Mauritius

bilgipedi.com.tr sitesinden
Mauritius Cumhuriyeti
Mauritius Bayrağı
Bayrak
Mauritius arması
Arma
Slogan: "Stella Clavisque Maris Indici" (Latince)
"Hint Okyanusu'nun Yıldızı ve Anahtarı"
Marş: Anavatan
Mauritius Cumhuriyeti Adaları (Chagos Takımadaları ve Tromelin Adası hariç)
Mauritius Cumhuriyeti Adaları (Chagos Takımadaları ve Tromelin Adası hariç)
Mauritius Cumhuriyeti'nin siyahla işaretlenmiş adaları; Chagos Takımadaları ve Tromelin Mauritius tarafından talep edilmektedir.
Mauritius Cumhuriyeti'nin siyahla işaretlenmiş adaları; Chagos Takımadaları ve Tromelin Mauritius tarafından talep edilmektedir.
Başkent
ve en büyük şehir
Port Louis
20°12′S 57°30′E / 20.2°S 57.5°EKoordinatlar: 20°12′S 57°30′E / 20.2°S 57.5°E
Resmi dillerYok (de jure)
İngilizce (de facto)
Fransızca (de facto)
Etnik gruplar
  • 67 Hint-Mauritians
  • 28 Mauritius Kreolleri
  • 3 Çin-Mauritians
  • 2 Franco-Mauritians
Din
(2011 nüfus sayımı)
  • 48,54 Hinduizm
  • 32,71 Hristiyanlık
  • 17,30 İslam
  • 1,45 Diğer / Yok
Demonim(ler)Mauritian
HükümetÜniter parlamenter cumhuriyet
- Başkan
Prithvirajsing Roopun
- Başkan Yardımcısı
Eddy Boissézon
- Başbakan
Pravind Jugnauth
- Ulusal Meclis Başkanı
Sooroojdev Phokeer
Yasama OrganıUlusal Meclis
Bağımsızlık 
Birleşik Krallık'tan
- Mauritius Anayasası
12 Mart 1968
- Cumhuriyet
12 Mart 1992
Alan
- Toplam
2.040 km2 (790 sq mi) (169.)
- Su (%)
0.07
Nüfus
- 2019 tahmini
1,265,475 (158.)
- 2011 nüfus sayımı
1,237,091
- Yoğunluk
618,24/km2 (1.601,2/sq mi) (21.)
GSYİH (SAGP)2019 tahmini
- Toplam
31,705 milyar dolar (133.)
- Kişi başına
$25,029 (61.)
GSYİH (nominal)2019 tahmini
- Toplam
14,812 milyar dolar (129.)
- Kişi başına
$11,693 (64.)
Gini (2017)36.8
orta
İGE (2020)Increase 0.804
çok yüksek - 66.
Para BirimiMauritius Rupisi (MUR)
Saat dilimiUTC+4 (MUT)
Tarih formatıgg/aa/yyyy (AD)
Sürüş tarafıSol
Çağrı kodu+230
ISO 3166 koduMU
İnternet TLD.mu

Mauritius (/məˈrɪʃ(i)əs, mɔː-/ (dinle) mər-ISH-(ee-)əs, mor-; Fransızca: Maurice [mɔʁis, moʁis] (dinle); Mauritian Creole: Moris [moʁis]), resmi adıyla Mauritius Cumhuriyeti, Hint Okyanusu'nda, Afrika kıtasının güneydoğu kıyısından yaklaşık 2.000 kilometre (1.200 mil) açıkta, Madagaskar'ın doğusunda yer alan bir ada ülkesidir. Ana adanın (Mauritius olarak da adlandırılır) yanı sıra Rodrigues, Agaléga ve St. Mauritius ve Rodrigues adaları, yakındaki Réunion (bir Fransız denizaşırı departmanı) ile birlikte Mascarene Adaları'nın bir parçasıdır. Nüfusun çoğunun yoğunlaştığı Mauritius ana adası, başkent ve en büyük şehir olan Port Louis'e ev sahipliği yapmaktadır. Ülke 2.040 kilometrekarelik (790 sq mi) bir alana yayılır ve 2.300.000 kilometrekarelik (890.000 sq mi) bir münhasır ekonomik bölgeye sahiptir.

Issız adayı ilk keşfedenler 975 yılı civarında Arap denizciler olmuş ve buraya Dina Arobi adını vermişlerdir. Doğrulanmış en eski keşif ise 1507 yılında Portekizli denizciler tarafından yapılmış, ancak Portekizliler adalara çok az ilgi göstermişlerdir. Hollandalılar 1598'de adayı ele geçirerek yaklaşık 120 yıl boyunca kısa ömürlü yerleşimler kurdular ve 1710'da bu çabalarından vazgeçtiler. Fransa 1715 yılında kontrolü ele geçirdi ve Isle de France adını verdi. 1810 yılında Birleşik Krallık adayı ele geçirdi ve dört yıl sonra Paris Antlaşması (1814) ile Fransa Mauritius ve bağlı bölgelerini Birleşik Krallığa bıraktı. Mauritius'un İngiliz kolonisi Rodrigues, Agaléga, St Brandon, Tromelin, Chagos Takımadaları ve 1906'ya kadar Seyşeller'i içeriyordu. Mauritius ve Fransa, Paris Antlaşması'nda özellikle belirtilmediği için Tromelin üzerindeki egemenlik konusunda anlaşmazlığa düşmüştür. Mauritius 1968'deki bağımsızlığına kadar Birleşik Krallık'ın plantasyon temelli bir kolonisi olarak kalmıştır.

Mauritius'un bağımsızlığını kazanmasından üç yıl önce, 1965 yılında Birleşik Krallık Chagos Takımadalarını Mauritius topraklarından ayırmış ve Aldabra, Farquhar ve Desroches adalarını da Seyşeller'den ayırarak Britanya Hint Okyanusu Bölgesini (BIOT) oluşturmuştur. Yerel nüfus zorla sınır dışı edildi ve en büyük ada olan Diego Garcia ABD'ye kiralandı. Birleşik Krallık Chagos Takımadalarına erişimi kısıtlamış, sıradan turistlerin, medyanın ve eski sakinlerin girişini yasaklamıştır. Chagos'un egemenliği Mauritius ve Birleşik Krallık arasında ihtilaflıdır. Şubat 2019'da Uluslararası Adalet Divanı, Mauritius'un dekolonizasyonunu tamamlamak için Birleşik Krallık'ın Chagos Adaları'nı mümkün olan en kısa sürede Mauritius'a iade etmesini emreden bir tavsiye kararı yayınladı.

