Albinizm
,.jpg)
Albinizm, bir hayvan, bitki veya insanda doğuştan melanin bulunmamasıdır ve beyaz saç, tüy, pul ve deri ile pembe gözlere neden olur. Bu duruma sahip bireyler albino olarak adlandırılır. ⓘ
Terimlerin farklı kullanımı ve yorumlanması, albinistik hayvanların yazılı raporlarının doğrulanmasının zor olabileceği anlamına gelir. Albinizm bir hayvanın hayatta kalma süresini azaltabilir; örneğin, albino timsahların UV radyasyonundan korunamamaları ve avcılardan kaçınmak için kamuflaj eksiklikleri nedeniyle ortalama 24 saat hayatta kalma süresine sahip oldukları öne sürülmüştür. Tüm albino hayvanların karakteristik pembe veya kırmızı gözlere sahip olduğu yaygın bir yanılgıdır (iriste retinanın kan damarlarının görünmesini sağlayan pigment eksikliğinden kaynaklanır), ancak bazı albinizm türleri için durum böyle değildir. Tanıdık albino hayvanlar arasında laboratuvar hayvanlarının (sıçanlar, fareler ve tavşanlar) yetiştirilmiş türleri bulunur, ancak Meksika mağara tetrası gibi vahşi doğada doğal olarak oluşan albino hayvan popülasyonları da mevcuttur. Albinizm yumuşakçalarda hem kabukta hem de yumuşak kısımlarda iyi bilinen bir olgudur. Bazıları tarafından "albinizmin" kalıtımın yanı sıra genetik mutasyonlar, beslenme, yaşam koşulları, yaş, hastalık veya yaralanma gibi çeşitli nedenlerle ortaya çıkabileceği iddia edilmiştir. Ancak bu, durumun kalıtsal olduğu tanımlara aykırıdır. ⓘ
Okülokutanöz albinizm (OCA), eumelanin veya feomelanin sentezini azaltan veya tamamen önleyen ve pigmentasyonun azalmasına neden olan yedi tip genetik mutasyonun açıkça tanımlanmış bir setidir. Tip I okülokutanöz albinizm (OCA1a), deride, saçta/kürkte/ tüylerde ve pembe göz bebeklerinde melaninin tamamen yokluğuyla sonuçlandığı için en yaygın olarak 'albino' olarak tanınan formdur, ancak bu, birçok kişinin tüm albinoların pembe göz bebekleriyle saf beyaz olduğunu varsaymasına yol açmıştır, durum böyle değildir. ⓘ
Bitkilerde albinizm, klorofil pigmentlerinin kısmen veya tamamen kaybı ve kloroplast membranlarının tam olarak farklılaşmaması ile karakterize edilir. Bitkilerdeki albinizm fotosentezi engeller ve bu da hayatta kalmayı azaltabilir. Bazı bitki varyasyonları beyaz çiçeklere veya diğer kısımlara sahip olabilir. Ancak bu bitkiler tamamen klorofilden yoksun değildir. Bu fenomenle ilişkili terimler "hipokromi" ve "albiflora "dır. ⓘ
| Albinizm ⓘ | |
|---|---|
 | |
|
Akşın bir kız ve kardeşleri. |
Albinizm, derideki melanositlerin melanin pigmentini üretebilmeleri için gerekli olan tirosinaze (tyrosinase) enziminin eksikliğinin sonucu ortaya çıkan doğumsal bir hastalıktır. Bu hastalığa albinizm, hastalara ise albino denir (halk dilinde abraşlık olarak bilinir). ⓘ
İnsanları ve hayvanları etkileyen genetik bir bozukluk olan albinizm renklenmeyi sağlayan melanin pigmenti yokluğu ya da azlığından kaynaklanır. Gözler, deri, saçlar ve bedenin öbür bölümlerini etkileyebilir. Akvaryum balıklarında da sık olarak görülmektedir. ⓘ
Deri ve gözlerin etkilendiği albinizm türüne “okülokütane (oculocutaneous) albinizm” denir. Canlılarda deriye, gözlere, pullara, kıllara, kürklere, vb rengini veren pigmentlerin doğumsal eksikliği içi yapılan tanımlamadır. Albinolarda (gerek insan, gerek hayvan) deri çok ince ve beyazımsı (ya da hafifçe pembe), kıllar (ya da tüyler) beyazdır. Derideki melanin pigmenti eksikliği, güneş ışınlarına duyarlılığı arttırır (güneş yanıkları) ve deri kanserlerine neden olur. Gözlerin gözbebekleri pembemsi-kırmızımsı olmasının nedeni ağ tabakadaki (retina) damarlarındaki kanın yansımasıdır. Melanin içermeyen gözler ışığa duyarlıdır; hastalarda fotofobi (ışıktan etkilenme), nistagmus ve görme bozuklukları belirlenir. Albinizm ender de olsa, zeka geriliği ya da bedensel gerilikle birlikte olabilir. ⓘ
Biyolojik renklenme
Biyolojik pigmentler, canlı organizmalar tarafından üretilen ve seçici renk emiliminden kaynaklanan bir renge sahip olan maddelerdir. Bir bitki veya hayvanın "rengi" olarak algılanan şey, pigment tarafından emilmeyen, bunun yerine yansıtılan ışığın dalga boylarıdır. Biyolojik pigmentler bitki pigmentlerini ve çiçek pigmentlerini içerir. ⓘ
Hayvan renklendirmesi
Hayvanlar pigmentler ve yapısal renkler olmak üzere iki mekanizma sayesinde renkli görünebilir. Hayvanlar hem biyolojik pigmentlere hem de yapısal renklere sahip olabilir, örneğin beyaz kanatlı bazı kelebekler gibi. ⓘ
Pigmentler
Deri, gözler, tüyler, kürk, saç, pullar ve kütiküller gibi birçok hayvan vücut parçası, kromatofor adı verilen özelleşmiş hücrelerde pigmentler içerir. Bu hücreler amfibiler, balıklar, sürüngenler, kabuklular ve kafadan bacaklılar dahil olmak üzere çok çeşitli hayvanlarda bulunur. Memeliler ve kuşlar ise renklenme için melanosit adı verilen bir hücre sınıfına sahiptir. Kromatofor terimi, bazı fotosentetik bakteri türlerinde bulunan renkli, zarla ilişkili kesecikleri de ifade edebilir. Kromatoforlar, poikilotermik hayvanlarda deri ve göz renginin oluşmasından büyük ölçüde sorumludur ve embriyonik gelişim sırasında nöral krestte üretilir. Olgun kromatoforlar beyaz ışık altındaki renklerine göre alt sınıflara ayrılır:
- ksantoforlar (sarı): karotenoid formunda sarı pigmentler içerir
- eritroforlar (kırmızı): karotenoidler ve pteridin gibi kırmızımsı pigmentler içerir
- melanoforlar (siyah/kahverengi): melaninler gibi siyah ve kahverengi pigmentler içerir
- siyanoforlar (mavi): sınırlı taksonomik aralık, ancak bazı balık ve amfibilerde bulunur ⓘ
Yapısal renkler
Hayvanlar, yanardönerlik olarak algılanan tutarlı saçılmanın sonucu olan yapısal renk nedeniyle de renkli görünebilir. Yapıların kendileri renksizdir. Işık tipik olarak birden fazla katmandan geçer ve birden fazla kez yansır. Çoklu yansımalar birbirini tamamlar ve renkleri yoğunlaştırır. Yapısal renk gözlemcinin konumuna göre farklılık gösterirken, pigmentler görüş açısından bağımsız olarak aynı görünür. Yanardönerlik gösteren hayvanlar arasında sedefli deniz kabukları, balıklar ve tavus kuşları bulunur. Bunlar bu özelliğe sahip hayvanların sadece birkaç örneğidir, ancak en çok kelebek ailesinde belirgindir.
