Marmaraereğlisi

Marmaraereğlisi ⓘ
İlçe
Ülke	Türkiye
İl	Tekirdağ
Coğrafi bölge	Marmara Bölgesi
İdare
• Kaymakam	Gökhan GÜRBÜZEROL
• Belediye başkanı	Hikmet Ata (AK Parti)
Yüzölçümü
• Toplam	197 km² (76 mil²)
Rakım	10 m (30 ft)
Nüfus
• Kır	-
• Şehir	-
Zaman dilimi	UTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu	59740
İl alan kodu	282
İl plaka kodu	59
Resmî site Marmaraereğlisi Kaymakamlığı Marmaraereğlisi Belediyesi

Marmara Ereğlisi'nden bir görünüm

Marmaraereğlisi, Tekirdağ ilinin bir ilçesidir. Silivri'ye 35, İstanbul'a 90, Tekirdağ'a 38 km uzaklıktadır. İstanbul iline 11 km. olmak üzere toplam 32 km. uzunluğunda sahil şeridi ve plaj niteliğindeki kumsal kıyı yapısı, kısmen de yar niteliğinde sahil yükseltileri mevcuttur. ⓘ

Yüzölçümü 182 kilometrekare olan ilçenin arazisi genelde tarıma elverişli topraklardan oluşur. Şehir merkezinde ise 3 iskele ve liman tesisinde yük gemileri için yeterlidir. Yap-İşlet-Devret modeli ile yapılan liman tesislerinde orta ve daha büyük ölçekli çeşitli yük gemileri yanaşabilmekte ve yükleme-boşaltma yapabilmektedir. ⓘ

Marmara Ereğli'nin Konumu ⓘ

Mustafa Kemal Atatürk'ün Marmara Ereğlisi'ndeki heykeli. ⓘ

Marmara Ereğlisi (Marmaraereğlisi olarak da yazılır) (Yunanca: Ηράκλεια), Türkiye'nin Marmara bölgesinde Tekirdağ iline bağlı aynı adı taşıyan ilçede bulunan bir kasabadır. ⓘ

Mart 2019 itibarıyla belediye başkanı Hikmet Ata'dır (DSP). ⓘ

Gerçekler

Ereğli, Tekirdağ'ın 30 km doğusunda ve İstanbul'un 90 km batısında, Marmara Denizi'nin kuzey kıyısındaki küçük sivri bir burnun yakınındadır. Biri Konya ilinde (Konya Ereğlisi), diğeri Karadeniz kıyısında (Karadeniz Ereğlisi) olmak üzere Türkiye'de Ereğli adını taşıyan (Yunanca Heraclea adından türemiştir) diğer iki büyük kasabadan ayırt etmek için Marmara Ereğlisi (veya günlük kullanımda Marmara Ereğlisi) olarak adlandırılır. ⓘ

Adı "Perinthos" iken "Heraklia" (Ἡράκλεια) olarak değiştirilmiştir. Osmanlı Türkleri Heraklia'ya Ereğli dediler. Diğerleriyle karışmaması için de Marmara Ereğlisi demeye başladılar. ⓘ

Tarihçe

Aslen bir Samos kolonisi olan kent Perinthos (Yunanca: Πέρινθος) adıyla kurulmuş olup, İngilizce'de genellikle Latinceleştirilmiş haliyle Perinthus olarak bilinir. Yaklaşık MS 300 yılında buraya Heraclea (Ἡράκλεια) adı verilmiştir. Modern şehrin bulunduğu yere yakın bir yerde, Marmara Denizi'ne uzanan bir burnun yamacında amfitiyatro benzeri bir şekilde inşa edilmiştir. Limanı ve çeşitli deniz yollarının kavşağındaki konumu, onu ticari öneme sahip bir kasaba haline getirmiştir. MÖ 340 yılında Makedonyalı Philip II'ye karşı gösterdiği direniş nedeniyle ünlenmiştir. Sikkelerinin birçoğu günümüze ulaşmıştır ve burada düzenlenen festivalleri tanımlamaktadır. ⓘ

