Aişe
Doğan | c. 613/614 |
---|---|
Öldü | c. Temmuz 678 (63-65 yaşlarında) Medine, Emevi Halifeliği |
Dinlenme yeri | Al-Baqi Mezarlığı, Medine |
Eş(ler) | Muhammed (d. 620; ö. 632) |
Ebeveyn(ler) | Ebu Bekir (baba) Ümmü Ruman (anne) |
Aile |
|
Ayşe (Arapça: عائشة بنت أبي بكر, romanize: ʿĀʾisha bint Abī Bakr; /ˈɑːiːʃɑː/, ayrıca ABD: /-ʃə, aɪˈiːʃə/, Birleşik Krallık: /ɑːˈ(j)iːʃə/; c. 613/614 - Temmuz 678) Muhammed'in üçüncü ve en genç eşidir. İslami yazılarda, Muhammed'in Kur'an'daki eşlerinin tanımına atıfta bulunarak, adının önüne sıklıkla "Müminlerin Annesi" (Arapça: أمّ المؤمنين, romanize: ʾumm al-muʾminīn) unvanı eklenir. ⓘ
Ayşe, hem Muhammed'in hayatı boyunca hem de ölümünden sonra erken İslam tarihinde önemli bir role sahip olmuştur. Sünni geleneğinde Ayşe, alim ve araştırmacı olarak tasvir edilir. Muhammed'in mesajının yayılmasına katkıda bulunmuş ve onun ölümünden sonra 44 yıl boyunca Müslüman toplumuna hizmet etmiştir. Sadece Muhammed'in özel hayatıyla ilgili konularda değil, miras, hac ve eskatoloji gibi konularda da 2.210 hadis rivayet ettiği bilinmektedir. Şiir ve tıp da dahil olmak üzere çeşitli konulardaki zekası ve bilgisi, Zühri ve öğrencisi Urve ibn el-Zübeyr gibi erken dönem aydınları tarafından övgüyle karşılanmıştır. ⓘ
Babası Ebu Bekir (hükümdarlığı 632-634) Muhammed'in yerine geçen ilk halife oldu ve iki yıl sonra yerine Ömer (hükümdarlığı 634-644) geçti. Üçüncü halife Osman (hükümdarlığı 644-656) zamanında Ayşe, ne onun öldürülmesinden sorumlu olanlarla ne de Ali'nin (hükümdarlığı 656-661) partisiyle aynı fikirde olmasa da, ona karşı büyüyen muhalefette önde gelen bir role sahipti. Ali'nin saltanatı sırasında Osman'ın intikamını almak istedi ve bunu Deve Savaşı'nda yapmaya çalıştı. Devesinin sırtında konuşmalar yaparak ve askerlere liderlik ederek savaşa katıldı. Sonunda savaşı kaybetti ama katılımı ve kararlılığı kalıcı bir etki bıraktı. Bu savaşa katılımı nedeniyle Şii Müslümanlar Ayşe hakkında genellikle olumsuz bir görüşe sahiptir. Daha sonra yirmi yıldan fazla bir süre Medine'de sessizce yaşamış, siyasete karışmamış, Ali ile uzlaşmış ve halife Muaviye'ye (hükümdarlığı 661-680) karşı çıkmamıştır. ⓘ
Bazı geleneksel hadis kaynakları Ayşe'nin evlendiğinde altı ya da yedi, zifafta ise dokuz yaşında olduğunu bildirmektedir, ancak hem tarih hem de yaşı alimler arasında tartışmalara konu olmuştur; ilmi açıdan belirsiz olsa da Ayşe'nin yaşı modern zamanlarda ideolojik bir sürtüşme kaynağı haline gelmiştir. ⓘ
Aişe bint Ebu Bekir (Arapça: عائشة بنت أبو بكر; d. (?) 614, Mekke - ö. 678, Medine), İslam peygamberi Muhammed'in eşlerinden biri ve birinci İslam hâlifesi Ebu Bekir'in kızıdır. Kureyş kabilesinden olup, İslam Peybamberi Muhammed'in ölümünden sonra siyasi açıdan önemli bir rol oynamıştır. Kendi rızası ve isteğiyle İslam'ı kabul eden 19. kişi olmuş ve çok sayıda hadis rivayet etmiştir. İslam Peybamberi Muhammed'in en genç eşi olmasının yanı sıra, daha önce herhangi bir evlilik yapmamış olan, yani bâkire olan tek eşidir. 624 yılında İslam Peybamberi Muhammed ile evlenmiştir. ⓘ
Kaynaklar
Muhammed ve ashabı hakkındaki tüm biyografik bilgiler ilk olarak ölümünden bir asır sonra yazılı olarak kaydedilmiştir, ancak hadisler ve siyer (Muhammed'in geleneksel İslami biyografileri) kesintisiz bir aktarım zincirine sahip olmaları nedeniyle gerçeklere dayandıklarını iddia etmektedir. ⓘ
Denise Spellberg, akademide Ayşe'nin yetkili biyografi yazarı olarak kabul edilmektedir. ⓘ
Erken dönem hayatı
Aişe'nin erken dönem hayatı hakkında fazla bilgi bulunmamaktadır. Doğumunun 613 yılı sonlarında veya 614 yılı başlarında olduğu söylenmektedir; ancak doğum yılı konusunda da çeşitli tartışmalar ve muhtelifler vardır. Aişe, Muhammed'in 3. ve en genç eşidir. Aişe’nin bu evlilikten çocuğu olmamıştır. ⓘ