- iridoforlar (yansıtıcı/yanardöner): bazen "guanoforlar" olarak da adlandırılır, guaninden yapılmış kristalin kemokrom plakaları kullanarak ışığı yansıtırlar
- lökoforlar (yansıtıcı beyaz): bazı balıklarda bulunur, yansıtıcı, parlak, beyaz bir renk üretmek için kristalin pürinleri (genellikle guanin) kullanır. ⓘ
Bitki renklenmesi
Bitkilerdeki pigmentlerin birincil işlevi, yeşil pigment klorofil ile birlikte porfirinler, karotenoidler, antosiyaninler ve betalainler dahil olmak üzere çeşitli kırmızı ve sarı pigmentleri kullanan fotosentezdir. ⓘ
Tanım
Albinizm tanımları çeşitlilik gösterir ve tutarsızdır. İnsanlar ve diğer memeliler için net ve kesin olsalar da, bunun nedeni memelilerin çoğunun sadece bir pigmente, melanine sahip olmasıdır. Birçok hayvanda melanin dışında pigmentler bulunur ve bazılarının yapısal renkleri de vardır. Bazı albinizm tanımları, çoğu taksonu dikkate alırken, diğerlerini göz ardı etmektedir. Dolayısıyla, "doğuştan gelen tıbbi bir durum nedeniyle çok soluk tenli, beyaz saçlı veya kürklü ve pembe gözlü bir kişi veya hayvan" ve "beyaz tenli, saçlı ve pembe gözlü bir kişi veya hayvan" kuşların, balıkların ve omurgasızların tüylerini, pullarını veya tırnak etlerini içermediği gibi bitkileri de içermez. Bazı tanımlar, "pigmentasyonda belirgin bir eksikliğe sahip bir hayvan veya bitki" gibi, çok fazla kullanım için çok geniştir. ⓘ
Albinizmin diğer tanımları başlıca hayvan taksonlarının çoğunu kapsamakta, ancak memeli olmayan hayvanların sahip olduğu diğer pigmentleri ve ayrıca yapısal renklenmeyi göz ardı etmektedir. Örneğin, "Gözlerde, deride, saçta, pullarda veya tüylerde melanin pigmentinin yokluğu." sadece melanin pigmentine atıfta bulunur. ⓘ
Renklenmeye uygulanan farklı terimlerin çeşitli kullanımları nedeniyle, bazı yazarlar göz renginin albinizmin tanımlayıcı özelliği olduğunu belirtmiştir, örneğin "Bu, lökistik ve albino bireyleri ayırt etmek için iyi bir teşhis özelliğine yol açar - göz rengi." Bununla birlikte, albinizmin birçok türü vardır - şu anda insanlar için tanınan yedi tür - bunların çoğu kırmızı veya pembe göz bebekleriyle sonuçlanmaz. ⓘ
Literatürde bazen "kısmi albino" terimi kullanılmaktadır, ancak "Yaygın bir yanlış isimlendirme 'kısmi albino'dur - albinizm bir kuşun sadece bir kısmını değil tüm tüylerini etkilediği için bu mümkün değildir" ve albinizmin tanımı, çoğunlukla beyaz olan bir kuşun bir çeşit melanin pigmentasyonu gösterdiği "kısmi albinizm" olasılığını engellemektedir. "Bu imkansızdır, tıpkı 'kısmen hamile' olmak gibi". Yaygın olarak "kısmi albino" olarak adlandırılan durumlar arasında piebaldizm, Waardenburg sendromu gibi nöral krest bozuklukları veya vitiligo gibi diğer depigmentasyon koşulları yer almaktadır. Bu koşullar, insanlarda tanımlanmış (ve diğer bazı hayvanlarda doğrulanmış) yedi tip okülokütanöz albinizmden temelde farklı nedenlerden kaynaklanmaktadır ve bu nedenle "kısmi albino" teriminin kullanımı yanıltıcıdır. ⓘ
Bir tanıma göre "albinizm, (Latince albus, "beyaz" anlamına gelir), gözlerde, deride, saçta, pullarda veya tüylerde pigment yokluğu ile karakterize kalıtsal durum", ancak bu omurgasızları kapsamadığı gibi bitkileri de içermez. Ayrıca, "...pigment yokluğu..." yapısal renklerin yokluğunu içermediği şeklinde yorumlanabilir. ⓘ
Terim konusundaki netlik eksikliği, hayvanlarda (açıkça) bu durum olmamasına rağmen bir hayvanın adının "albino" terimini içermesiyle daha da artmaktadır. Örneğin, albino gaur bu ismi almıştır çünkü diğer gaurlar neredeyse siyahken o kül grisidir. ⓘ
Net bir tanım şu şekilde görünmektedir: "Memelilerde beyaz saç ve pembe gözle sonuçlanan, bir insan, hayvan veya bitkide herhangi bir pigmentasyon veya renklenmenin doğuştan yokluğu." Bu, memeli olmayan albino hayvanların (veya bitkilerin) beyaz olduğunu özellikle belirtmese de, bu "...herhangi bir pigmentasyon veya renklenmenin olmaması..." ifadesinden çıkarılabilir. "Albino" teriminin çeşitli şekillerde kullanılması ve yorumlanması nedeniyle, albinistik organizmalara ilişkin yazılı raporlar genellikle doğrulanamamaktadır. ⓘ
Mekanizma ve sıklık
