Rahel

bilgipedi.com.tr sitesinden
Rachel
William Dyce - The meeting of Jacob and Rachel.jpg
William Dyce tarafından Yakup ve Rahel'in Buluşması
Kutsal Anaerkil
DoğanPaddan Aram
ÖldüCanaan
Saygıdeğer
Büyük tapınakRachel'ın Mezarı
Şölen
  • Roma Katolikliği: 1 Kasım
  • Ortodoks Kilisesi: Noel'den önceki Pazar
  • Yahudilik: 11 Şeşvan

Rahel (İbranice: רָחֵל, romanize: Rāḥēl, lit. 'ewe'), Yakup'un iki karısından en sevileni ve İsrail kabilelerinin on iki atasından ikisi olan Yusuf ve Bünyamin'in annesi olan bir İncil figürüdür. Rahel'in babası Laban'dı. Ablası Lea, Yakup'un ilk karısıydı. Teyzesi Rebeka Yakup'un annesiydi.

Rahel (veya Rachel, Rakel, Raşel; İbraniceרחל; Anlam: dişi koyun, Mecazi anlam: Saf ve temiz olan kişi) Tora'da anlatıldığına göre Yakup'un en sevdiği karısı, Yusuf ile Benyamin'in annesi, Lavan'ın kızı, Lea'nın kardeşi maderşahidir.

Yakup'la evliliği

Rachel ve Jacob Kuyu Başında, James Tissot (yak. 1896-1902)

İbranice Kutsal Kitap'ta Rahel'den ilk kez Yaratılış 29'da, Yakup babasının sürüsünü sulamak üzereyken ona rastladığında bahsedilir. Rebeka'nın kardeşi Laban'ın ikinci kızıydı ve Yakup'un birinci dereceden kuzeniydi. Yakup Laban'ı bulmak için çok uzun bir yol kat etmişti. Rebeka onu öfkeli ikiz kardeşi Esav'dan güvende olması için oraya göndermişti.

Yakup burada kaldığı süre boyunca Rahel'e aşık oldu ve onunla evlenmesi karşılığında yedi yıl Laban için çalışmayı kabul etti. Düğün gecesi gelinin başı örtülüydü ve Yakup, Rahel'in ablası Lea'nın Rahel'in yerine geçtiğini fark etmedi. Oysa "Rahel'in biçimi güzel ve sevimliydi", "Lea'nın ise yumuşak gözleri vardı". Daha sonra Yakup Laban'la yüzleşti ve Laban önce ablanın evlenmesi gerektiği konusunda ısrar ederek kendi aldatmacasını mazur gösterdi. Yakup'a düğün haftası bittikten sonra Rahel'i de eş olarak alabileceğini ve onun için yedi yıl daha çalışabileceğini söyledi. Tanrı "Lea'nın sevilmediğini görünce rahmini açtı" (Yar.29:31) ve Lea dört oğul doğurdu.

Rahel, Sara ve Rebeka gibi gebe kalamamıştır. Kutsal Kitap bilgini Tikva Frymer-Kensky'ye göre, "Anaerkillerin kısırlığının iki etkisi vardır: İshak, Yakup ve Yusuf'u özel olarak işaretleyerek, nihai oğlun doğumunun dramını artırır; ve hamileliğin Tanrı'nın bir eylemi olduğunu vurgular."

Rahel, Lea'yı kıskandı ve Yakup'a hizmetçisi Bilhah'ı taşıyıcı anne olarak verdi. Bilhah, Rahel'in isim verip büyüttüğü iki erkek çocuk doğurur (Dan ve Naftali). Lea da hizmetçisi Zilpa'yı Yakup'a sunarak karşılık verir ve Zilpa'nın doğurduğu iki oğluna (Gad ve Aşer) isim verip büyütür. Bazı yorumlara göre Bilhah ve Zilpah, Lea ve Rahel'in üvey kardeşleriydi. Lea tekrar gebe kaldıktan sonra, Rahel sonunda Yakup'un en sevdiği çocuğu olacak olan Yusuf'la kutsanır.

Çocuklar

Rahel'in oğlu Yusuf'un kaderinde sürgün ile ulus olma arasında İsrail kabilelerinin lideri olmak vardı. Bu rol, ailesinin Mısır'a sürgün edilmesine zemin hazırlayan Yusuf'un İncil'deki hikâyesinde örneklendirilmiştir.

Giovanni Battista Tiepolo'nun Rachel'i putların üzerinde otururken gösteren freski (1726-1728)

Yusuf'un doğumundan sonra Yakup ailesiyle birlikte Kenan diyarına dönmeye karar verdi. Laban'ın onu engelleyeceğinden korktuğu için, iki karısı Lea ve Rahel ve on iki çocuğuyla birlikte kayınpederine haber vermeden kaçtı. Laban onu takip etti ve putlarını çalmakla suçladı. Gerçekten de Rahel babasının putlarını almış, onları devesinin minderinin içine saklamış ve üzerlerine oturmuştu. Laban kızlarına miraslarını vermeyi ihmal etmişti (Yaratılış 31:14-16).