Coğrafi konumu ve yüzyıllar süren sömürgecilik nedeniyle Mauritius halkı etnik köken, kültür, dil ve inanç bakımından oldukça çeşitlidir. Afrika'da Hinduizm'in en çok uygulanan din olduğu tek ülkedir. Hint-Mauritililer, önemli Creole, Çin-Mauritili ve Fransız-Mauritili azınlıklarla birlikte nüfusun büyük kısmını oluşturmaktadır. Ada hükümeti Westminster parlamenter sistemini örnek almaktadır ve Mauritius tam demokrasiye sahip tek Afrika ülkesi olmasının yanı sıra ekonomik ve siyasi özgürlükler açısından da üst sıralarda yer almaktadır. Mauritius aynı zamanda kıtanın "çok yüksek" İnsani Gelişme Endeksine sahip tek ülkesidir. Dünya Bankası'na göre ülke yüksek gelirli bir ekonomi olarak sınıflandırılmaktadır. Mauritius aynı zamanda Afrika bölgesindeki en rekabetçi ve en gelişmiş ekonomilerden biri olarak sıralanmaktadır. Ülke bir refah devletidir. Hükümet ücretsiz evrensel sağlık hizmeti, yükseköğretime kadar ücretsiz eğitim ve öğrenciler, yaşlılar ve engelliler için ücretsiz toplu taşıma sağlamaktadır. 2019 yılında Mauritius, Küresel Barış Endeksi tarafından en huzurlu Afrika ülkesi seçilmiştir.

Diğer Mascarene Adaları ile birlikte Mauritius, çeşitli flora ve faunasıyla bilinmektedir. Birçok tür adaya endemiktir. Ada, diğer bazı kuş türleriyle birlikte, adanın yerleşiminden nispeten kısa bir süre sonra insan faaliyetleri nedeniyle nesli tükenen dodo'nun bilinen tek eviydi. Mauritius muhabbet kuşu, kerkenez ve pembe güvercin gibi başka endemik hayvanlar da vardır.

Etimoloji

Bugün Mauritius olarak bilinen adanın varlığına dair ilk tarihsel kanıt, İtalyan haritacı Alberto Cantino tarafından 1502 yılında hazırlanan bir haritada yer almaktadır. Buradan Mauritius'un Dina Arobi adını taşıdığı anlaşılmaktadır; bu isim büyük olasılıkla alt kıtadan gelen denizciler tarafından Portekizlilerle paylaşılmıştır. 1507 yılında Portekizli denizciler ıssız adayı ziyaret etmişlerdir. Ada, erken dönem Portekiz haritalarında, muhtemelen 1507 seferindeki bir geminin adından gelen Cirne ya da Do-Cerne isimleriyle görülmektedir. Bir başka Portekizli denizci, Dom Pedro Mascarenhas, takımadalara Mascarenes adını vermiştir.

1598'de Amiral Wybrand van Warwyck komutasındaki bir Hollanda filosu Grand Port'a indi ve adaya Hollanda Cumhuriyeti'nin stadtholder'ı Prens Maurice van Nassau'nun onuruna Mauritius adını verdi. Daha sonra ada bir Fransız kolonisi haline geldi ve Isle de France olarak yeniden adlandırıldı. Napolyon Savaşları sırasında 3 Aralık 1810'da Fransızlar adayı Büyük Britanya'ya teslim etti. İngiliz yönetimi altında adanın adı Mauritius /məˈrɪʃəs/ (dinle). Mauritius, Fransızca'da Maurice (okunuşu [mɔˈʁis]) ve Île Maurice, Mauritian Creole dilinde Moris (okunuşu [moʁis]) olarak da bilinir.

Tarihçe

Koloni öncesi dönem

Adanın her ne kadar ilk keşfinin 1. yüzyılda Fenikeliler ve Malayalar tarafından yapıldığı düşünülse de, bu döneme ait bir kanıt bulunmamaktadır. Koloni öncesinde adaya dair en belirgin kanıtlar Arap haritalarda gözlemlenmektedir. 10. yüzyılda güzergâhı kullanan Arap tüccarlar ada üzerinde durarak dinlenip yollarına devam ettikleri düşünülmektedir.

Mauritius adası, 16. yüzyılın başlarında Portekizli denizciler tarafından ilk kez ziyaret edilmeden önce ıssızdı. Dina Arobi ismi adayı ilk keşfeden Arap denizcilerle ilişkilendirilmiştir.

Portekizlilerin Mauritius keşifleri

Pedro Mascarenhas, Portekiz Hindistan Genel Valisi ve Mascarene Adaları'nın isim babası.

Tordesillas Antlaşması Portekiz'e dünyanın bu bölgesini sömürgeleştirme hakkı vermeyi amaçlıyordu. 1507 yılında Portekizli denizciler ıssız adaya gelerek bir ziyaret üssü kurdular. Portekizli bir denizci olan Diogo Fernandes Pereira, Mauritius'a indiği bilinen ilk Avrupalıdır. Adaya "Ilha do Cisne" ("Kuğu Adası") adını vermiştir. Portekizliler bu adalarla ilgilenmedikleri için uzun süre kalmadılar.

Mascarene Adaları, Portekiz Hindistan Genel Valisi Pedro Mascarenhas'ın 1512 yılında adalara yaptığı ziyaretin ardından bu adı almıştır.

Rodrigues Adası ise adını adaya ilk kez 1528 yılında gelen Portekizli kaşif Diogo Rodrigues'ten almıştır.

