İsrafil

bilgipedi.com.tr sitesinden
Melek İsrafil, yazan Muhammed ibn Muhammed Şakir Ruzmah-'i Nathani
İslami hat sanatında İsrafil

İsrafil (Arapça: إِسْـرَافِـيْـل, İsrāfīl; veya İsrafel veya Rāfā'īl), İslam'da Kıyamet Günü'nü işaret etmek için sûr'a üfleyen melektir. Kur'an'da adı geçmese de İslam geleneğinde Mîkâîl, Cibrâîl ve Azrail ile birlikte dört baş melekten biridir. "Ölüler Kitabı" İsrafil'i tüm başmeleklerin en yaşlısı olarak tanımlamıştır.

İsrafil'in Kıyamet Günü'nü duyurmak için Kudüs'teki kutsal bir kayadan borazan çalacağına inanılır. Genellikle Yahudi-Hıristiyan başmelek Raphael'in muadili olarak düşünülür.

George Sale (1697-1736) Kur'an çevirisinde İsrafil'i İslam geleneğinde müziğin baş meleği olarak sınıflandırır.

İsrafil (Arapçaإسرافيل), İslam inançlarına göre dört büyük melekten birisidir. İsrâfil'in görevi kıyamet günü Sûr'a üflemektir.

İsrâfil, el-Kazvinî (1270) İsrafilin İslam dışındaki meleklerden Uriel, veya Raphael'in karşılığı olduğu ileri sürülür.

İsrâfil kıyamet gününde Allah'ın emri ile iki defa Sûr'a üfleyecektir. "Sûr'a üflenir ve Allah'ın dilediği kimseler dışında göklerdeki herkes ve yerdeki herkes ölür. Sonra ona bir daha üflenir, bir de bakarsın onlar kalkmış bekliyorlar."

İsrâfil'in birinci üflemesi ile yer ve gökteki bütün canlılar ölecek ve dünya hayatı sona erecektir. İkinci defa üflemesiyle de bütün canlılar dirilecek ve ahiret hayatı başlayacaktır. İsrâfil, Sûr'a üfüreceği için, Sûr Meleği de denilmiştir. Muhammed'e Sûr'un mahiyeti sorulunca şöyle demiştir: "Üfürülen bir boynuzdur." "İsrâfil Sûr'u tutmuş hazır bir şekilde kendisine ne zaman üfürmek için emredileceğini bekliyor."

İsrâfil'in sûr'a üfürmesini anlatan uzun bir hadis, tefsir kitaplarında konu ile ilgili ayetlerin açıklamasında kullanılmıştır. Hadisin bazı cümleleri sahih hadis kitaplarında konu ile ilgili bahislerde geçmekle beraber, bazı cümleleri ifade ve manâ bakımından münker kabul edilmiştir. Hadisin tek râvisi olan İsmail b. Râfi Medine'nin kıssacılarındandır. Kıssacılar kulaktan kulağa geçen hikâyeleri kolaylıkla ezberleme kabiliyetleri ile bilinirdi.

İslâm'da İsrâfil'e ve diğer meleklere atfedilen yüceliklerden dolayı Muhammed'in bazen onların ismi ile dua ettiği rivayet edilir: "Ey Allah'ım, Cebrâil, Mikâîl ve İsrâfil'in Rabbi, göklerin ve yerin yaratıcısı, gaybı ve şehâdet âlemini bilen. Sen kullarının arasındaki ihtilaflar hakkında hüküm sahibisin. Beni izninle ihtilaf edilen şeylerde hakka kavuştur. Sen dilediğini sırat-ı müstakim'e kavuşturursun.

Dini gelenekte

İsrafil'den bir hadiste Tanrı'ya en yakın melek olarak bahsedilir ve Tanrı'nın emirlerini diğer baş meleklere iletir. İsrafil ismi Kur'an'da geçmese de, trompet üfleyen bir figüre defalarca atıfta bulunulur ve bu figürün İsrafil olduğu varsayılır:

Sûr'a üflenecek, böylece Allah'ın dilediği hariç, göklerde ve yerde bulunanların hepsi bayılacak, sonra tekrar üflenecek, onlar da ayağa kalkacaklar.