Ayşe 613 yılı civarında ya da 614 yılı başlarında Mekke'de doğmuştur. Muhammed'in en güvendiği iki arkadaşı olan Ebu Bekir ve Ümmü Ruman'ın kızıydı. Hiçbir kaynak Ayşe'nin çocukluk yılları hakkında daha fazla bilgi vermemektedir. ⓘ
Muhammed ile evliliği
Ayşe'yi Muhammed ile evlendirme fikri, Muhammed'in ilk eşi Hatice bint Huveylid'in ölümünden sonra Havle bint Hakim tarafından ortaya atılmıştır. Bundan sonra, Ayşe'nin Cübeyr bin Mut'im ile evlenmesine ilişkin önceki anlaşma ortak rıza ile bir kenara bırakıldı. Ebu Bekir ilk başta "kızını 'kardeşiyle' evlendirmenin uygunluğu ve hatta yasallığı konusunda" kararsızdı. Ancak Muhammed, onların sadece din kardeşi olduklarını söylemiştir. Oryantalist William Montgomery Watt, Muhammed'in Ebu Bekir ile bağlarını güçlendirmeyi umduğunu öne sürer; bağların güçlendirilmesi Arap kültüründe genellikle evlilik için bir temel teşkil etmiştir. ⓘ
Günümüze ulaşan tüm hadisler Ayşe'nin Muhammed'le Mekke'de evlendiğini, ancak evliliğin ancak Medine'ye hicretinden sonraki Şevval ayında (Nisan 623) gerçekleştiğini kabul etmektedir. Bununla birlikte, bazı klasik kaynaklar Ayşe'nin evliliğin herhangi bir gecikmeye atıfta bulunmaksızın Medine'de gerçekleştiğinden bahsettiğini belirtmektedir. ⓘ
Evlilik sırasındaki yaşı
Klasik dönemin İslami kaynakları, evlilik ve zifaf sırasındaki kesin yaşı konusunda kendi aralarında farklılık gösterir. İbn Sa'd'ın biyografi külliyatı onun evlenme yaşını altı ile yedi arasında değiştirir ve zifaf yaşını dokuz olarak kabul eder; Taberî, Aişe'nin ancak dokuz yaşında cinsel olgunluğa eriştiğinde tamamlanacak olan evliliğinden sonra bile ailesiyle birlikte kaldığını belirtir, ancak başka bir yerde onun İslam'ın doğuşundan önce (610 M.) doğmuş olduğunu belirtir. Bu da evlendiğinde yaklaşık on iki ya da daha fazla yaşında olduğunu gösterir; İbn Hişam'ın Muhammed'in biyografisinde ise evlendiğinde on yaşında olduğu belirtilir. Sahih-i Buhari'de aktarıldığı gibi Ayşe'nin kendisi de yedi yaşında evlendiğini hatırlar ve Muhammed'in ölümünden sonra ortaya çıkan veraset tartışmalarında destek almak için Muhammed'in tek bakire karısı olmasından yararlanır. ⓘ
Spellberg ve Kecia Ali, Müslüman biyografi yazarlarının Ayşe'nin yaşına gösterdikleri alışılmadık ilgiyle ilgilenmeye devam etmekte ve referansların "onun menarş öncesi durumunu ve dolaylı olarak bekaretini" pekiştirmek için yapıldığı açıklamasında birleşmektedirler. Ancak, her ikisi de Ayşe'nin evlilik (ya da zifaf) sırasındaki "gerçek yaşını" kanıtlama girişimlerini boşuna bir çaba olarak görmektedir. Ayrıca Ali, genç bir yaş atfetmenin, Ayşe'nin daha fazla saygıyı hak eden Müslüman bir ailede doğduğunu iddia etmek için bir hile olabileceğini düşünmektedir. Leila Ahmed, Ayşe'nin Muhammed'le nişanlanmasının ve evlenmesinin İslami literatürde olağan olarak sunulduğunu ve o dönemde çocukların büyüklerle evlenmesinin olağandışı olmadığını gösterebileceğini belirtir; Karen Armstrong da Ayşe'nin evliliğinin Arap kabilelerinde uygulandığı şekliyle o günün normlarına uygun olduğunu kabul eder. ⓘ
Kişisel yaşamı
Muhammed ile İlişki
Çoğu Müslüman geleneğinde Hatice bint Huveylid, Muhammed'in en sevdiği ve en çok tercih ettiği eşi olarak tanımlanır; Sünni geleneği ise Ayşe'yi Hatice'den sonra ikinci sıraya yerleştirir. Bu inancı destekleyen birkaç hadis ya da Muhammed'in hikayeleri veya sözleri vardır. Bunlardan biri, bir arkadaşının Muhammed'e "dünyada en çok sevdiğin kişi kim?" diye sorduğunda "Ayşe" diye cevap verdiğini anlatır. Diğerleri Muhammed'in Ayşe'nin evini, kapısı doğrudan camiye açılacak şekilde inşa ettiğini ve Muhammed'in vahiy aldığı tek kadının o olduğunu anlatır. Aynı suda yıkanırlardı ve Muhammed, Ayşe önünde uzanmış yatarken dua ederdi. ⓘ