Melanin, memelilerde görülen renklerin çoğunu üreten organik bir pigmenttir. Nasıl oluşturulduğuna bağlı olarak melanin iki renk aralığında bulunur: eumelanin (koyu kahverengi ve siyahlar üretir) ve feomelanin (açık kırmızımsı bronzluklar ve sarışınlar üretir). Koyu ve açık melaninler tek başlarına ya da birlikte etki göstererek düz ya da çok renkli kürkler oluştururlar. Bazen, agouti adı verilen bir durumda, çok renkli bireysel tüyler yaparlar. Melanin üretimi melanositlerde tirozinaz enzimini içeren karmaşık bir süreçte gerçekleşir. Memelilerde hücrelerde tirozinazın varlığını kodlayan bir gen vardır - buna TYR geni denir. Bu gen değişir veya hasar görürse, melanin güvenilir bir şekilde üretilemez ve memeli albino olur. TYR geninin yanı sıra, diğer birkaç gen de albinizme neden olabilir. Bunun nedeni, varlığı genetik olarak belirlenen diğer hormon ve proteinlerin melanin üretiminde rol oynamasıdır. Farelerde toplam 100 genin albinizmi etkilediği bilinmektedir. ⓘ
Albinizm için tüm genetik özellikler resesif özelliklerdir. Bu, daha güçlü özelliklerle eşleştirildiklerinde etkilerinin gizlendiği anlamına gelir. Çekinik albino özelliğinin bir memelide ifade edilebilmesi için, yavrunun her iki ebeveynden de çekinik bir geni miras alması gerekir. ⓘ
Albinizm, hayvanlar aleminin tamamında görülür. Bu durum en yaygın olarak kuşlarda, sürüngenlerde ve amfibilerde görülürken, memelilerde ve diğer taksonlarda daha nadir görülür. Özellikle sadece bir albino goril ve bir albino koala gibi belgelenmiş tek bir vaka olduğunda, ara sıra meydana gelen olayları açıklamak genellikle zordur. Memelilerde albinizm her 10.000 doğumda bir görülürken, kuşlarda bu oran her 1.764 doğumda birdir. ⓘ
Beyaz tavus kuşları, kuğular ve kazlar gibi bazı türlerin kırmızı gözleri olmadığı için gerçek albino olduklarına inanılmamakta, renklerinin melanin eksikliğinden değil, beyaz bir kürk veya tüy geninin ifadesi olduğu öne sürülmektedir. ⓘ
Sonuçlar
Melaninin çoğu memelide ve diğer hayvanlarda çeşitli işlevleri vardır; albinizmde bunlar bozulur. ⓘ
Anormal göz gelişimi ve görünümü
Melanin, iris, retina, göz kasları ve optik sinir dahil olmak üzere gözün çeşitli bölümlerinin normal gelişiminde işlev görür. Melanin yokluğu gözlerin anormal gelişimine neden olur ve odaklanma ve derinlik algısı ile ilgili sorunlara yol açar. Albino hayvanların gözleri kırmızı görünür çünkü retinadaki kırmızı kan hücrelerinin rengi, bunu gizleyecek pigmenti olmayan iristen görülebilir. Bazı albino hayvanların gözleri, diğer renk oluşturma süreçleri nedeniyle soluk mavi olabilir. Yoğun ışığa maruz kalan albino omurgalılar tipik olarak apoptoz nedeniyle fotoreseptörlerini kaybeder. ⓘ
İncelenen tüm albino memelilerde retinanın merkezi az gelişmiştir ve çubuk hücrelerinde eksiklik vardır; merkezi ganglion hücre yoğunluğu normalin yaklaşık %25 altındadır (gri sincap hariç). Neredeyse tüm memelilerde fotoreseptörlerin ezici çoğunluğu konilerden ziyade çubuklardır. Albinizm özellikle çubuk hücrelerini etkiler, ancak konilerin sayısı ve dağılımı etkilenmez. Buna karşılık, kuşların retinaları koni bakımından zengindir, yani albino kuşların görüşü albino memelilerden daha az etkilenir. ⓘ
Albino canlılarda güneş ışığından daha az korunma
Melanin, cildi güneş ışığındaki ultra-viyole radyasyondan korur. Melanozomlar güneşten gelen zararlı elektromanyetik radyasyonu bloke ederken faydalı frekansların vücuda girmesine izin verir. Bu, bazı hayvanların koruma eksikliği nedeniyle UV radyasyonundan ölebileceği anlamına gelir. ⓘ
Hayatta kalma dezavantajları
Albinizmli birçok hayvan koruyucu kamuflajdan yoksundur ve bu nedenle kendilerini avcılarından veya avlarından daha az gizleyebilirler: Albinizmli hayvanların vahşi doğada hayatta kalma oranı düşük olabilir, ancak hayvanların saklanacak birçok yerinin olduğu çalışmalarda yırtıcıların albino ve normal renkli hayvanları aynı oranda yakaladığı belirtilmiştir. Ayrıca, albino hayvanlar ailelerden veya diğer gruplardan dışlanabilir veya eş olarak reddedilebilir. ⓘ
Albino hayvanların yeniliği zaman zaman Albino Sincap Koruma Derneği gibi gruplar tarafından korunmalarına yol açmıştır. Ayrıca ekolojileri, sosyolojileri ve davranışları üzerine yapılan çalışmalarda da koruma altına alınmışlardır. ⓘ
Azaltılmış canlılık
Laboratuvarda medaka balıkları üzerinde yapılan çalışmalar, yani yırtıcı hayvanların olmadığı, yeterli besin kaynağının bulunduğu, sıcaklıkların kontrol edildiği vb. çalışmalar, albinoların canlılığının önemli ölçüde azaldığını ortaya koymuştur; 800 albino embriyodan sadece 29'u tam yetişkinliğe kadar hayatta kalabilmiştir. Balıklar üzerinde yapılan ilk çalışmalar, bazı araştırmacıların albinizmi "yarı ölümcül mutasyon" olarak tanımlamasına yol açmıştır. ⓘ
İşitme bozuklukları
Albinizm gibi pigmentasyon bozuklukları zaman zaman farelerde, sıçanlarda, kobaylarda ve kedilerde işitme bozuklukları ile ilişkilendirilmektedir. ⓘ
Memelilerde
Yapay olarak seçilmiş