Erken bir tarihte, Apostolik Çağ'daki geleneğe göre, Heraclea bir Hıristiyan piskoposluğu olmuştur. Roma'nın Europa eyaletinin başkenti olarak, 330 yılında Konstantinopolis'e dönüşen Byzantium da dahil olmak üzere eyaletin tüm piskoposlukları için metropolitlik makamıydı. Daha sonra Bizans İmparatoru I. Justinianus su kemerlerini ve sarayını restore ettirecektir. Konstantinopolis kısa sürede Heraclea'ya karşı üstünlük sağladı. Ancak Heraclea, Pseudo-Epiphanius'un Notitia Episcopatuum'unda beş süfragan piskoposluğa sahip olarak tanınmıştır: Panium, Callipolis, Chersonesus in Europa, Coela ve Rhaedestus. Bilge Leo VI'ya atfedilen 10. yüzyıl başlarına ait bir Notitia Episcopatuum'da suffraganlar 15, 1022-1025 yıllarına tarihlenen bir diğerinde ise 17 olarak belirtilir. Osmanlı fetihlerinin ilerlemesiyle birlikte suffragans sayısı ciddi şekilde azalmıştır. 20. yüzyılın başlarında hala iki süfraja sahipti. Bugün sadece Konstantinopolis Ekümenik Patrikhanesi'ne bağlı bir "Trakya Metropolitliği ve Eksarhlığı" unvanına sahiptir. 13. yüzyılda Heraclea'nın Latin piskoposları vardı. Bugün, Katolik Kilisesi onu "Heraclea in Europa" adı altında titüler bir görüş olarak listelemektedir. ⓘ

Tarihi Bizans'a dayanan ilçenin eski adı Perinthos'tur ve MÖ 600 yılında Samoslu kolonistler tarafından kurulmuştur. Üç tarafı denizle kaplı bir yarımada şeklindeki ilçe uzun bir kıyı şeridine (32 km) sahiptir. Kapsamlı bir ticaret, gelişmiş bir ekonomi için büyük önem taşıyan iki önemli doğal limanı ve 3 iskelesi vardır. ⓘ

Ayrıca deniz kenarında 3. yüzyıla ait kaya mezarları bulunmaktadır. İçerisinde bir açık hava müzesi bulunur. Fatih, Ereğli'nin gelirini İstanbul'daki imaretine vakfetmiştir. Cedid Ali Paşa fırtınadan kurtularak geldiği Ereğli'ye bir cami yaptırmış ve çok beğendiği bu yere gelip yerleşecek olanlara kolaylıklar sağlanacağını duyurdu. Böylece ilk Ereğli halkı oluşmaya başladı. ⓘ

Osmanlı döneminde 1876'ya kadar barış içinde geçirmiştir. Deniz taşıtlarının uğrağı ve önemli bir liman olmaya devam etmiştir. ⓘ

Edirne Vilayet Matbaası Müdürü Şevket Dağdeviren'in yazdığı 1892 tarihli salnameye göre; ⓘ

Edirne Vilayeti Tekfurdağı Sancağı’nın merkez kazasına bağlı olan bu nahiyede önemli bir liman ve deniz feneri vardır. 330 evdeki nüfusu Ermeni, Rum ve İslamlardan oluşur. ⓘ

Yunanların 20 Ekim 1920'de İzmir tümenini Ereğli kıyılarına çıkarmalarının 30 Ekim 1922'ye kadar Yunan işgali altında kaldı. 1987'ye kadar bucak olarak bağlı olduğu Çorlu ilçesinden ayrılarak ilçe oldu ama Seymen köyü Çorlu'da kaldı. ⓘ

Eski Ereğli

Edward Daniel Clarke, 1815 yılında bölgeye yaptığı ziyareti anlatırken, "Eski Ereğli veya Heraclea" anlamına gelen ismine rağmen, eski eser bulmayı umduğu Eski Ereğli (bugün Gümüşyaka) köyünde neredeyse hiç antik kalıntı olmadığını ve kendisine Heraclea antik kentine karşılık gelen yerin yaklaşık iki saat (altı mil) uzaklıktaki Büyük Ereğli (Büyük Ereğli veya Büyük Heraclea) olarak bilinen sahil köyü olduğu bilgisinin verildiğini belirtmiştir. ⓘ

Eski Ereğli ise antik Daonium kenti ve piskoposluğuna karşılık gelmektedir. Bu piskoposluk ilk kez 10. yüzyılın başlarında Bilge Leo VI'nın yukarıda bahsedilen listesinde bir piskoposluk olarak görülür. Piskoposu Thomas 787'deki İkinci İznik Konsili'ne, Clemens ise Konstantinopolis Photian Konsili'ne (879) katılmıştır. Heraclea gibi, Konstantinopolis Latin İmparatorluğu zamanında (1204-1261) Latin bir piskoposu vardı. Artık bir yerleşim piskoposluğu olmayan Daonium, bugün Katolik Kilisesi tarafından bir titular see olarak listelenmiştir. ⓘ