Çeşitli gelenekler Muhammed ve Ayşe arasındaki karşılıklı sevgiyi ortaya koymaktadır. Muhammed sık sık oturup onu ve arkadaşlarını bebeklerle oynarken izler, hatta bazen onlara katılırdı. Ayrıca, birçok hikayede anlatıldığı gibi, her biri diğerinin ruh halini anlayabilecek kadar yakındılar. Muhammed'in kendisini Ayşe'den tamamen üstün görmediğine, en azından Ayşe'nin Muhammed'i kızdırma pahasına da olsa fikrini söylemesini engelleyecek kadar üstün görmediğine dair kanıtlar olduğunu da belirtmek önemlidir. Böyle bir örnekte, Muhammed'in "diğer erkeklere izin verilmeyen evliliklere girmesine izin veren bir vahiy duyurusu, ondan [Ayşe'den] 'Bana öyle geliyor ki, Rabbin arzunu tatmin etmek için acele ediyor! Dahası, Muhammed ve Ayşe arasında güçlü bir entelektüel ilişki vardı. Muhammed onun keskin hafızasına ve zekâsına değer verirdi ve bu yüzden ashabına dini uygulamalarının bazılarını ondan almaları talimatını verdi. ⓘ
Ayşe, Muhammed'in ilk eşi Hatice bint Huveylid'i kıskanmış ve şöyle demiştir: "Peygamber'in eşlerinden hiçbirini Hatice'yi kıskandığım kadar kıskanmadım, onu görmediğim halde Peygamber ondan çok sık bahsederdi ve ne zaman bir koyun kesse, parçalarını keser ve Hatice'nin kadın arkadaşlarına gönderirdi. Bazen ona, "(Hatice'ye öyle davranıyorsun ki) sanki yeryüzünde Hatice'den başka kadın yokmuş gibi" dediğimde, "Hatice falancaydı ve ondan çocuklarım oldu" derdi. ⓘ
Aişe ve Muhammed sık sık birbirleriyle yarışırlardı, "Onunla (Peygamberle) yarıştım ve ayaklarım üzerinde onu geçtim. Ben etlenince (yine) onunla (Peygamberle) yarıştım ve o beni geçti. Dedi ki: İşte bu, o geçme içindir." ⓘ
Zina suçlaması
Ayşe'ye yöneltilen ve İfk Olayı olarak da bilinen zina suçlamasının hikâyesi, Kuran'ın Nur suresinde anlatılmaktadır. Hikayeye göre, Aişe kayıp bir gerdanlığı aramak için ridasını terk etmiştir. Köleleri, Ayşe'nin yokluğunda ağırlıkta herhangi bir farklılık fark etmeden bineğe binmiş ve onu yolculuk için hazırlamışlardır. Bu nedenle kervan yanlışlıkla onsuz yola çıktı. Ertesi sabaha kadar kampta kaldı, bir göçebe ve Muhammed'in ordusunun bir üyesi olan Safvan ibn el-Mu'attal onu buldu ve ordunun bir sonraki kampında Muhammed'e geri getirdi. Ayşe ve Safvan'ın zina yaptıklarına dair söylentiler özellikle Abd-Allah ibn Ubeyy, Hasan ibn Sabit, Mistah ibn Uthatha ve Hammanah bint Cahş (Muhammed'in eşlerinden bir diğeri olan Zeyneb bint Cahş'ın kız kardeşi) tarafından yayıldı. Zeyd bin Harise'nin oğlu Usame bin Zeyd, Ayşe'nin itibarını savunurken; Ali bin Ebi Talib şu tavsiyede bulundu: "Kadınlar çoktur ve birini diğeriyle kolayca değiştirebilirsin." Muhammed söylentiler hakkında doğrudan Ayşe ile konuşmaya geldi. Tanrı'dan Ayşe'nin masumiyetini doğrulayan bir vahiy aldığını açıkladığında hala onun evinde oturuyordu. 24. Sure zina ve iftira ile ilgili İslami yasaları ve cezaları detaylandırır. Ayşe'yi suçlayanlar 80 kırbaç cezasına çarptırıldı. ⓘ
Balın öyküsü
Günlük ikindi namazından sonra Muhammed, eşlerinin her birinin evini ziyaret eder ve onların sağlık durumları hakkında bilgi alırdı. Muhammed onlarla geçirdiği zaman ve onlara gösterdiği ilgi konusunda adil davranırdı. Bir keresinde, Muhammed'in beşinci karısı Zeyneb bint Cahş'a bir akrabasından Muhammed'in özellikle hoşlandığı bir miktar bal geldi. Sonuç olarak, Zeyneb bu baldan ona her ikram ettiğinde, Muhammed onun evinde uzun zaman geçirirdi. Bu durum Ayşe ve Hafsa bint Ömer'in hoşuna gitmedi.