Bazı hayvan türlerinin kasıtlı olarak yetiştirilen albinistik suşları, biyomedikal araştırmalarda model organizmalar olarak ve ayrıca evcil hayvan olarak yaygın şekilde kullanılmaktadır. Bunlara örnek olarak BALB/c faresi, Wistar ve Sprague Dawley sıçan türleri, laboratuvar tavşanları ve gelincikler verilebilir. Albino aksolotl (bir amfibi) da şeffaf derileri uzuv rejenerasyonu sırasında altta yatan dokuların gözlemlenmesine izin verdiği için laboratuvarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Bazı araştırmacılar albino hayvanların, albinizmin sonuçları (örneğin işitme ve görme bozuklukları) nedeniyle bilimsel çalışmalar için her zaman en iyi seçim olmadığını savunmuştur. ⓘ
Birçok albino memeli esaret altındadır ve gençken yakalanmıştır. Bu bireylerin esaret altında aldıkları koruma ve bakım olmadan yetişkinliğe kadar hayatta kalıp kalamayacakları şüphelidir. ⓘ
Doğal olarak ortaya çıkan
"Sincapların vahşi doğada başarılı bir şekilde hayatta kalabilen bilinen tek albino memeli olduğu" iddia edilmiştir. Sincapların (Sciurus carolinensis) retinası, koniler bakımından zengin olması nedeniyle memeliler için sıra dışıdır. Merkezi hücre yoğunlukları albino sincaplarda pigmentli bireylere göre %5'ten daha az düşüktür. Görme yetisindeki bu nispeten küçük bozulmanın, albino sincapların vahşi doğada hayatta kalmasına yardımcı olduğu düşünülmektedir. Bu durum, albinoların vahşi doğadaki davranışlarının, örneğin daldan dala sıçramalarının, pigmentli sincaplara benzer olduğu gözlemleriyle desteklenmektedir. ⓘ
2012 yılında yapılan bir literatür taramasında Hindistan'da kaplan, küçük fare kuyruklu yarasa, çital, palmiye misk kedisi, kuzey palmiye sincabı, beş çizgili palmiye sincabı ve yaban domuzu da dahil olmak üzere birçok albino memeli kaydı olduğu bildirilmiştir. ⓘ
Albino makaklar, toque makak (M. sinica), rhesus makak (M. mulatta) ve bonnet makak (M. radiata) dahil olmak üzere çeşitli durumlarda rapor edilmiştir. ⓘ
Albinizm, güney Batı Ghats (Kerala ve Kanyakumari sahili, Hindistan) kıyı şeridi boyunca orman kedilerinde (Felis chaus) ve çakallarda (Canis aureus) gözlenmiştir. Albinizm, Kerala Eyaletindeki Trivandrum bölgesinin Amaravila alanındaki orman kedilerinde gözlenmiştir. Çakallarda albinizm Malappuram bölgesindeki Polooni alanında ve Calicut bölgesindeki (Kerala) Chaliyam alanında gözlenmiştir. Albinizm, bu memelilerin yoğunluğunun nispeten düşük olduğu bölgelerde gözlendiğinden, sürekli akraba evliliğinin albinizmin ifade edilmesinin nedeni olabileceği sonucuna varılmıştır. ⓘ
Albinistik çayır voleleri (Microtus ochrogaster) üzerinde yapılan bir çalışmada, bu türdeki albinizmin vahşi tipe kıyasla erkekler için bir avantaj sağladığı bulunmuştur; albino erkeklerin vahşi tip erkeklere göre daha yüksek montaj frekansları vardı. Buna ek olarak, albinolar daha büyük diferansiyel dölleme kapasitesine sahipti. ⓘ
Albinizm ayrıca ekidnalar, kangurular, koalalar, keseli sıçanlar, wallabiler ve vombatlar gibi keseli ve monotremlerde de görülebilir. ⓘ
Deniz memelileri
Deniz memelileri için albinizmin maliyetleri arasında soğuk sularda ısı emiliminin azalması, yırtıcılara karşı zayıf kamuflaj, güneş ışığına karşı artan hassasiyet ve görsel iletişimin bozulması sayılabilir. Maliyetlere rağmen, bazı bireyler yetişkin yaşa ve üreme durumuna ulaşmaktadır. ⓘ
Albino yunuslar ilk kez 1962 yılında Meksika Körfezi'nde görülmüştür. 1994 yılından bu yana üç birey daha görülmüştür. Bu yunusların rengi, kan damarlarının yağın içinden görünmesi ve derilerinin pigmentsiz olması nedeniyle pembe olma eğilimindedir. ⓘ
2008'de yayınlanan bir raporda, deniz memelilerinde 21 deniz memelisi türü ve 7 yüzgeçayaklı türü için "anormal beyaz" bireylerin rapor edildiği, ancak anormal beyaz deniz samuru (Enhydra lutris) veya sirenler hakkında bilinen bir rapor bulunmadığı belirtilmiştir. ⓘ
Balinalar ve yunuslar da yoğun yara izleri varsa ya da Lacazia loboi gibi bir mantarla kaplıysa beyaz görünebilir. ⓘ
Ünlü albino memeliler
Ünlü albino memeliler arasında Avustralya kıyılarında yaşayan bir kambur balina olan "Migaloo"; Louisiana, Calcasieu Gölü ve çevresinde yaşayan bir şişe burunlu yunus olan Pinky; 1960'ların başında Miami Seaquarium'da sergilenen popüler bir albino şişe burunlu yunus olan "Carolina Snowball" bulunmaktadır; "Snowflake", bir Barselona Hayvanat Bahçesi gorili ve "Mahpiya Ska", ("Beyaz Bulut" için Sioux), Jamestown, Kuzey Dakota'da bir bufalo ve Herman Melville'in Moby-Dick romanına ilham kaynağı olan Mocha Dick olarak bilinen bir ispermeçet balinası. ⓘ