- Kur'an 39:68

Kitab ahvâlü'l-kıyâme, şöyle der:

Bilin ki İsrafil, boynuzun [el-karn] efendisidir. Allah korunmuş levhayı [el-levhü'l-mahfuz] beyaz inciden yaratmıştır. Onun uzunluğu gök ile yer arasındaki mesafenin yedi katıdır ve Arş'a bağlıdır. Kıyamet gününe kadar var olan her şey onun üzerinde yazılıdır. İsrafil'in dört kanadı vardır; biri doğuda, biri batıda, biri bacaklarını örter, biri de Allah korkusundan başını ve yüzünü korur. Başı Arş'a doğru eğiktir .... Hiçbir melek tahta İsrafil'den daha yakın değildir. Onunla Arş arasında yedi perde vardır, her perde diğerinden beş yüz yıl uzaktadır; Cibril ile İsrafil arasında yetmiş perde vardır. O ayakta dururken sûr onun sağ uyluğunun üzerine, sûrun başı da ağzının üzerine konur. Allah'ın emrini bekler ve O emrettiğinde üfleyecektir. Ve dünyanın süresi tamamlandığında, trompet İsrafil'in yüzüne yaklaştırılacak ve dört kanadını katlayıp trompeti üfleyecek.

Müzik ustası güzel bir melek olan İsrafil, Tanrı'ya binlerce farklı dilde övgüler söyler ve nefesi, şarkılara katkıda bulunan meleklere hayat vermek için kullanılır. Güzel sesinden dolayı aynı zamanda cennettekilerin müezzinidir.

Kitab ahvâlü'l-kıyâme onun dört kanadı olduğunu belirtir, ancak başka bir rivayet on iki kanadı olduğundan bahseder.

Bazı rivayetlerde İsrafil'in Muhammed'i Cebrail'den önce ziyaret ettiği varsayılmaktadır.

Misyon

Suudi âlim Salih bin Abdullah el Humeyd'e göre, Kur'an tefsirinde İsrafil'in sûr'a iki kez üfleyeceği belirtilmektedir. İlk üflemede İsrafil'in kendisi hariç tüm yaratıklar ve mahlukat ölecektir. Daha sonra İsrafil sûr'a ikinci kez üfleyecek, ardından tüm yaratıklar dirilecek ve kıyameti bekleyecektir.

İsrafil, Armagedon borusunu üfleme görevinin yanı sıra, kanonik olmayan hadislerde Allah'ın Arş'ını sırtında taşıyan baş meleklerden (Hamalat al-Arsh) biri olarak anılmaktadır. Bu arada, Abdurrahman ibn Sabith adlı bir Tabi'un'dan kaynaklanan bir Tabi'un geleneğine göre, İsrafil'in görevi Tanrı'dan Cebrail, Mikail ve Azrail gibi diğer baş meleklere görevleri iletmekti.

İsrafil'in ayrıca diğer üç İslam başmeleği ile birlikte dünyanın dört bir yanından toz toplamak üzere gönderildiği, ancak bu görevi sadece Azrail'in başardığı söylenir. Bu tozdan ilk insan ve peygamber olan Adem yaratılmıştır.

Bir başka geleneğe göre, İsrafil'in Bedir Savaşı sırasında Muhammed'in düşmanlarının üstesinden gelmesine önemli ölçüde yardımcı olduğuna inanılmaktadır. İslam alimleri ve din adamlarına göre, hem sahih hem de sahih olmayan çeşitli hadislerde, Cebrail, İsrafil ve Mikail'in yanı sıra üçüncü kat gökten binlerce en iyi melek, Peygamber'in sahabesi ve koruması olan Zübeyr ibn el-Avvam'ın görünümünü taklit ederek Bedir savaşına gelmiştir. Bu, İslam inancına göre Zübeyr'in kişisel onuru olarak kabul edilir.

Diğer dinlerdeki görünümü

İsrafil, Uriel ve Raphael de dahil olmak üzere İslam'la ilgili olmayan bir dizi başka melek ismiyle ilişkilendirilmiştir.