Hollanda Mauritius'u (1638-1710)

Mauritius kıyısındaki Hollanda faaliyetleri ve bir dodo kuşunun yayınlanmış ilk tasviri, solda, 1601

1598 yılında Amiral Wybrand Van Warwyck komutasındaki bir Hollanda filosu Grand Port'a çıkarma yapmış ve adaya Hollanda Cumhuriyeti'nin Nassau Prensi Maurice'in (Hollandaca: Maurits van Nassau) adını vererek "Mauritius" adını vermiştir. Hollandalılar 1638'de adaya yerleşerek abanoz ağaçlarından yararlandılar ve şeker kamışı, evcil hayvanlar ve geyik getirdiler. Hollandalı denizci Abel Tasman Büyük Güney Toprakları'nı aramak üzere buradan yola çıkmış ve Tazmanya, Yeni Zelanda ve Yeni Gine'nin bazı bölümlerinin haritasını çıkarmıştır. İlk Hollanda yerleşimi 20 yıl sürdü. 1639 yılında Madagaskar'dan Mauritius'a köleler geldi. Hollanda Doğu Hindistan Şirketi onları abanoz ağaçlarını kesmeleri ve yeni tütün ve şeker kamışı plantasyonlarında çalışmaları için getirdi. Daha sonra kalıcı olarak bir koloni kurmak için birkaç girişimde bulunuldu, ancak yerleşimler hiçbir zaman kâr payı üretecek kadar gelişmedi ve Hollandalıların 1710'da Mauritius'u terk etmesine neden oldu. A 1755 yılında İngiliz Leeds Intelligencer gazetesinde yayınlanan bir makalede, adanın "içindeki her şeyi yok eden" çok sayıda uzun kuyruklu makak maymunu nedeniyle terk edildiği ve o dönemde Maymunlar Adası olarak da bilindiği iddia edilmektedir. Portekizli denizciler bu maymunları Hollanda egemenliğinden önce Güneydoğu Asya'daki doğal yaşam alanlarından adaya getirmişlerdi.

Soyu tükenen Dodo kuşu

Hollandalıların adayı terk etmesi sonucunda oluşan boşluğu korsanlar doldurmuştur. Burada hakimiyet kurdukları süreç içerisinde Hint Okyanusu'ndan ve ada civarından geçen gemilere saldırmışlar ve ganimet elde etmişlerdir. Bu süreçte adanın neredeyse tüm ağaçları kesilmiş ve Dodo gibi yerel hayvanlar da tümden öldürülmüş ya da ciddi oranda azaltılmıştır. Yaşanan tüm olumsuzluklar neticesinde Fransa, korsanlara karşı saldırıya geçmiştir.

Fransız Mauritius'u (1715-1810)

Komşu Île Bourbon'u (şimdiki Réunion) zaten kontrol eden Fransa, 1715 yılında Mauritius'un kontrolünü ele geçirdi ve adını Isle de France olarak değiştirdi. 1723 yılında, bir grup insanı "mal" olarak sınıflandırmak ve bu malların sahibinin "mallarını" kaybetmesi durumunda sigorta parası ve tazminat alabilmesi için Code Noir oluşturuldu. 1735 yılında Fransız vali Bertrand-François Mahé de La Bourdonnais'in gelişi, şeker üretimine dayalı müreffeh bir ekonominin gelişmesiyle aynı döneme rastlar. Mahé de La Bourdonnais, Port Louis'i bir deniz üssü ve gemi inşa merkezi olarak kurdu. Valiliği sırasında, bir kısmı halen ayakta olan çok sayıda bina inşa edilmiştir. Bunlar arasında Hükümet Konağı'nın bir bölümü, Château de Mon Plaisir ve polis gücünün merkezi olan Line Kışlası da bulunmaktadır. Ada, 1767 yılına kadar varlığını sürdüren Fransız Doğu Hindistan Şirketi'nin idaresi altındaydı. Fransız yönetimi sırasında Afrika'nın Mozambik ve Zanzibar gibi bölgelerinden köleler getirilmiştir. Bunun sonucunda adanın nüfusu otuz yıl içinde dramatik bir şekilde 15.000'den 49.000'e yükseldi. On sekizinci yüzyılın sonlarında Afrikalı köleler ada nüfusunun yaklaşık yüzde 80'ini oluşturuyordu ve on dokuzuncu yüzyılın başlarında adada 60.000 köle vardı. 1729 yılının başlarında Hindistan'ın Pondicherry kentinden Hintliler La Sirène gemisiyle Mauritius'a geldi. Bu zanaatkârlar için iş sözleşmeleri 1734 yılında özgürlüklerini kazandıkları sırada imzalandı.

Fransız ve İngiliz deniz kuvvetleri arasındaki Grand Port Savaşı, 20-27 Ağustos 1810

1767'den 1810'a kadar, Fransız Devrimi sırasında ada sakinlerinin Fransa'dan neredeyse bağımsız bir hükümet kurdukları kısa bir dönem dışında, ada Fransız hükümeti tarafından atanan yetkililer tarafından kontrol edildi. Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre 1768'den 1771'e kadar adada yaşamış, daha sonra Fransa'ya geri dönerek Fransız dilinin konuşulduğu her yerde Isle de France'ı meşhur eden bir aşk hikayesi olan Paul et Virginie'yi yazmıştır. 1796'da Paris'teki hükümet köleliği kaldırmaya çalıştığında yerleşimciler Fransız kontrolünden ayrıldılar. İki ünlü Fransız vali, Vicomte de Souillac (Port Louis'de Chaussée'yi inşa eden ve çiftçileri Savanne bölgesine yerleşmeye teşvik eden) ve Antoine Bruni d'Entrecasteaux (Hint Okyanusu'ndaki Fransızların merkezlerinin Hindistan'daki Pondicherry yerine Mauritius'ta olmasını sağlayan) idi. Charles Mathieu Isidore Decaen, Fransız Devrim Savaşlarında başarılı bir generaldi ve bazı açılardan I. Napoléon'un rakibiydi. 1803'ten 1810'a kadar Isle de France ve Réunion Valisi olarak hüküm sürdü. İngiliz deniz haritacısı ve kaşif Matthew Flinders, Napoléon'un bir emrine aykırı olarak 1803-1810 yılları arasında General Decaen tarafından adada tutuklanmış ve alıkonulmuştur. Napolyon Savaşları sırasında Mauritius, Fransız korsanların İngiliz ticari gemilerine başarılı baskınlar düzenledikleri bir üs haline geldi. Baskınlar 1810 yılına kadar devam etmiş, İngiliz-İrlandalı bir aristokrat olan Komodor Josias Rowley, R.N. liderliğindeki bir Kraliyet Donanması seferi adayı ele geçirmek üzere gönderilmiştir. Bu savaşlar sırasında Fransızların İngilizlere karşı kazandığı tek deniz zaferi olan Grand Port Muharebesi'ni kazanmalarına rağmen, Fransızlar İngilizlerin üç ay sonra Cap Malheureux'ye çıkarma yapmasını engelleyemedi. İşgalin beşinci gününde, 3 Aralık 1810'da, yerleşimcilerin topraklarını ve mülklerini ellerinde tutmalarına ve cezai ve hukuki konularda Fransız dilini ve Fransa hukukunu kullanmalarına izin veren şartlarla adayı resmen teslim ettiler. İngiliz yönetimi altında adanın adı Mauritius'a dönüştü. Mauritius'un hızlı fethi, Patrick O'Brian'ın ilk kez 1977'de yayınlanan Mauritius Komutanlığı adlı romanında kurgusal olarak anlatılmıştır.