Kuşlarda
Kuşlarda tüy rengini belirleyen en önemli pigmentler melaninler ve karotenoidlerdir. Bu pigmentler besinlerle alınır ve enzimler tarafından renk pigmentlerine dönüştürülür. Bu pigmentasyondaki anormallikler çoğunlukla gıda eksikliklerinden kaynaklanır ve genellikle genetik bir temele sahip değildir. En iyi bilinen örnekler, belirgin pembe renklerini doğal gıdalarındaki kırmızı karotenoidlerin varlığına borçlu olan flamingolardır. Bu karotenoidler yetersiz olduğunda, bu kuşlar bir sonraki tüy dökümünden sonra beyaz görünürler. Karotenoid bazlı renk pigmentlerinde değişikliğe neden olan mutasyonlar nadirdir; melanin mutasyonları çok daha sık görülür. Kuşlarda eumelanin ve phaeomelanin olmak üzere iki tür melanin bulunur. Deri ve gözlerde sadece eumelanin bulunur. Bazı kuş türlerinde renk tamamen eumelaninden kaynaklanır, ancak çoğu türde her iki melanin türü de bulunur. Kuşlarda albinizm "kalıtsal tirozinaz yokluğunun bir sonucu olarak tüylerde, gözlerde ve deride her iki melaninin de tamamen yokluğu" olarak tanımlanmıştır, ancak bu diğer pigmentlerin ve yapısal renklerin etkilerini göz ardı etmektedir. ⓘ
Albino bir kuşun beyaz gagası, beyaz tüyleri, renksiz derisi, beyaz pençeleri ve pembe ya da kırmızı gözleri vardır. Albinizm her 1.800 kuştan sadece 1'inde görülür. Albino kuşların en yaygın iki türü ev martini ve Amerikan kızılgerdanıdır. Ünlü albino kuşlar arasında Bristol Hayvanat Bahçesi pengueni "Kardelen" de bulunmaktadır. ⓘ
Bir çalışmada, kuşlardaki albinizm pigment yokluğunun derecesine göre kategorize edilmiştir. -
- Total albinizm - gözlerde, deride ve tüylerde melaninin eş zamanlı olarak tamamen yokluğu. Bu en nadir görülen formdur. İncelenen 1.847 kuş albinizmi vakasının sadece %7'si bu tiptir.
- Eksik albinizm - melanin gözlerde, deride ve tüylerde aynı anda bulunmadığında.
- Kusurlu albinizm - melanin gözlerde, deride ve tüylerde azaldığında.
- Kısmi albinizm - albinizm vücudun belirli bölgelerinde lokalize olduğunda. ⓘ
Bununla birlikte, albinizm tanımının, çoğunlukla beyaz olan bir kuşun bir çeşit melanin pigmentasyonu gösterdiği "kısmi albinizm" olasılığını engellediği ileri sürülmüştür. "Bu imkansızdır, tıpkı 'kısmen hamile' olmak gibi. ⓘ
Balıklarda
Diğer hayvanlarda olduğu gibi, balıkların "albino" olarak tanımlanabilmesi için beyaz bir vücuda ve pembe veya kırmızı gözlere sahip olmaları gerektiği belirtilmiştir. ⓘ
Yapay olarak seçilmiş
Zebra balığı, sırasıyla gümüş, siyah ve sarı pigmentasyon üreten üç tip kromatofora (iridofor, melanofor ve ksantofor) sahiptir. İridoforlardan yoksun olan zebra balıkları roy mutantları, melanoforlardan yoksun olanlar albino mutantları ve hem melanoforlardan hem de iridoforlardan yoksun olanlar ruby mutantları olarak bilinir. Yabani tip ve albino zebra balığı arasındaki kaba göz morfolojisi, beslenme ve yüzme davranışları, loş veya parlak ışık veya düşük kontrast dışında ayırt edilemezdi. Memelilerde albinizm zaman zaman işitme bozuklukları ile ilişkilendirilmektedir. Bununla birlikte, test edildiğinde, vahşi tip ve albinistik Avrupa wels kedi balığı (Silurus glanis) ve Güney Amerika bronz kedi balığı (Corydoras aeneus) arasında yanıtlarda hiçbir fark yoktu. Benzer şekilde, Meksikalı kör mağara balıkları (Astyanax mexicanus) işitme duyarlılığı açısından normal pigmentli ve gözlü yüzeyde yaşayan popülasyonlardan farklı değildir. Balıkların iç kulağında melanin bulunmaz, bu da balıklarda işitmenin memelilere kıyasla albinizmden daha az etkileneceği anlamına gelir. ⓘ
Doğal olarak ortaya çıkan
Hem tatlı su hem de deniz balıklarında total albinizm olduğuna dair birkaç rapor vardır, ancak sıklıkla yakalanan albino balıklar yalnızca akvaryum dergilerinde ve yerel gazetelerde bildirilmektedir. ⓘ
Albinizm insidansı, yumurtaların ağır metallere (örneğin arsenik, kadmiyum, bakır, cıva, selenyum, çinko) maruz bırakılmasıyla balıklarda yapay olarak artırılabilir. ⓘ
Doğada albinizm teleostlarda, özellikle de Pleuronectiformes'de (yassı balıklar) oldukça yaygındır, ancak elasmobranch'larda nadiren rapor edilmiştir. Albinizm hagfish, lampreys, köpekbalıkları, vatozlar ve kedi balıkları, grunts veya cyprinids gibi çok sayıda teleost balıkta rapor edilmiştir. ⓘ
Actinopterygii'de