Yakup putların karısının elinde olduğunu bilmeden, onları kimde bulursa lanetleyeceğini söyledi: "İlahlarını kimin yanında bulursan, o kişi yaşamayacak" (Yaratılış 31:32). Laban, Yakup'un ve karılarının çadırlarını aramaya başladı, ama Rahel'in çadırına geldiğinde, Rahel babasına, "Önünüze çıkamadığım için efendim öfkelenmesin, çünkü kadınların yolu üzerimde" dedi (Yaratılış 31:35). Laban onu yalnız bıraktı ve putlar ortaya çıkmadı.

Ölüm

Rachel'in Mezarı, Beytüllahim yakınlarında, 1891

Efrat yakınlarında Rahel ikinci oğlu Benyamin'i doğurmak için zorlu bir doğuma girdi. Ebe doğumun ortasında ona çocuğunun erkek olduğunu söyledi. Rahel ölmeden önce oğluna Ben Oni ("yasımın oğlu") adını verdi, ancak Yakup ona Ben Yamin (Benyamin) adını verdi. Raşi, Ben Yamin'in ya "sağın oğlu" (yani "güney") anlamına geldiğini, çünkü Yakup'un oğulları arasında Paddan Aram'ın güneyindeki Kenan'da doğan tek kişinin Benyamin olduğunu; ya da Benyamin Yakup'un yaşlılığında doğduğu için "günlerimin oğlu" anlamına gelebileceğini açıklar.

Gömülme

Kutsal Kitap araştırmacıları Rahel'in gömüldüğü yerle ilgili iki rivayeti birbirinden ayırmaktadır; kuzeydeki rivayet Kudüs'ün kuzeyinde Rama (modern Al-Ram) yakınlarında bir yere, güneydeki rivayet ise Beytüllahim'e yakın bir yere gömüldüğünü öne sürmektedir.

Rahel (kocası Yakup ve kız kardeşi Lea'nın gömülü olduğu) Machpelah'taki atalarının mezarına değil, Beytüllahim'in hemen dışındaki Ephrath yoluna gömülmüştür. Beytüllahim ile İsrail'in Gilo yerleşimi arasında bulunan Rahel'in Mezarı her yıl on binlerce ziyaretçi tarafından ziyaret edilmektedir.

1 Samuel 10:2'de Rahel'in mezarı "Benyamin sınırındaki Zelzah'ta" gösterilmektedir.

Kutsal Kitap'taki diğer referanslar

Çocukları için ağlayan Rachel, Marko Manastırı'ndan 14. yüzyıl freski
  • Ester Kitabı'nın kahramanı Mordekay ve Kraliçe Ester'in kendisi, oğlu Benyamin aracılığıyla Rahel'in soyundan geliyorlardı. Ester Kitabı Mordekay'ın soyunu "Yair oğlu Mordekay, Kiş oğlu Şimi oğlu, doğru adam (iş yemini)" (Ester 2:5) olarak detaylandırır. İş yemini sıfatı, onun Benyamin kabilesine (ben yamin, sağın oğlu) mensup olduğuna işaret eder. Hahamlar, Ester'in Ahaşveroş'un sarayında sessiz kalma yeteneğinin, kralın soyunu açıklaması için yaptığı baskıya direnmesinin, Laban Yakup'la evlenmesi için Lea'yı getirdiğinde bile sessiz kalan atası Rahel'den miras kaldığı yorumunu yaparlar.
  • Efrayim ve Benyamin kabileleri Asurlular tarafından sürgüne gönderildikten sonra Rahel, çocukları için yas tutan ve aracılık eden klasik anne olarak hatırlandı. Yeremya 31:15, 'Rahel'in çocukları için ağladığından' bahseder (KJV). Bu Yahudilikte Rahel'in, eski Kudüs'teki Birinci Tapınağın Babilliler tarafından yıkılmasının ardından torunlarının çektiği acılara ve sürgünlere bir son verilmesi için ağladığı şeklinde yorumlanır. Midraş'a göre Rahel Tanrı'nın huzurunda konuşmuştur: "Eğer ben bir ölümlü olarak kız kardeşimi aşağılamamaya ve evime bir rakibi almaya hazırsam, Sen, ebedi ve merhametli Tanrı, evine (Yeruşalim'deki Tapınak) getirilen gerçek varlığı olmayan putları nasıl kıskanabilirsin? Bu yüzden çocuklarımın sürgün edilmesine neden olacak mısın?" Tanrı onun yakarışını kabul etti ve eninde sonunda sürgünün sona ereceğini ve Yahudilerin topraklarına geri döneceğini vaat etti.
  • Matta İncili'nin (Yeni Ahit'in bir parçası) ikinci bölümünde, Yeremya'dan yapılan bu alıntı, Büyük Hirodes'in genç İsa'yı öldürme girişimi sırasında gerçekleştirdiği Masumların Katliamı'nın bir öngörüsü olarak yorumlanır. Yeremya kehaneti, İsa'nın bebeklik dönemini konu alan Ortaçağ dramatik döngüsü Ordo Rachelis'in ilham kaynağıdır.

İslam'da

Kur'an'da adı geçmemesine rağmen Rahel (Arapça: رَاحِـيْـل, Rāḥīl) İslam'da Yakup'un eşi ve Yusuf'un annesi olarak onurlandırılır ve Kur'an'da sık sık Ya'kūb (Arapça: يَـعْـقُـوْب) ve Yûsuf (Arapça: يُـوْسُـف) olarak geçmektedir.