İngiliz Mauritius'u (1810-1968)

İngiliz kuvvetleri 2 Aralık 1810'da Fransa Adası'nı ele geçirdi

1830-1835: İngiliz yönetimi ve reform

Sir Robert Farquhar'ın ilk vali olarak göreve başladığı İngiliz yönetimi, hızlı sosyal ve ekonomik değişimlere imza attı. Bununla birlikte, Ratsitatane olayı nedeniyle lekelenmiştir. Madagaskar Kralı Radama'nın yeğeni olan Ratsitatane, siyasi tutuklu olarak Mauritius'a getirildi. Hapishaneden kaçmayı başardı ve adanın kölelerini serbest bırakacak bir isyan planladı. Ortağı Laizaf tarafından ihanete uğradı ve Franco-Mauritian avukat Adrien d'Épinay liderliğindeki bir grup milis tarafından yakalandı ve özet olarak idam edildi. Kafası 15 Nisan 1822'de Plaine Verte'de kesildi ve kafası olası köle isyanlarına karşı caydırıcı bir unsur olarak sergilendi.

1832 yılında d'Épinay, hükümet tarafından kontrol edilmeyen ilk Mauritius gazetesini (Le Cernéen) çıkardı. Aynı yıl, genel savcı tarafından köle sahiplerine tazminat ödenmeksizin köleliğin kaldırılmasına yönelik bir hamle yapıldı. Bu durum hoşnutsuzluğa yol açtı ve olası bir isyanı kontrol altına almak için hükümet tüm sakinlere silahlarını teslim etmelerini emretti. Ayrıca, herhangi bir ayaklanmayı bastırmak için Port Louis'in merkezindeki bir tepeye (şimdi Citadel tepesi olarak biliniyor) Fort Adelaide adında taştan bir kale inşa edildi.

Kölelik 1833'ten sonra birkaç yıl içinde kademeli olarak kaldırıldı ve sonunda ekiciler, Fransız işgali sırasında Afrika ve Madagaskar'dan ithal edilen kölelerinin kaybı için tazminat olarak iki milyon sterlin aldılar.

1834-1921: İthal edilen Hintli işgücü

Mixed emotions and feelings are portrayed
İlk sözleşmeli Hintli işçiler (1834)

Köleliğin kaldırılmasının Mauritius'un toplumu, ekonomisi ve nüfusu üzerinde önemli etkileri olmuştur. Ekiciler şeker kamışı tarlalarında çalışmak üzere Hindistan'dan çok sayıda sözleşmeli işçi getirmiştir. 1834 ile 1921 yılları arasında adada yaklaşık yarım milyon sözleşmeli işçi bulunmaktaydı. Şeker arazilerinde, fabrikalarda, taşımacılıkta ve inşaat alanlarında çalıştılar. Ayrıca İngilizler adaya 8,740 Hintli asker getirmiştir. Port Louis körfezinde bulunan ve şu anda UNESCO alanı olan Aapravasi Ghat, sözleşmeli hizmetliler için önemli bir kabul merkezi olarak hizmet veren ilk İngiliz kolonisiydi.

19'uncu yüzyılın önemli isimlerinden biri de karışık kökenli bir gazeteci olan Rémy Ollier'dir. 1828 yılında Mauritius'ta renk bariyeri resmen kaldırılmıştı, ancak İngiliz valiler renkli kişilere çok az yetki veriyor ve önde gelen memurlar olarak sadece beyazları atıyordu. Rémy Ollier, Kraliçe Victoria'ya hükümet konseyinde zencilere de yer verilmesi için dilekçe verdi ve birkaç yıl sonra bu mümkün oldu. Ayrıca Port Louis'in bir belediye olmasını sağladı, böylece vatandaşlar kendi seçtikleri temsilciler aracılığıyla şehri yönetebilecekti. Port Louis'de bir caddeye onun adı verilmiş ve 1906 yılında Jardin de la Compagnie'ye büstü dikilmiştir.

1885 yılında yeni bir anayasa yürürlüğe girmiştir. Cens Démocratique olarak anılan bu anayasa Creole liderlerinden Onésipho Beaugeard tarafından savunulan bazı ilkeleri içeriyordu. Yasama Konseyi'nde seçilmiş pozisyonlar yarattı - ancak imtiyaz esas olarak beyaz Fransızlar ve gayrimenkul sahibi olan açık tenli Kızılderili elitlerle sınırlıydı. 1886 yılında Vali John Pope Hennessy, şeker oligarşisinin rakibi Hint-Mauritili Emile Sandapa'yı tercih etmesine rağmen, Gnanadicarayen Arlanda'yı yönetim konseyinin ilk Hint-Mauritili üyesi olarak aday gösterdi. Arlanda 1891 yılına kadar görev yaptı.

O dönemde iki ana siyasi parti faaliyet gösteriyordu; Hennessy yanlısı parti Sir William Newton'un Reform Partisi iken, Hennessy karşıtı Demokratlar partisi Gustave de Coriolis ve Onésipho Beaugeard tarafından yönetiliyordu.

Champ de Mars Yarış Pisti, Port Louis, 1880

Hindistan'dan getirilen işçilere her zaman adil davranılmıyordu ve Adolph von Plevitz adlı bir Alman kendisini bu göçmenlerin gayri resmi koruyucusu haline getirdi. İşçilerin birçoğuyla kaynaştı ve 1871 yılında Vali Gordon'a gönderilmek üzere bir dilekçe yazmalarına yardımcı oldu. Hintli göçmenlerin şikayetlerini incelemek üzere bir komisyon görevlendirildi ve 1872'de İngiliz Kraliyeti tarafından atanan iki avukat İngiltere'den soruşturma yapmak üzere gönderildi. Bu Kraliyet Komisyonu, önümüzdeki elli yıl boyunca Hintli işçilerin yaşamlarını etkileyecek çeşitli önlemler önerdi.