Albino ve normal pigmentli kanal yayın balığı (Ictalurus punctatus) özellikleri bakımından farklılık gösterir. Bu türün normal bireyleri vücut ağırlığı ve toplam uzunluk bakımından albinolardan üstündür. Diğer albinolarla çaprazlanan albinoların yumurtlaması 11 gün daha uzun sürer ve daha küçük yumurta kütleleri üretirler. Bu kitleler, normal balıkların çaprazlanmasından daha zayıf kuluçka kabiliyetine sahip daha hafif yumurtalar içerir. Albino balıkların hayatta kalma oranları normal balıklara göre daha düşüktür ancak yumurtadan çıkma yüzdeleri neredeyse eşittir. ⓘ
Bazı vahşi mağara balıkları albinistik popülasyonlara sahiptir. Meksika mağara tetrası, bir dizi bağımsız mağarada özelleşmiş özellikler geliştirmiş bir türdür. Bunlardan biri, bilinen bir pigmentasyon geni olan Oca2 genine bağlı albinizmdir, Bu özellik en az iki mağarada bağımsız olarak evrimleşmiştir. ⓘ
Chondrichthyes'de
Chondrichthyes sınıfında, doğal olarak oluşan birkaç albino vatoz ve köpekbalığı türü kaydedilmiştir. Ayrıca, Chimaeriformes takımından albino bir benekli sıçan balığı (Hydrolagus colliei) türü de rapor edilmiştir. ⓘ
Aşağıdaki köpekbalığı türlerinin albinistik bireyleri rapor edilmiştir:
- Basking köpekbalığı (Cetorhinus maximus) - 2 vaka
- Geniş burunlu sevengil köpekbalığı (Notorynchus cepedianus)
- Büyük beyaz köpekbalığı (Carcharodon carcharias)
- Gri yumuşak tazı (Mustelus californicus) - 2 vaka
- Japon topeshark (Hemitriakis japanica)
- Japon wobbegong (Orectolobus japonicus)
- Java köpekbalığı (Carcharhinus amboinensis)
- Leopar köpekbalığı (Triakis semifasciata)
- Narrownose yumuşak tazı (Mustelus schmitti)
- Domuzgözü köpekbalığı (Carcharhinus amboinensis)
- Porbeagle (Lamna nasus)
- Taraklı çekiç başlı köpekbalığı (Sphyrna lewini)
- Dikenli köpek balığı (Squalus acanthias)
- Tawny hemşire köpekbalığı (Nebrius ferigineus)
- Kaplan köpekbalığı (Galeocerdo cuvier) - embriyo
- Balina köpekbalığı (Rhincodon typus)
- Beyaz benekli bambu köpekbalığı (Chiloscyllium plagiosum)
- Zebra köpekbalığı (Stegostoma fasciatum) ⓘ
2006'da yayınlanan bir çalışmada aşağıdaki vatoz türlerinin albinistik bireyleri rapor edilmiştir:
- Yarasa vatozu (Myliobatis californica)
- Adi paten balığı (Raja batis)
- Bayağı vatoz (Dasyatis pastinaca)
- Ortak torpido (Torpido torpido)
- Cownose vatozu (Rhinoptera bonasus)
- Dev elektrik ışını (Narcine entemedor)
- Dev okyanus manta vatozu (Manta birostris)
- Ocellate spot paten (Okamejei kenojei)
- Güney vatozu (Dasyatis americana)
- Dikenli sırtlı vatoz (Raja clavata)
- Guguk kuşu vatozu (Raja naevus) ⓘ
Hyperoartia'da
Albino lampreylere ilişkin birkaç rapor bulunmaktadır ve bu durumun 100.000 normal bireyde bir sıklıkta görüldüğü tahmin edilmektedir. ⓘ
Sarcopterygii'de
Afrika akciğerli balığında albinizm en az iki kez rapor edilmiştir. ⓘ
Sürüngenlerde
Albino olarak etiketlenen birçok sürüngen aslında tüm renk pigmentlerinden tamamen yoksun değildir. Aslında albino değil, amelanistiktirler. Sürüngenler genellikle en az iki pigmente sahiptir. En yaygın olanları arasında ksantin (sarı) ve eritrin (kırmızı) bulunur. Bu nedenle, amelanistik bir sürüngen hala soluk sarı, turuncu veya kırmızı pigmentasyona sahip olabilir. ⓘ
Kaliforniya Bilim Akademisi, Steinhart Akvaryumu'nda 2015 yılı itibariyle "Claude" adında albino bir Amerikan timsahı sergilemektedir. Timsah, gözlerindeki pigment eksikliği nedeniyle kısmen kördür. Albino timsah 1995 yılında Florida'da yumurtadan çıkmış ve 2008 yılında akademiye getirilmiştir. Bu timsah vahşi doğada hayatta kalamazdı çünkü beyazlığı onu çok kolay bir av nesnesi haline getirecekti. Bilinen tek albino timsahlar esaret altındadır. Son derece nadir olmakla birlikte, beyaz renkli timsahlar ve timsahlar başka yerlerde de bulunmaktadır. Ancak bu hayvanların çoğu, diğer albino canlılar gibi görünmelerine rağmen vücutlarında kalan bazı renk tonları ile genel bir pigmentasyon kaybına sahip oldukları için lökistiktir, bu nedenle sürüngenlerin albino olmadıkları halde albino oldukları yanılgısına neden olurlar. Bu tür dört timsah ABD'nin Florida eyaletindeki Gatorland tema parkında tutulmaktadır. Avustralya'da "yarı albino" olduğuna inanılan ve bölgedeki insanlar tarafından "Michael Jackson" olarak adlandırılan bir timsah, bir adama saldırmış ve öldürmüştür. ⓘ
Yılanlarda kısmi pigment yokluğu, mutlak albinizmden daha yaygındır. Renkleri genellikle desenli olan yılanlarda, soluk mavi, şeftali veya sarımsı olarak görünürler. Bu vakalarda, melanin ve pigment iletiminde genetik bir mutasyon olmuştur. Bu görünüm, siyah, kırmızı, kahverengi ve diğerleri gibi tam renklerin mevcut olamamasından kaynaklanır. Albino bir yılanın gözleri tipik olarak kırmızı veya pembedir. Albino yılanlar güneş ışığında birkaç saat boyunca en az zararla kalabilir. Mısır yılanları ve boa ya da elmas sırtlı yılanlar gibi daha büyük türdeki yılanlar albinizmden en çok etkilenenlerdir ve genellikle pembemsi ya da sarımsı bir renkte görünürler. ⓘ