Hafsa ve ben, Peygamber ikimizden birinin yanına girdiğinde şöyle demeye karar verdik: "Sende Mağafir'in (kötü kokulu kuru üzüm) kötü kokusunu alıyorum. Mağfiret yedin mi?" Bizden birinin yanına girdiği zaman ona böyle söylerdi. O da: "Hayır, ama ben Zeyneb binti Cahş'ın evinde bal içtim ve bir daha da içmeyeceğim" dedi... "Ama ben bal içtim." Hişam dedi ki: "Bir daha içmeyeceğim, yemin ettim, bunu kimseye haber vermeyin" demesi de bu anlama geliyordu.
Bu olaydan kısa bir süre sonra Muhammed, kendisine Tanrı tarafından izin verilen her şeyi yiyebileceğinin söylendiği bir vahiy aldığını bildirdi. Kuran'ın bazı Sünni yorumcuları bazen bu öyküyü aşağıdaki ayetlerle başlayan Tahrim Suresi'nin "vahiy vesilesi" olarak verirler:
Ey Peygamber! Eşlerinizi hoşnut etmek için Allah'ın size helal kıldığı şeyleri niçin kendinize haram ediyorsunuz? Ve Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
Allah, yeminlerinizden kurtulmanız için size bir yol göstermiştir. Çünkü Allah sizin koruyucunuzdur. Ve O, her şeyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.- Tahrim Suresi 66:1-2
Muhammed'in eşlerinin ona karşı sert konuştukları ve komplo kurdukları haberi küçük Müslüman topluluğuna yayıldı. Üzüntü ve keder içindeki Muhammed, eşlerinden bir aylığına ayrıldı. Hafsa'nın babası Ömer kızını azarladı ve Muhammed'le de bu konu hakkında konuştu. Bu sürenin sonunda eşleri alçakgönüllü davrandılar; "doğru ve nazik sözler söylemeye" ve öbür dünyaya odaklanmaya karar verdiler. ⓘ
Muhammed'in Ölümü
Aişe, hayatı boyunca Muhammed'in en sevdiği eşi olarak kaldı. Hastalandığında ve muhtemelen öleceğinden şüphelendiğinde, eşlerine bundan sonra kimin dairesinde kalacağını sormaya başladı. Sonunda onun Ayşe'den ne zaman ayrılacağını öğrenmeye çalıştığını anladılar ve orada emekli olmasına izin verdiler. Ölümüne kadar Aişe'nin dairesinde kaldı ve son nefesini en sevdiği ikinci eşi olan Aişe'nin kollarında verdi. ⓘ
Siyasi kariyeri
Ayşe ve Muhammed'in 14 yıl süren evliliklerini sona erdiren Muhammed'in ölümünden sonra, Ayşe Medine ve çevresinde elli yıl daha yaşadı. Zamanının çoğunu Kuran ve Muhammed'in sünneti hakkında bilgi edinmek ve öğrenmekle geçirdi. Ayşe, Kuran'ı ezberleyen üç eşten biriydi (diğer ikisi Hafsa bint Ömer ve Ümmü Seleme'ydi). Hafsa gibi Ayşe de Muhammed'in ölümünden sonra Kuran'ı yazdırmıştır. Ayşe'nin hayatı boyunca kadınların örtünmesi gibi İslam'ın birçok önemli geleneği başladı. ⓘ
Ayşe'nin Arap geleneğinin yeniden canlandırılmasındaki önemi ve Arap kadınları arasındaki liderliği, onun İslam içindeki büyüklüğünü vurgulamaktadır. Ayşe, erken dönem İslam siyasetine ve ilk üç halifelik dönemine dahil olmuştur: Ebu Bekir, Ömer ve Osman. İslam'da kadınların ev dışında katkıda bulunmasının beklenmediği ya da istenmediği bir dönemde, Ayşe halka açık konuşmalar yapmış, bir savaşa ve hatta muharebelere doğrudan katılmış ve hem erkeklerin hem de kadınların Muhammed'in uygulamalarını anlamalarına yardımcı olmuştur. ⓘ
Halifelik dönemindeki rolü
Birinci ve ikinci halifelik dönemlerindeki rolü
