Samiler
Semitler, Semitik halklar ya da Semitik kültürler etnik, kültürel ya da ırksal bir grup için kullanılan bir terimdi. Bu terminoloji, dilbilimdeki "Sami dilleri" gruplandırması dışında artık büyük ölçüde kullanılmamaktadır. ⓘ
İlk olarak 1770'lerde Göttingen Tarih Okulu üyeleri tarafından kullanılan bu İncil'deki ırk terminolojisi, Yaratılış Kitabı'nda Nuh'un üç oğlundan biri olan Şem'den (İbranice: שֵׁם) türetilmiş ve paralel terimler olan Hamitler ve Japetitler ile birlikte kullanılmıştır. ⓘ
Arkeolojide bu terim bazen gayri resmi olarak eski Sami dilini konuşan halklar için "bir tür steno" olarak kullanılır. ⓘ
Samiler, Sami halkları veya Sami ırkı, Nuh oğlu Sam'in soyundan geldiğine inanılan, etnik ve ırksal olarak birbirleri ile akraba olan Orta Doğu halklarıdır. Günümüze kadar yok olmadan veya asimile olmadan gelebilmiş Sami halkları Araplar, Yahudiler (İbraniler'in torunları olarak), Süryaniler ve Maltalılardır. Aramiler ise günümüze kadar sayılarını koruyamamış ve yok olmuş veya diğer Sami halklarının içinde karışmışlardır. ⓘ
Sami ırkının anavatanı olarak, günümüz Arabistan Yarımadası gösterilmektedir. ⓘ
Etnik köken ve ırk
Irksal anlamda Semitik terimi 1770'lerin başında Göttingen Tarih Okulu üyeleri tarafından ortaya atılmıştır. Göttingen Tarih Okulu'nun diğer üyeleri 1780'lerde ayrı bir terim olan Kafkas terimini ortaya atmıştır. Bu terimler sonraki yüzyıl boyunca çok sayıda başka akademisyen tarafından kullanılmış ve geliştirilmiştir. 20. yüzyılın başlarında Carleton S. Coon'un ırkçı sınıflandırmaları, Hint-Avrupalı, Kuzeybatı Kafkasyalı ve Kartvelce konuşan halklara görünüş olarak benzeyen Sami halklarını Kafkas ırkına dahil etti. Dil çalışmaları ve kültürel çalışmaların iç içe geçmesi nedeniyle, bu terim aynı zamanda coğrafi ve dilsel dağılımla ilişkilendirilen çeşitli kültürlerin dinlerine (eski Sami ve İbrahimi) ve etnik kökenlerine de uygulanmaya başlanmıştır. ⓘ
Antisemitizm
"Antisemit" ya da "antisemitizm" terimleri dolambaçlı yollardan geçerek daha dar anlamda, özellikle Yahudilere karşı düşmanca ya da ayrımcı olan herkesi ifade eder hale gelmiştir. ⓘ
Ernest Renan gibi 19. yüzyılın antropologları, ırksal karakteri tanımlama çabalarında anekdotlara, bilime ve folklora başvurarak dilsel gruplaşmaları etnik köken ve kültürle kolayca ilişkilendirmişlerdir. Moritz Steinschneider, Yahudi mektupları dergisi Hamaskir'de (3 (Berlin 1860), 16), Heymann Steinthal'ın Renan'ın "Sami Halkların Genel Karakteri, Özellikle de Tektanrıcılığa Eğilimleri Üzerine Yeni Düşünceler" makalesini eleştiren bir makalesini tartışır. Renan, Mezopotamya, İsrail vb. eski uygarlıkların önemini kabul etmiş ancak Sami ırkları, sözde şehvet düşkünü, şiddet yanlısı, vicdansız ve bencil ırksal içgüdülerinden kaynaklandığını düşündüğü tektanrıcılıkları nedeniyle Aryanlardan daha aşağı olarak nitelendirmiştir. Steinthal bu eğilimleri "Semitizm" olarak özetlemiş, Steinschneider de Renan'ın fikirlerini "anti-Semitik önyargı" olarak nitelendirmiştir. ⓘ
1879'da Alman gazeteci Wilhelm Marr, Der Weg zum Siege des Germanenthums über das Judenthum ("Almancılığın Yahudiliğe Karşı Zaferine Giden Yol") adlı broşüründe Yahudiler ve Almanlar arasında bir mücadeleden bahsederek terimin siyasallaşmasını başlattı. Yahudileri, Almanları kurtuluşun ötesinde Yahudileştiren köksüz bir halk olan liberaller olmakla suçladı. 1879'da Marr'ın taraftarları, tamamen Yahudi karşıtı siyasi eylemlerle ilgilenen "Anti-Semitizm Birliği "ni kurdu. ⓘ
"Semitik" teriminin ırksal bir terim olarak eskimiş olması ve Yahudi olmayan Semitik halklara karşı ayrımcılığı dışlaması gibi terimin kullanımına yönelik itirazlar en azından 1930'lardan beri dile getirilmektedir. ⓘ