Albino kaplumbağa ve kaplumbağalar nadirdir; Sulcata kaplumbağaları albinizm görülmesi en muhtemel kaplumbağa türüdür. Kabukları neredeyse sarı bir renge sahiptir ve pembe gözleri vardır. Kaplumbağalar için, albinizm olsa bile saf beyaz renk neredeyse imkansızdır. Albino kaplumbağalar diğer birçok albino hayvandan daha uzun bir ömre sahip olabilir; sert kabukları avlanmayı ve diğer çevresel zorlukları önlemeye yardımcı olur. Görme ve duyu organları hafifçe etkilenir. ⓘ
2012 yılında bir albino anole rapor edilmiş ve fotoğraflanmıştır. 2007 yılında Avustralya'nın Victoria eyaletinde yaklaşık 12 cm (4,7 inç) uzunluğunda ve yaklaşık 1 yaşında bir albino güdük kuyruklu kertenkele (muhtemelen shingleback kertenkele) bulunduğu bildirilmiştir. ⓘ
Leopar kertenkelesinin bilinen üç "albino" türü vardır, ancak yetiştiriciler albinoların genellikle siyah pigment eksikliği ile tanındığını ve kırmızı gözlere sahip olmanın albino olarak kabul edilmek için bir gereklilik olmadığını belirtmektedir. Bu üç tür "tremper albino", "rainwater albino" ve "bell albino" olarak adlandırılmaktadır. ⓘ
Amfibilerde
Sürüngenlerde olduğu gibi, albino olarak etiketlenen birçok amfibi aslında tüm renk pigmentlerinden tamamen yoksun değildir. Aslında albino değil, amelanistiktirler. Amfibilerin derilerinde melanoforlar, ksantoforlar, eritroforlar, lökoforlar, siyanoforlar ve iridoforlar olmak üzere altı tip kromatofor bulunur. Dolayısıyla, amelanistik bir amfibi yine de çeşitli pigmentasyonlara sahip olabilir. ⓘ
Kurbağalarda, semenderlerde ve semenderlerde albinizm görülme sıklığı diğer taksonlara göre nispeten daha yüksektir. Bu hayvanların dört yüz tanesinden birinin albino olduğu tahmin edilmektedir. Albino iribaşlar yumurtadan çıktıklarında neredeyse şeffaftırlar. Bu başlangıçta kamufle olmalarına yardımcı olabilir, ancak iki hafta sonra arka ayakları ortaya çıkmaya başladığında süt beyazı olurlar. 2001 yılında yapılan bir araştırmada yüzlerce küçük albino ova leopar kurbağası bulunmuş, ancak araştırmacı birkaç ay sonra geri döndüğünde tek bir albino yetişkin bile bulunamamıştır. ⓘ
Avrupa Salamandridae familyasında albinizm ateş semenderi (Salamandra salamandra), altın çizgili semender (Chioglossa lusitanica), İtalyan tepeli semenderinde (Triturus carnifex) kaydedilmiştir, mermer semender (Triturus marmoratus), İberya nervürlü semenderi (Pleurodeles waltl), alpin semenderi (Ichthyosaura alpestris) ve pürüzsüz semenderin iki alt türü (Lissotriton vulgaris vulgaris ve Lissotriton vulgaris meridionalis). ⓘ
Genetik
Amfibilerdeki albinizm üzerine yapılan genetik çalışmalar tirozinaz genindeki mutasyonlara odaklanmıştır. Leopar kurbağasının (Rana pipiens) albino fenotipi, hala bir miktar tirozinaz ve DOPA oksidaz aktivitesine sahip olan tek bir resesif tirozinaz genindeki post-translasyonel kontroldeki bir başarısızlığa bağlanmıştır. Bu durum, bazıları albinolarda tirozinaz veya DOPA oksidaz aktivitesi göstermeyen mutasyonlara sahip olan memelilerle tezat oluşturmaktadır. Havuz kurbağasının (Pelophylax nigromaculatus) albino fenotipi, işlevsiz bir tirozinaz yaratan üç mutasyondan birine atfedilmiştir. Bu mutasyonlardan ikisi, TYR proteininin kusurlu olan kesilmiş bir izoformuyla sonuçlanan bir çerçeve kayması mutasyonu olan bir timin (T) eklenmesini içerir. Diğer mutasyon ise bir lizini (Lys) kodlayan üç nükleotitten oluşan bir kodonun silinmesini içerir. Buruşuk kurbağada (Glandirana rugosa) ve pirinç kurbağasında (Fejervarya kawamurai), bir guaninden (G) bir adenine (A) bir yer değiştirme, bir glisinin (Gly) sırasıyla bir aspartik aside (Asp) ve bir argine (Arg) dönüştüğü bir yanlış mutasyon yaratır. Polipeptit zincirindeki bu değişiklikler işlevsiz bir tirozinaza neden olur. ⓘ
Omurgasızlarda
Yumuşakçalarda albinizmin en azından 1900 yılından beri kalıtsal bir olgu olduğu kabul edilmektedir. Yumuşakçalarda albinizm değişken bir dereceye kadar var olabilir. Bazen bir salyangozun vücudu normal pigmentasyona sahiptir, ancak manto hücrelerindeki bir kusur nedeniyle kabuk tamamen normal pigmentasyondan yoksundur. Bazı yumuşakça türlerinin kabukları, normal pigmentasyondan yoksun olduklarında yarı saydam olabilir. ⓘ
Hem gastropod hem de bivalf olan dokuz yerel deniz yumuşakçası türünün albino ve normal örneklerini gösteren bir sergi (Sanibel, Florida'daki Bailey-Matthews Ulusal Kabuk Müzesi).