Muhammed'in 632'deki ölümünden sonra Ebu Bekir ilk halife olarak atanmıştır. Muhammed'e halef olma meselesi, Ali'nin Muhammed tarafından liderlik etmesi için atandığına inanan Şiiler için son derece tartışmalı bir konuyken, Sünniler halkın Ebubekir'i seçtiğini savunur. Ebubekir'in yeni rolüne ulaşmada iki avantajı vardı: Muhammed ile olan uzun kişisel dostluğu ve kayınpeder rolü. Halife olarak Ebubekir, yeni otorite pozisyonu için ilk kuralları koyan kişiydi. ⓘ
Ayşe, hem Muhammed'in eşi hem de ilk halifenin kızı olarak tanındığı için İslam toplumunda daha özel ayrıcalıklar elde etti. Ebu Bekir'in kızı olmak, Ayşe'yi babasının İslam'a olan güçlü bağlılığından kazanılan onurlu unvanlara bağladı. Örneğin, Ebu Bekir'in İsra ve Mi'rac'ı desteklemesine bir gönderme olarak kendisine 'doğru kadın, doğru adamın kızı' anlamına gelen el-sıddıka bint el-Sıddık unvanı verildi. ⓘ
634 yılında Ebubekir hastalandı ve iyileşemedi. Ölümünden önce, baş danışmanlarından biri olan Ömer'i ikinci halife olarak atadı. Ömer'in iktidarı boyunca Ayşe siyasi konularda danışman rolünü oynamaya devam etti. ⓘ
Üçüncü halifelik dönemindeki rolü
Ömer öldükten sonra Osman üçüncü halife olarak seçildi. Emevilerin çıkarlarını desteklemek istiyordu. Aişe ilk birkaç yıl Osman'la çok az ilişki kurdu, ancak sonunda onun saltanatının siyasetine dahil olmanın bir yolunu buldu. Sonunda Osman'dan nefret etmeye başladı ve pek çok kişi onun Osman'a karşı nihai muhalefetini neyin tetiklediğinden emin değildir. Osman'a karşı ortaya çıkan önemli bir muhalefet, Osman'ın Ammar ibn Yasir'i (Muhammed'in arkadaşı) döverek ona kötü davranmasıydı. Aişe öfkelendi ve "Peygamberinizin uygulamasını (sünnetini) ne çabuk unuttunuz ve bunlar, saçları, gömleği ve sandaleti henüz yok olmadı!" diyerek açıkça konuştu. ⓘ
Zaman geçtikçe Osman'a karşı antipati sorunları ortaya çıkmaya devam etti. Bir başka muhalefet örneği, Osman'ın Velid b. Ukbe'ye (Osman'ın kardeşi) hak ettiği cezayı vermemesi üzerine halkın Ayşe'ye gelmesiyle ortaya çıktı. Aişe ve Osman birbirleriyle tartışmışlar, Osman sonunda Aişe'nin neden geldiğini ve "evde kalmasının nasıl emredildiğini" yorumlamıştır. Bu yorumdan, Aişe'nin ve bu bağlamda kadınların hâlâ kamu işlerine karışıp karışamayacağı sorusu ortaya çıktı. Müslüman toplumu ikiye bölündü: "Bazıları Osman'ın tarafını tutarken, diğerleri bu tür konularda kimin Ayşe'den daha fazla hak sahibi olduğunu bilmek istiyordu". ⓘ
Mısır Abdullah ibn Saad tarafından yönetildiğinde halifelik daha da kötü bir hal aldı. Abbott, Osman'ın muhaliflerinden Mısırlı Muhammed ibn Ebi Huzeyfe'nin Müminlerin Anneleri adına Osman'a karşı komplo kuranlara sahte mektuplar gönderdiğini bildirir. İnsanlar Osman'ın su ve yiyecek kaynaklarını kestiler. Abbott, Ayşe'nin kalabalığın davranışını fark ettiğinde, kalabalığın "Muhammed'in dul eşine böyle bir hakarette bulunacağına" inanamadığını belirtmektedir. Bu, Safiyye bint Huyeyy'in (Muhammed'in eşlerinden biri) Osman'a yardım etmeye çalıştığı ve kalabalık tarafından götürüldüğü zamana atıfta bulunmaktadır. Malik el-Eşter daha sonra Osman'ın öldürülmesi ve mektup konusunda ona yaklaşmış, o da "Müslümanların kanının dökülmesini ve imamlarının öldürülmesini emretmeyi" asla istemeyeceğini söylemiş ve mektupları kendisinin yazmadığını iddia etmiştir. Şehir Osman'a karşı çıkmaya devam ediyordu ama Ayşe'nin Mekke yolculuğu yaklaşıyordu. Bu sırada Mekke yolculuğu yaklaştığı için bu durumdan kurtulmak istedi. Osman onun kendisine zarar vermek istemediğini duydu ve insanları etkilediği için kalmasını istedi, ancak bu Aişe'yi ikna etmedi ve yolculuğuna devam etti. ⓘ