Kasım 1901'de Mahatma Gandhi Güney Afrika'dan Hindistan'a giderken Mauritius'u ziyaret etti. Adada iki hafta kaldı ve Hint-Mauritius toplumunu eğitimle ilgilenmeye ve siyasette daha aktif bir rol oynamaya çağırdı. Hindistan'a döndüğünde, Hint-Mauritililerin durumunu iyileştirmesi için genç bir avukat olan Manilal Doctor'u gönderdi.

1901-1914: Modernleşme ve reform

1901 yılında telsiz sayesinde Rodrigues adası ile daha hızlı bağlantılar kurulmuştur.

1903 yılında Mauritius'ta otomobiller kullanılmaya başlandı ve 1910 yılında Joseph Merven tarafından işletilen ilk taksiler hizmete girdi. Port Louis'in elektrifikasyonu 1909'da gerçekleşti ve aynı on yıl içinde Atchia Kardeşler'in Mauritius Hidro Elektrik Şirketi'ne yukarı Plaines Wilhems kasabalarına elektrik sağlama yetkisi verildi.

Cornwall ve York Dükü ve Düşesi Mauritius'ta, 1901

Mauritius'un arması 1906 yılında kabul edilmiş olup, bağımsızlıktan bu yana ulusal kimliğin sembolü olan Sambur geyiği ve soyu tükenmiş Dodo'dan oluşmaktadır.

1910'lu yıllar siyasi çalkantıların yaşandığı bir dönemdi. Yükselen orta sınıf (doktorlar, avukatlar ve öğretmenlerden oluşan) şeker kamışı toprak sahiplerinin siyasi gücüne meydan okumaya başladı. Port Louis belediye başkanı Dr. Eugène Laurent bu yeni grubun lideriydi; partisi Action Libérale, seçimlerde daha fazla insanın oy kullanmasına izin verilmesini talep ediyordu. Action Libérale'e şeker patronlarının en etkilisi olan Henri Leclézio'nun liderliğindeki Parti de l'Ordre karşı çıktı.

1911 yılında, Dr. Eugène Laurent'in Curepipe'deki oligarklar tarafından öldürüldüğüne dair yanlış bir söylenti nedeniyle Port Louis'de ayaklanmalar yaşandı. Bu olay 1911 Curepipe ayaklanmaları olarak bilinir. Başkentte dükkanlar ve ofisler hasar gördü ve bir kişi öldürüldü.

Aynı yıl, 1911'de, Curepipe'de ilk halka açık sinema gösterileri yapıldı ve aynı kasabada Kraliyet Koleji'ne ev sahipliği yapmak üzere taş bir bina inşa edildi. 1912 yılında, hükümet, ticari firmalar ve birkaç özel hane tarafından kullanılan daha geniş bir telefon ağı hizmete girdi.

1914-1919: Birinci Dünya Savaşı refahı

Birinci Dünya Savaşı Ağustos 1914'te patlak verdi. Birçok Mauritiuslu Avrupa'da Almanlara karşı ve Mezopotamya'da Türklere karşı savaşmak için gönüllü oldu. Ancak savaş Mauritius'u on sekizinci yüzyıldaki savaşlardan çok daha az etkiledi. Aslında 1914-1918 savaşı, şeker fiyatlarındaki patlama nedeniyle büyük bir refah dönemiydi. 1919 yılında, tüm şeker üreticilerinin %70'ini kapsayan Mauritius Şeker Sendikası kuruldu.

1920-1939: Liberalleşme ve tepki

1920'lerde Mauritius'un Fransa'ya geri verilmesini savunan "retrocessionism" hareketi yükselişe geçti. Bu hareket hızla çöktü çünkü Mauritius'un Fransa'ya geri verilmesini isteyen adaylardan hiçbiri 1921 seçimlerinde seçilemedi.

Savaş sonrası durgunluk döneminde şeker fiyatlarında keskin bir düşüş yaşandı. Birçok şeker fabrikası kapandı ve sadece ekonomiyi değil ülkenin siyasi hayatını da kontrol eden şeker patronları için bir dönem sona erdi.

Le Mauricien gazetesinin editörü Raoul Rivet, gelişmekte olan orta sınıfa ülkenin yönetiminde daha büyük bir rol verecek bir anayasa değişikliği için kampanya yürüttü. Arya Samaj'ın ilkeleri, daha fazla sosyal adalet için feryat eden Hindu toplumuna sızmaya başladı.

Aday gösterilen Arlanda'nın 1891'deki döneminin sonundan 1926'ya kadar Yasama Konseyi'nde hiçbir Hint-Mauritili temsil edilmemişti. Ancak 1926 seçimlerinde Dunputh Lallah ve Rajcoomar Gujadhur Yasama Konseyi'ne seçilen ilk Hint-Mauritililer oldular. Grand Port'ta Lallah, rakipleri Fernand Louis Morel ve Gaston Gebert'i; Flacq'ta ise Gujadhur, Pierre Montocchio'yu mağlup etti.

1936 yılında Maurice Curé tarafından kurulan İşçi Partisi doğdu. Emmanuel Anquetil kentli işçileri bir araya getirirken Pandit Sahadeo kırsal kesimdeki işçi sınıfına odaklandı.

1937'deki Uba ayaklanmaları, yerel İngiliz hükümetinin çalışma koşullarını iyileştiren ve işçi sendikalarının yasaklanmasına yol açan reformlarıyla sonuçlandı. İşçi Bayramı ilk kez 1938 yılında kutlandı. Champ de Mars'ta düzenlenen dev mitinge katılmak üzere 30.000'den fazla işçi bir günlük yevmiyelerini feda ederek adanın dört bir yanından geldi.

Liman işçilerinin grevlerinin ardından sendikacı Emmanuel Anquetil Rodrigues'e sınır dışı edildi, Maurice Curé ve Pandit Sahadeo ev hapsine alındı ve çok sayıda grevci hapse atıldı. Vali Sir Bede Clifford, Mauritius Şeker Sendikası'ndan Bay Jules Leclezio'ya 'siyah bacaklar' olarak bilinen alternatif işçileri kullanarak grevin etkilerine karşı koyması için yardım etti.