Kara salyangozu Pseudofusulus varians'ın normal (solda) ve albinistik (sağda) formları, albinoda hem vücudun hem de kabuğun normal pigmentasyondan yoksun olduğuna dikkat edin.
Albino tatlı su salyangozu Biomphalaria glabrata, kırmızı oksijen taşıma pigmenti hemoglobini gösteriyor. Normal pigmenti olmayan bu türün kabuğu yarı saydamdır. ⓘ
Böceklerde
Nörohormon [His7]-corazonin, Locusta migratoria'nın kutikulasında koyulaşmaya neden olur. Bu türün Okinawa suşu [His7]-corazonin bakımından eksiktir ve albino'dur. Locusta migratoria'nın tipik özelliklerinden biri de toplu halde yaşayan çekirgeler olmalarıdır. Bununla birlikte, albino türü daha yalnız davranışlar gösterir. ⓘ
Meyve sineklerindeki sarı mutasyon, doğuştan normal pigment eksikliğine neden olan bir mutasyondur; diğer organizmalardaki albinizme benzer bir olgudur. ⓘ
Ekinodermlerde
Japon deniz hıyarı (Apostichopus japonicus) vahşi doğada yakalanan veya yemek için yetiştirilen bir ekinodermdir. Normal Japon deniz hıyarları yaklaşık 1 cm uzunluğunda olduklarında pigmentasyon geliştirmeye başlarlar. Üst taraf donuk, sarımsı kahverengiden bordoya ve alt taraf açık kahverengiye dönüşür. Yetişkin, albino Japon deniz hıyarlarının vücut duvarları, normal yetişkinlerdeki %3,12'ye kıyasla yalnızca %0,24 melanin içerir. Melanin içeriğindeki fark 60 günlükken görsel olarak belirginleşir. Epidermis albinolarda daha incedir ve daha az melanosit içerir. Albino bireyler büyüme hızı, sindirim hızı ve doğurganlık açısından normal bireylere benzer. ⓘ
Astaksantin, deniz kabuklularındaki (ve balıklardaki) ana karotenoiddir. Yemlere astaksantin eklenmesinin deniz organizmalarının deri ve kas rengini iyileştirebileceği ve böylece ticari ve süs değerlerini artırabileceği gösterilmiştir. ⓘ
Araknidlerde
"Depigmente" eklembacaklılar, genellikle mağara popülasyonlarında bulunmuştur. Normalde kırmızı olan turunçgil kırmızı akarlarının (Panonychus citri) "albino" bireyleri zaman zaman laboratuvar kolonilerinde görülür, ancak bunlar hala yeşil ve sarı pigmentler içerir. Bu albinizm ölüm oranını etkilemez. ⓘ
İlgili pigment bozuklukları
Bazı hayvanlarda albinizm benzeri durumlar diğer pigmentleri veya pigment üretim mekanizmalarını etkileyebilir:
- Bazı papağan türlerini etkileyen bir durum olan "beyaz yüz", psittasin eksikliğinden kaynaklanır.
- Aksantizm, sürüngenlerde ve amfibilerde yaygın olan, melanin sentezinden ziyade ksantofor metabolizmasının etkilendiği, kırmızı ve sarı pteridin pigmentlerinin azalmasına veya yokluğuna neden olan bir durumdur.
- Lökizm, melaninin en azından kısmen yok olması ancak gözlerin normal rengini koruması bakımından albinizmden farklıdır. Bazı lökistik hayvanlar kromatofor (pigment hücresi) kusurları nedeniyle beyaz veya soluktur ve melanin içermezler.
- Melanizm, albinizmin tam tersidir. Alışılmadık derecede yüksek düzeyde melanin pigmentasyonu (ve bazen birden fazla pigmente sahip türlerde diğer pigment türlerinin yokluğu), aynı gen havuzundan melanistik olmayan örneklerden daha koyu bir görünümle sonuçlanır. ⓘ
Bitkilerde
Bitkilerde albinizm, klorofil pigmentlerinin kısmen veya tamamen kaybı ve kloroplast zarlarının tam olarak farklılaşmaması ile karakterize edilir. Bitkilerdeki albinizm fotosentezi engeller ve bu da hayatta kalmayı azaltabilir. Bazı bitki varyasyonları beyaz çiçeklere veya diğer kısımlara sahip olabilir. Ancak bu bitkiler tamamen klorofilden yoksun değildir. Bu fenomenle ilişkili terimler "hipokromi" ve "albiflora "dır. ⓘ
Sadece karanlıkta kaldıkları için solgun olan bitkiler etiyollü olarak adlandırılır. ⓘ
Albino kızılağaçlar, beyaz iğneli albino ağaçların nadir örnekleridir; klorofil eksikliğine rağmen, genellikle ilk büyüdüğü (normal) kızılağacın tabanında bir parazit olarak önemli boyutlara ulaşabilir. Albino kızılağaçların sadece altmış kadar örneği bilinmektedir. Buna ek olarak, daha da az sayıda "kimerik" kızılçam ağacı hem normal hem de beyaz iğnelere sahiptir. ⓘ
Albinizm sıklıkla Black Tartarian, Bing ve Hedelfingen tatlı kiraz çeşitlerinin döllerinde ortaya çıkmıştır. ⓘ
Bazı herbisitler (örneğin glifosat ve triazinler), uygulandıktan birkaç mevsim veya yıl sonra bile bitkilerde kısmi kloroza neden olabilir. ⓘ
İnsan kültüründe
Albino Sincap Koruma Topluluğu 2001 yılında Austin'deki Teksas Üniversitesi'nde kurulmuştur. Kuzey Teksas Üniversitesi'ndeki topluluk üyeleri, albino sincaplarının üniversitenin ikincil maskotu olarak adlandırılması için bir seçim dilekçesi verdi. Kentucky'deki Louisville Üniversitesi de belgelenmiş bir albino sincap popülasyonuna sahiptir. ⓘ
Albino hayvanlar genellikle evcil hayvan olarak tutulmaktadır, örneğin Afrika pençeli kurbağası, kobay ve tavus kuşu. ⓘ