İlk Fitne
655 yılında Osman'ın evi yaklaşık 1000 isyancı tarafından kuşatma altına alındı. Sonunda isyancılar eve girdiler ve Osman'ı öldürerek Birinci Fitne'yi kışkırttılar. Osman'ı öldürdükten sonra isyancılar Ali'den yeni halife olmasını istediler, ancak birçok rapora göre Ali Osman'ın öldürülmesine karışmamıştı. Ali'nin başlangıçta halifeliği reddettiği, ancak takipçilerinin ısrar etmesi üzerine yönetmeyi kabul ettiği bildirilmektedir. ⓘ
Ali sadece Osman'ın öldürülmesiyle suçlananları idam edemeyince, Ayşe Osman'ın intikamını almadığı için ona karşı ateşli bir konuşma yaptı. Ayşe'ye ilk yanıt veren, Osman döneminde Mekke valisi olan Abdullah ibn Aamar el-Hadrami ve Beni Ümeyye'nin önde gelen üyeleriydi. Ayşe, "Yemen Hazinesi "nden aldığı parayla Ali'nin Raşidun Halifeliğine karşı sefere çıkar. ⓘ
Ayşe, aralarında Zübeyr ibn el-Avvam ve Talha ibn Ubeydullah'ın da bulunduğu bir orduyla birlikte Ali'nin ordusuyla karşı karşıya geldi ve Basra şehrinin dışında ordusuna karışmış olan Osman'ın katillerinin yargılanmasını talep etti. Güçleri Basra'yı ele geçirdiğinde 600 Müslüman'ın ve aralarında Hakim ibn Cebele'nin de bulunduğu 40 kişinin Basra Ulu Camii'nde idam edilmesini emretti. Ayşe'nin güçlerinin ayrıca bir sahabi ve Ali tarafından atanan Basra valisi Osman ibn Hunaif'e işkence ettiği ve hapsettiği bilinmektedir. ⓘ
Ali taraftarlarını topladı ve 656 yılında Basra yakınlarında Ayşe'nin kuvvetleriyle savaştı. Bu savaş, Ayşe'nin kuvvetlerini büyük bir devenin sırtındaki bir obadan yönetmesi nedeniyle Deve Savaşı olarak bilinir. Ayşe'nin kuvvetleri yenilmiş ve Müslümanların Müslümanlarla savaştığı ilk çarpışma olarak kabul edilen bu savaşta tahminen 10.000 Müslüman öldürülmüştür. ⓘ
110 gün süren çatışmalardan sonra Raşidun Halifesi Ali ibn Ebi Talib Ayşe ile uzlaşmaya vardı. Onu, Ali'nin komutanlarından biri olan kardeşi Muhammed ibn Ebi Bekir başkanlığındaki askeri eskortla Medine'ye geri gönderdi. Daha sonra devlet işlerine daha fazla karışmadan Medine'de emekli oldu. Ayrıca Ali tarafından kendisine bir emekli maaşı bağlandı. ⓘ
Medine'ye çekilmesine rağmen, Ali'nin Raşidun Halifeliğine karşı terk edilmiş çabaları Birinci Fitne'yi sona erdirmedi. ⓘ
İslam'a katkıları ve etkisi
İlk eşi Hatice bint Huveylid ile 25 yıl süren tek eşli bir ilişkiden sonra, Muhammed dokuz yıl süren çok eşliliğe katılmış ve en az dokuz eşle daha evlenmiştir. Muhammed'in sonraki evlilikleri cinsel hoşgörü birlikteliklerinden ziyade tamamen siyasi eşleşmeler olarak tasvir edilmiştir. Özellikle, Muhammed'in Ayşe ve Hafsa bint Ömer ile olan evlilikleri, onu ilk Müslüman toplumunun en önemli iki lideriyle, Ayşe'nin ve Hafsa'nın babaları, sırasıyla Ebu Bekir ve Ömer ibn el-Hattâb ile ilişkilendirmiştir. ⓘ