1939-1945: İkinci Dünya Savaşı

1939'da İkinci Dünya Savaşı patlak verdiğinde, birçok Mauritiuslu Afrika ve Yakın Doğu'da İngiliz bayrağı altında Alman ve İtalyan ordularına karşı savaşmak için gönüllü oldu. Bazıları Kraliyet Hava Kuvvetleri'nde pilot ve yer personeli olmak üzere İngiltere'ye gitti. Mauritius hiçbir zaman gerçekten tehdit altında olmadı, ancak 1943 yılında birkaç İngiliz gemisi Alman denizaltıları tarafından Port Louis açıklarında batırıldı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında ülkede koşullar zordu; malların fiyatları iki katına çıkarken işçi maaşları yalnızca yüzde 10 ila 20 oranında arttı. Sivil huzursuzluk vardı ve sömürge hükümeti tüm sendikal faaliyetleri sansürledi. Ancak Belle Vue Harel Şeker Fabrikası işçileri 27 Eylül 1943 tarihinde greve gitti. Polis memurlarının doğrudan kalabalığın üzerine ateş açması sonucu 4 işçi hayatını kaybetti: Soondrum Pavatdan (daha çok Anjalay Coopen olarak bilinen 32 yaşında hamile bir kadın), Moonsamy Moonien (14 yaşında bir çocuk), Kistnasamy Mooneesamy (37 yaşında bir işçi) ve Marday Panapen. Bu olay Belle Vue Harel Katliamı olarak bilinmektedir. Sosyal hizmet görevlisi ve Jan Andolan hareketinin lideri Basdeo Bissoondoyal ölen 4 işçinin cenaze törenlerini organize etti.

Üç ay sonra, 12 Aralık 1943'te Basdeo Bissoondoyal Port Louis'deki "Marie Reine de la Paix "de kitlesel bir toplantı düzenledi ve adanın dört bir yanından gelen işçilerin oluşturduğu büyük kalabalık Jan Andolan hareketinin popülaritesini teyit etti.

1945-1960: Savaş sonrası siyaset, genel oy hakkı

Yeni 1947 Anayasasının ilanından sonra 9 Ağustos 1948'de genel seçimler yapıldı ve sömürge hükümeti ilk kez adanın 19 dilinden birinde adını yazabilen tüm yetişkinlere seçme hakkını genişleterek daha önceki cinsiyet ve mülkiyet şartlarını kaldırdı.

Guy Rozemont'un İşçi Partisi oyların çoğunluğunu kazandı ve seçilen 19 sandalyenin 11'ini Hindular kazandı. Ancak Genel Vali Donald Mackenzie-Kennedy 23 Ağustos 1948'de Yasama Konseyi'ne 12 Muhafazakâr atayarak beyaz Franco-Mauritians'ın üstünlüğünü devam ettirdi. 1948 yılında Emilienne Rochecouste Yasama Konseyi'ne seçilen ilk kadın oldu ve 1953 yılına kadar görev yaptı.

Guy Rozemont'un partisi 1953'te konumunu iyileştirdi ve seçim sonuçlarının verdiği güçle genel oy hakkı talep etti. Londra'da 1955 ve 1957 yıllarında anayasa konferansları düzenlenmiş ve bakanlık sistemi getirilmiştir. Genel yetişkin oy hakkı temelinde ilk kez 9 Mart 1959'da oylama yapıldı. Genel seçimleri bu kez Sir Seewoosagur Ramgoolam liderliğindeki İşçi Partisi kazandı.

1960-1968: Etnik gerilimler

1961'de Londra'da bir Anayasal Gözden Geçirme Konferansı düzenlendi ve daha ileri bir anayasal ilerleme programı oluşturuldu. 1963 seçimlerini İşçi Partisi ve müttefikleri kazandı. Sömürge Ofisi, Mauritius'ta komünal nitelikteki siyasetin zemin kazanmakta olduğunu ve (partiler tarafından) aday seçiminin ve (seçmenlerin) oy verme davranışının etnik ve kast mülahazaları tarafından yönetildiğini kaydetti. O sıralarda, iki seçkin İngiliz akademisyen, Richard Titmuss ve James Meade, adanın aşırı nüfus ve şeker kamışı monokültüründen kaynaklanan sosyal sorunlarına ilişkin bir rapor yayınladı. Bu, nüfus patlamasını durdurmak için yoğun bir kampanyaya yol açtı ve on yıl içinde nüfus artışında keskin bir düşüş kaydedildi.

1965 yılının başlarında, Quatre Bornes kasabasının Belle-Rose banliyösünde siyasi bir suikast gerçekleşti ve İşçi Partisi aktivisti Rampersad Surath, rakip parti Parti Mauricien'in haydutları tarafından dövülerek öldürüldü.

10 Mayıs 1965'te Souillac yakınlarındaki Trois Boutiques köyünde ırkçı ayaklanmalar patlak verdi ve tarihi Mahébourg köyüne kadar ilerledi. İngiliz kolonisinde ülke çapında Olağanüstü Hal ilan edildi. İsyan, Polis Memuru Beesoo'nun bir Creole çetesi tarafından aracında öldürülmesiyle başladı. Bunu Trois Boutiques'de Bay Robert Brousse adlı bir sivilin öldürülmesi izledi. Creole çetesi daha sonra kıyıdaki tarihi Mahébourg köyüne giderek Cinéma Odéon'da bir Hint filmini izleyen Hint-Mauritili seyircilere saldırdı. Mahébourg polisi, Hint-Mauritililere yönelik saldırılarla ilgili yaklaşık 100 şikayet kaydetti.

Bağımsızlık (1968'den beri)

Seewoosagur Ramgoolam, Mauritius'un ilk Başbakanı Lod havaalanında, İsrail 1962

1965'teki Lancaster Konferansında, İngiltere'nin Mauritius kolonisinden kurtulmak istediği açıkça ortaya çıktı. 1959 yılında Harold Macmillan, İngiltere için en iyi seçeneğin sömürgelerine tam bağımsızlık vermek olduğunu kabul ettiği ünlü "Değişim Rüzgarı Konuşması "nı yapmıştı. Böylece ellili yılların sonlarından itibaren bağımsızlığın yolu açılmış oldu.

Daha sonra 1965 yılında Lancaster Konferansının ardından Chagos Takımadaları, Britanya Hint Okyanusu Bölgesini (BIOT) oluşturmak üzere Mauritius topraklarından çıkarıldı. Genel seçimler 7 Ağustos 1967 tarihinde yapıldı ve Bağımsızlık Partisi sandalyelerin çoğunluğunu elde etti. Ocak 1968'de, bağımsızlık ilanından altı hafta önce, Port Louis'de 25 kişinin ölümüne yol açan 1968 Mauritius ayaklanmaları meydana geldi.

