneksel dualar ve diğer geleneksel ayinler eşliğinde yanan ardıç dumanı, evi ve sakinlerini temizlemek, kutsamak ve korumak için kullanılır. ⓘ
Lahaul Vadisi'ndeki yerel halk bir halk geleneği olarak tanrılarına ardıç yaprakları sunar. Ayrıca ağrı ve sızıların yanı sıra epilepsi ve astım için de bir halk ilacı olarak faydalıdır. İnşaat ve dini amaçlar için büyük miktarlarda ardıç yaprağı ve odunu topladıkları bildirilmektedir. ⓘ
Genel kullanım
Ardıç meyveleri çok çeşitli mutfak yemeklerinde kullanılan bir baharattır ve en iyi cinin birincil aroması olarak bilinir (ve cinin adından sorumludur, bu da Hollandaca ardıç kelimesinin kısaltması olan jenever'dir). Ardıç bazlı bir içki, ardıç meyveleri ve suyun fermente edilerek bir "şarap" oluşturulması ve ardından damıtılmasıyla elde edilir. Bu genellikle Doğu Avrupa'da ardıç brendisi olarak satılır. Ardıç meyveleri ayrıca Jenever liköründe ve sahti tarzı biralarda birincil aroma olarak kullanılır. Ardıç meyvesi sosu genellikle bıldırcın, sülün, dana eti, tavşan, geyik eti ve diğer av yemekleri için popüler bir tatlandırıcı seçimidir. ⓘ
Genç dallardan bir çay yapılabilir. ⓘ
Yoğun ve çürümeye dayanıklı olan ardıçların düzensiz gövdeleri çit direği ve yakacak odun olarak kullanılmıştır. Özel kullanımlar için yeterli odun üreten meşcereler genellikle "sedir" ortak adı altında toplanır, buna sedir çekmece ve dolaplarda yaygın olarak kullanılan "kırmızı sedir" Juniperus virginiana da dahildir. "Kırmızı" ve "sedir" kelimeleri arasında boşluk veya tire olmaması bazen bu türün gerçek bir sedir (Cedrus) olmadığını belirtmek için kullanılır. ⓘ
Dokuma ardıç, Kuzey Avrupa'da, örneğin Havrå, Norveç'te kullanılan geleneksel bir kaplama tekniğidir. ⓘ
Ardıç meyveleri buharla damıtılarak renksizden sarıya veya soluk yeşile kadar değişebilen bir uçucu yağ elde edilir. Kimyasal bileşenlerinden bazıları terpenoidler ve bir seskiterpen olan kadinen gibi aromatik bileşiklerdir. ⓘ