Ayşe'nin evliliği ona İslam kültüründe birçok kişi arasında önem kazandırmış ve zamanının en bilgili kadını olarak tanınmıştır. Muhammed'in en sevdiği eşi olan Ayşe, onun hayatında önemli bir konuma sahipti. Muhammed Ayşe ile gençliğinde evlendiğinde, Ayşe "...Müslüman kadınların kız kardeşliğini yönetmek ve etkilemek için gereken değerlere" erişebilir durumdaydı. Muhammed'in ölümünden sonra, Ayşe'nin zeka ve hafıza nitelikleri nedeniyle ünlü bir hadis kaynağı olduğu keşfedildi. Ayşe, Muhammed'in uygulamalarını (sünnet) ifade eden fikirler aktarmıştır. Kendisini kadınlar için bir rol model olarak ifade etmiştir ki bu ona atfedilen bazı geleneklerde de görülebilir. Ayşe'yle ilgili gelenekler, toplumsal değişimi ortaya çıkarma çabalarında kadınların aleyhine olan fikirlere karşı çıkmayı alışkanlık haline getirmiştir. ⓘ
Rıza Aslan'a göre:
Sözde Müslüman kadın hareketi, kadın haklarının bastırılmasından İslam'ın değil Müslüman erkeklerin sorumlu olduğu fikrine dayanmaktadır. Bu nedenle dünyanın dört bir yanındaki Müslüman feministler, Muhammed'in takipçileri için öngördüğü topluma geri dönülmesini savunmaktadır. Kültür, milliyet ve inanç farklılıklarına rağmen bu kadınlar, Medine'deki Muhammed'den öğrenilmesi gereken dersin İslam'ın her şeyden önce eşitlikçi bir din olduğu olduğuna inanmaktadır. Onların Medine'si, Muhammed'in Ümmü Varaka gibi kadınları ümmet için ruhani rehberler olarak belirlediği; Peygamber'in kendisinin bazen eşleri tarafından alenen azarlandığı; kadınların erkeklerle birlikte dua ettiği ve savaştığı bir toplumdur; Aişe ve Ümmü Seleme gibi kadınların sadece dini değil, aynı zamanda siyasi -ve en azından bir keresinde askeri- liderler olarak hareket ettiği; ve Muhammed'in evinin çatısından yükselen namaz için toplanma çağrısının erkekleri ve kadınları yan yana diz çökmek ve bölünmemiş tek bir topluluk olarak kutsanmak üzere bir araya getirdiği. ⓘ
Aişe sadece Muhammed'i desteklemekle kalmamış, aynı zamanda İslam'ın gelişimine bilimsel zekâsıyla katkıda bulunmuştur. Kendisine 'hakikati tasdik eden' anlamına gelen es-Sıddıka unvanı verilmiştir. Ayşe "...Kur'an, miras payları, helal ve haram konular, şiir, Arap edebiyatı, Arap tarihi, soybilim ve genel tıp alanlarındaki uzmanlığıyla" tanınıyordu. İslam'ın sözlü metinlerine ilişkin entelektüel katkıları zamanla yazılı hale getirilerek İslam'ın resmi tarihi haline geldi. Muhammed'in ölümünden sonra Ayşe, hadis öğretisinde en güvenilir kaynak olarak kabul edildi. Ayşe'nin Muhammed'in dua etme ve Kuran okuma yöntemlerini doğrulaması, onun dua etme ve Kuran ayetlerini okuma sünneti hakkında bilgi edinilmesini sağlamıştır. ⓘ
Aişe hayatı boyunca İslam kadınlarının özellikle hukuk ve İslam öğretileri konusunda eğitim almalarının güçlü bir savunucusu olmuştur. Evinde kadınlar için ilk medreseyi kurmasıyla tanınır. Ayşe'nin derslerine çeşitli aile yakınları ve yetim çocuklar katılırdı. Ayşe'nin derslerine erkekler de katılırdı ve kız ve erkek öğrenciler basit bir perdeyle ayrılırdı. ⓘ
Siyasi etkisi
Spellberg, Ayşe'nin siyasi nüfuzunun Muhammed'in ölümünden sonra babası Ebu Bekir'in halifeliğe yükselmesine yardımcı olduğunu savunmaktadır. ⓘ