Elizabeth 1968'den 1992'ye kadar Mauritius Kraliçesi olarak görev yapmıştır.

Mauritius yeni bir anayasa kabul etti ve 12 Mart 1968'de bağımsızlık ilan edildi. Sir Seewoosagur Ramgoolam bağımsız Mauritius'un ilk başbakanı oldu - Kraliçe II Elizabeth Mauritius Kraliçesi olarak devlet başkanı olarak kaldı. 1969 yılında Paul Bérenger liderliğinde muhalefet partisi Mauritian Militant Movement (MMM) kuruldu. Daha sonra, 1971'de, sendikalar tarafından desteklenen MMM limanda bir dizi grev çağrısında bulundu ve bu da ülkede olağanüstü hal ilan edilmesine neden oldu.

İşçi Partisi ve PMSD (Parti Mauricien Social Démocrate) koalisyon hükümeti sivil özgürlükleri kısıtlayarak ve basın özgürlüğünü engelleyerek tepki gösterdi. Paul Bérenger'ye karşı iki başarısız suikast girişiminde bulunuldu:

  • 1 Ekim 1971'de destekçisi Fareed Muttur, Paul Bérenger'nin arabasını kullanırken Le Réduit'de şüpheli bir şekilde öldü.
  • İkincisi ise 25 Kasım 1971'de liman işçisi ve aktivist Azor Adélaïde'in ölümüne yol açtı.

Genel seçimler ertelendi ve halka açık toplantılar yasaklandı. Paul Bérenger de dahil olmak üzere MMM üyeleri 23 Aralık 1971'de hapse atıldı. MMM lideri bir yıl sonra serbest bırakıldı.

Mayıs 1975'te Mauritius Üniversitesi'nde başlayan öğrenci isyanı tüm ülkeye yayıldı. Öğrenciler, isteklerini karşılamayan ve gelecekte istihdam için sınırlı umutlar veren bir eğitim sisteminden memnun değillerdi. 20 Mayıs'ta binlerce öğrenci Grand River North West köprüsü üzerinden Port-Louis'e girmeye çalıştı ve polisle çatıştı. Oy kullanma hakkının 18 yaşındakilere de tanınması için 16 Aralık 1975 tarihinde Parlamento'da bir yasa kabul edildi. Bu, genç neslin hayal kırıklığını yatıştırmaya yönelik bir girişim olarak görüldü.

Bir sonraki genel seçimler 20 Aralık 1976 tarihinde gerçekleşti. İşçi Partisi-CAM koalisyonu 62 sandalyeden sadece 28'ini kazandı. MMM Parlamento'da 34 sandalye elde etti ancak görevden ayrılan Başbakan Sir Seewoosagur Ramgoolam, Gaetan Duval'in PMSD'si ile ittifak kurduktan sonra iki sandalyelik bir çoğunlukla görevde kalmayı başardı.

1982 yılında bir MMM-PSM hükümeti (Başbakan Anerood Jugnauth, Başbakan Yardımcısı Harish Boodhoo ve Maliye Bakanı Paul Bérenger liderliğinde) seçildi. Ancak MMM ve PSM liderliği içinde ideolojik ve kişilik farklılıkları ortaya çıktı. Bérenger ve Jugnauth arasındaki güç mücadelesi Mart 1983'te zirveye ulaştı. Jugnauth, Bağlantısızlar Hareketi zirvesine katılmak üzere Yeni Delhi'ye gitti; dönüşünde Bérenger, yetkiyi Başbakandan alacak anayasal değişiklikler önerdi. Jugnauth'un talebi üzerine Hindistan Başbakanı Indira Gandhi, Lal Dora Operasyonu kod adı altında bir darbeyi önlemek için Hint Donanması ve Hint Ordusunu içeren bir silahlı müdahale planladı.

MMM-PSM hükümeti Haziran 1982 seçimlerinden dokuz ay sonra dağıldı. Bir Enformasyon Bakanlığı yetkilisine göre bu dokuz ay "sosyalist bir deney "di. Harish Boodhoo, tüm PSM parlamenterlerinin Jugnauth'un yeni partisi MSM'ye katılmalarını sağlamak için partisi PSM'yi feshetti ve böylece MMM'den uzaklaşırken iktidarda kaldı. MSM-Labour-PMSD koalisyonu Ağustos 1983 seçimlerinden zaferle çıktı ve Anerood Jugnauth Başbakan, Gaëtan Duval ise Başbakan Yardımcısı oldu.

Bu dönemde EPZ (İhracat İşleme Bölgesi) sektöründe büyüme görüldü. Sanayileşme köylere de yayılmaya başladı ve tüm etnik topluluklardan genç işçileri kendine çekti. Sonuç olarak şeker endüstrisi ekonomi üzerindeki etkisini kaybetmeye başladı. Büyük perakende zincirleri 1985 yılında mağazalar açmaya başladı ve düşük gelirlilere kredi olanakları sunarak temel ev aletlerini almalarını sağladı. Turizm sektöründe de bir patlama yaşandı ve ada genelinde yeni oteller açıldı. 1989 yılında borsa kapılarını açtı ve 1992 yılında serbest liman faaliyete geçti. 1990 yılında Başbakan, ülkeyi Bérenger'in cumhurbaşkanı olduğu bir cumhuriyet haline getirmek için Anayasayı değiştirme oylamasını kaybetti.

Cumhuriyet (1992'den beri)

Bağımsızlıktan yirmi dört yıl sonra, 12 Mart 1992 tarihinde Mauritius, İngiliz Milletler Topluluğu bünyesinde bir cumhuriyet olarak ilan edilmiştir. Son genel vali Sir Veerasamy Ringadoo ilk cumhurbaşkanı oldu. Bu, aynı yılın ilerleyen dönemlerinde Cassam Uteem tarafından değiştirildiği bir geçiş düzenlemesi altındaydı. Siyasi güç başbakanda kalmaya devam etti.

Petrol fiyatlarının düşmesi ve dolar kurunun elverişli hale gelmesiyle birlikte ekonomide görülen iyileşmeye rağmen hükümet tam bir popülariteye sahip değildi. 1984 gibi erken bir tarihte hoşnutsuzluk baş gösterdi. Hükümet, Gazeteler ve Süreli Yayınlar Değişiklik Yasası ile her gazetenin yarım milyon rupilik bir banka teminatı vermesini sağlamaya çalıştı. Kırk üç gazeteci Port Louis'de Parlamento önünde düzenlenen bir gösteriye katılarak bu durumu protesto etti. Tutuklandılar ve kefaletle serbest bırakıldılar. Bu durum halkın tepkisine neden oldu ve hükümet politikasını gözden geçirmek zorunda kaldı.