Tatil beldeleri

Ereğli kışın sakin olan küçük bir kasabadır. Uzun bir sahil şeridi vardır ve deniz yüzmek için yeterince temizdir (Marmara'nın çoğu için doğru değildir) ve Ereğli'nin her iki tarafındaki sahil, yaz güneşinde dinlenmek için gelen İstanbullulara hizmet veren oteller ve tatil evleri ile kaplıdır. Ereğli, İstanbul'dan arabayla sadece bir saat uzaklıktadır ve bir yaz Pazar akşamı yol, hafta sonu dönenlerin oluşturduğu bir kuyrukla doludur. ⓘ

Tatil siteleri, denize doğru inen, villalar ya da tatil dairelerinden oluşan binalarla sıkıca doldurulmuş küçük yollardan oluşan karmaşık labirentlerdir. Bazılarının deniz kıyısında, bazen site dışından gelenlere de açık olan kafe ve restoranlar bulunmaktadır. Bazı yerlerde, yaz hafta sonlarında çok kalabalık olsa da halka açık plajlar ve çocukların bisikletle oynayabileceği yollar vardır. Bu tatil evleri aile yerleridir ve tüm yerleşkelerde gece hayatı yoktur. ⓘ

Kasaba ve köyler

Ereğli kasabası ve yakın köyleri, bu hafta sonu sakinleri ve yazlıkçılar tarafından fast food, market alışverişi, internet kafe ve diğer olanaklar için kullanılmaktadır. Kasabanın kendisi büyük modern bloklar ve eski kır evlerinin bir karışımıdır, her iki tip de çoğunlukla düzgün bir planlama veya mimari tasarım olmadan inşa edilmiştir. Küçük bir limanı vardır. Ereğli halkı, nesillerdir Trakya'da yaşayan yerleşik aileler ile yakın zamanda gelen göçmen işçilerin bir karışımıdır. ⓘ

Depremler

Büyük bir fay bu sahili takip etmektedir ve Ereğli'deki tatil evleri kaçınılmaz depremlerden zarar görmeye açıktır. ⓘ

Ekonomi

Turizm dışında Ereğli'nin iki doğal limanı ve üç küçük limanı vardır. Doğal gaz şirketi Botaş'ın ve Total Petrol'ün tanker limanları bulunmaktadır. Sultanköy köyünde bir LNG depolama tesisi ve burun noktasında doğal gazla çalışan bir elektrik santrali bulunmaktadır. ⓘ

Eğitim

İlçede 2 Anadolu lisesi 1 Teknik Mesleki Anadolu Lisesi ve 1 tane Anadolu İmam hatip Lisesi bulunmaktadır. Ayrıca ilçede Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi'ne ait Meslek Yüksek Okulu bulunmaktadır. ⓘ

Geçim kaynakları

Önemli geçim kaynakları balıkçılık, sanayi, tarım (kavun, karpuz, buğday, arpa, ayçiçeği) ve hayvancılıktır. İlçenin sahilleri balık bakımından oldukça zengindir. Çıkan başlıca deniz ürünleri tekir, barbunya, kılıç balığı, kolyoz, uskumru, palamut, torik, istavrit, sardalya, sinarit, levrek, midye ve kalamardır. ⓘ

Kültür ve çeşitlilik

İlçenin sahil şeridi boyunca içkili ve içkisiz restaurantlar, hoteller, barlar, cafeler, discolar, kamp yerleri, halk plajları bulunmaktadır ve yerli ve yabancı turistlere hizmet vermektedir. Her yıl Ağustos ayında Karpuz Festivali düzenlenmektedir. İhtiyacı olan ailelerin çocuklarının sünnet ettirildiği bu festival birçok konsere ev sahipliği yapmaktadır. ⓘ

Nüfus

Yıl	Toplam	Şehir	Kır ⓘ
1990	12.455	5.957	6.498
2000	19.955	8.779	11.176
2007	16.970	8.488	8.482
2008	25.061	11.803	13.258
2009	21.787	10.491	11.296
2010	20.950	10.165	10.785
2011	21.079	10.238	10.841
2012	21.469	10.325	11.144
2013	22.816	22.816	veri yok
2014	23.476	23.476	veri yok
2015	23.452	23.452	veri yok
2016	24.043	24.043	veri yok
2017	24.598	24.598	veri yok
2018	25.873	25.873	veri yok
2019	26.007	26.007	veri yok
2020	27.061	27.061	veri yok

Not: Büyükşehir yasası nedeniyle köyler mahalle statüsüne geçtiğinden 2013'ten itibaren kır nüfusu tabloda yer almamıştır. ⓘ