Deve Savaşı'ndaki yenilgiden sonra Ayşe Medine'ye çekilmiş ve öğretmen olmuştur. Medine'ye vardığında, Ayşe siyasetteki kamusal rolünden emekli oldu. Ancak kamusal siyaseti bırakması onun siyasi etkisini tamamen durdurmadı. Ayşe özel olarak İslami siyasi alanla iç içe olanları etkilemeye devam etti. İslam toplumu arasında, erkek sahabelerle hukuk tartışmaları yapan zeki bir kadın olarak tanınıyordu. Ayşe aynı zamanda, birkaç kadın grubuyla birlikte yaptığı Mekke'ye hac yolculuğuna katılırken uygun ritüellerin vücut bulmuş hali olarak kabul edildi. Hayatının son iki yılında Ayşe, zamanının çoğunu İslam hukukunun formüle edilmesinde etkili olan yanlış pasajları düzeltmeyi umarak Muhammed'in hikayelerini anlatarak geçirdi. Bu nedenle Ayşe'nin siyasi etkisi İslam'ı etkilemeye devam etmektedir. ⓘ
Ölüm
Aişe hicri 17 Ramazan 58 (16 Temmuz 678) tarihinde Medine'deki evinde vefat etti. O 67 yaşındaydı. Peygamber Muhammed'in ünlü sahabesi Ebu Hureyre teheccüd (gece) namazından sonra onun cenaze namazını kıldırdı ve Cennetü'l-Baki'ye defnedildi. ⓘ
Görüşler
Ayşe'ye Sünni bakış
Sünniler onun Muhammed'in Hatice bint Huveylid'den sonra en sevdiği eşi olduğuna inanırlar. Onu (diğer eşlerinin yanı sıra) Ümmü'l-Mü'minin ve Ehl-i Beyt'in ya da Muhammed'in ailesinin üyeleri arasında sayarlar. Sünni hadis raporlarına göre, Muhammed Ayşe'yi iki rüyada görmüş ve bu rüyalarda onunla evleneceği kendisine gösterilmiştir. ⓘ
Şia'nın Ayşe'ye bakışı
Şia'nın Ayşe'ye bakışı Sünnilerden farklıdır. Ali'nin halifeliği sırasında Basra'da Ali'nin ordusundan adamlarla savaştığı Deve Savaşı'nda Ali'ye karşı çıktığı için onu eleştirirler. ⓘ
Kimliği
Babası Ebu Bekir, es-Sıddîk lakabıyla tanındığı için kendisine Aişe es-Sıddîka (es-Sâdıka) binti’s-Sıddîk denilmiştir. Annesi, Kinâne kabilesinden Ümmü Rûmân bint Âmir'dir. ⓘ
İslam peygamberi Muhammed ile soyları baba tarafından yedinci-sekizinci kuşakta, anne tarafından soyları ise on bir-on ikinci kuşakta birleşmektedir. Aişe'ye Muhammed tarafından "Ümmü Abdullah" künyesi verilmiştir. ⓘ
Muhammed ile evliliği
Hadislerde Aişe'nin 6 yaşındayken Peygamber Muhammed ile nişanlandığı, 9 yaşında da evlendiği aktarılmaktadır. Örneğin Muhammed el-Buhari'nin Sahih-i Buhari'de aktardığı üzere, Aişe şunları demektedir:
“ | Peygamber benimle altı yaşında bir kızken nişanlandı. Medine'ye gittik ve el-Haris bin Hazrec'in evinde kaldık. Sonra hastalandım ve saçlarım döküldü. Daha sonra saçlarım büyüdü ve annem, Ümmü Rûmân, salıncakta kız arkadaşlarımla oynarken yanıma geldi. Beni çağırdı, yanına gittim, bana ne yapacağını bilmiyordum. Elimden yakaladı ve beni kapıda bekletti. Soluğum kesilmişti, nefesim yerine geldiğinde biraz su aldı ve yüzümle başımı bu su ile ovdu. Daha sonra beni eve aldı. Evde ensârdan birtakım kadınlar hazır bulunuyordu. Bunlar bana, "Hayır ve bereket üzere geldin, hayırlı kısmet getirdin!" dediler. Annem beni bu kadınlara teslim etti. Bunlar da benim kılığımı, kıyafetimi düzlediler ve Resûlullah'a teslim ettiler. Ensâr kadınları beni Resûlullah'a takdim ettiklerinde ben dokuz yaşında bir kızdım. | „ ⓘ |
Kişisel hayatı
Aişe, Muhammed'le tartışmaları, 22 yaşında iken zina ile suçlanması, halife seçimindeki rolü, yaptığı hadis rivayetleri, Muhammed'in ölümü sonrasında da Ali ile olan Cemel Vak'ası sebebiyle, ilk dönem İslam tarihinde önemli bir figürdür. ⓘ