Eğitim sektöründe de memnuniyetsizlik vardı. CPE'lerini (İlköğretim Sertifikası) tamamlamış olan ilkokul mezunlarının artan talebine cevap verecek yeterli sayıda yüksek kaliteli ortaokul yoktu. 1991 yılında eğitim için hazırlanan bir master plan ulusal destek alamadı ve hükümetin düşüşüne katkıda bulundu.

Aralık 1995'te Navin Ramgoolam İşçi Partisi-MMM ittifakının Başbakanı olarak seçildi. Ekim 1996'da Port Louis'deki Gorah-Issac Caddesi'nde siyasi aktivistlerin üçlü cinayete kurban gitmesi çok sayıda tutuklamaya ve uzun bir soruşturmaya yol açtı.

1999 yılına Şubat ve ardından Mayıs aylarında sivil huzursuzluk ve ayaklanmalar damgasını vurdu. Kaya ayaklanmalarının ardından Cumhurbaşkanı Cassam Uteem ve Kardinal Jean Margéot ülkeyi gezdi ve dört gün süren kargaşanın ardından sükunet yeniden sağlandı. Toplumsal huzursuzluğun temel nedenlerini araştırmak üzere bir soruşturma komisyonu kurulmuştur. Sonuçta ortaya çıkan rapor yoksulluğun nedenlerini araştırdı ve pek çok inatçı inancı algı olarak nitelendirdi. Ocak 2000'de siyasi aktivist Rajen Sabapathee La Bastille hapishanesinden kaçtıktan sonra vurularak öldürüldü.

Hükümetin MV Wakashio petrol sızıntısına hızlı ve etkili bir şekilde müdahale edemediği algısı hükümet karşıtı protestolara neden oldu.

MSM'den Anerood Jugnauth, MMM ile bir ittifak sağladıktan sonra Eylül 2000'de iktidara geri döndü. 2002 yılında Rodrigues adası cumhuriyet içinde özerk bir varlık haline geldi ve böylece adayı yönetmek için kendi temsilcilerini seçebildi. 2003 yılında başbakanlık MMM'den Paul Bérenger'e devredildi ve Anerood Jugnauth cumhurbaşkanı oldu. Bérenger, ülkenin bağımsızlık sonrası tarihindeki ilk Fransız-Mauriti başbakanı oldu.

2005 seçimlerinde Navin Ramgoolam yeni İşçi Partisi-PMXD-VF-MR-MMSM koalisyonu altında Başbakan oldu. 2010 seçimlerinde İşçi Partisi-MSM-PMSD ittifakı iktidarı ele geçirdi ve Navin Ramgoolam 2014 yılına kadar Başbakan olarak kaldı.

MSM-PMSD-ML koalisyonu 2014 seçimlerinde Anerood Jugnauth'un liderliğinde zafer kazandı. İktidar ittifakı içinde PMSD'nin ayrılmasına yol açan anlaşmazlıklara rağmen MSM-ML 5 yıllık görev süresinin tamamında iktidarda kaldı.

21 Ocak 2017 tarihinde Anerood Jugnauth istifa ettiğini ve oğlu ve Maliye Bakanı Pravind Jugnauth'un başbakanlık görevini üstleneceğini açıkladı. Geçiş süreci planlandığı gibi 23 Ocak 2017'de gerçekleşti.

2018 yılında Mauritius Cumhurbaşkanı Ameenah Gurib-Fakim bir mali skandal nedeniyle istifa etti. Görevdeki cumhurbaşkanı, Aralık 2019'dan bu yana görev yapan Prithvirajsing Roopun'dur.

Kasım 2019 Mauritius genel seçimlerinde, iktidardaki Militan Sosyalist Hareket (MSM) parlamentodaki sandalyelerin yarısından fazlasını kazanarak görevdeki Başbakan Pravind Kumar Jugnauth'a beş yıllık yeni bir dönem sağladı.

25 Temmuz 2020'de Japonlara ait MV Wakashio adlı dökme yük gemisi Mauritius açıklarında bir mercan kayalığında karaya oturdu ve 1.000 tona kadar ağır petrol el değmemiş bir lagüne sızdı. Korunan kırılgan deniz ekosistemlerinin ve uluslararası öneme sahip bir sulak alanın kenarındaki konumu, MV Wakashio petrol sızıntısını batı Hint Okyanusu'nu vuran en kötü çevre felaketlerinden biri haline getirmiştir.

Coğrafya

Ülkenin toplam yüzölçümü 2.040 km2'dir (790 sq mi). Büyüklük bakımından dünyanın 170. büyük ülkesidir. Mauritius Cumhuriyeti, Mauritius Adası ve birkaç dış adadan oluşmaktadır. Ülkenin münhasır ekonomik bölgesi, Seyşeller ile ortaklaşa yönetilen yaklaşık 400.000 km2 (150.000 sq mi) dahil olmak üzere Hint Okyanusu'nun yaklaşık 2,3 milyon km2'sini (890.000 sq mi) kapsamaktadır.

Mauritius Adası

Mauritius, Afrika'nın güneydoğu kıyısının 2,000 km (1,200 mil) açığında, 19°58.8'S ve 20°31.7'S enlemleri ile 57°18.0'E ve 57°46.5'E boylamları arasındadır. 65 km (40 mil) uzunluğunda ve 45 km (30 mil) genişliğindedir. Kara alanı 1,864.8 km2 (720.0 sq mi)'dir. Ada 150 km'den (100 mil) fazla beyaz kumlu plajla çevrilidir ve lagünler, adayı çevreleyen dünyanın üçüncü büyük mercan resifi tarafından açık denizden korunmaktadır. Mauritius kıyılarının hemen açıklarında, birçoğu nesli tükenmekte olan türler için doğal rezerv ilan edilmiş 49 ıssız ada ve adacık bulunmaktadır.

Mauritius Adası (Mauritius Kreolü: Isle Moris; Fransızca: Île Maurice, [il mɔʁis] olarak telaffuz edilir) jeolojik olarak nispeten gençtir ve yaklaşık 8 milyon yıl önce volkanik faaliyetlerle oluşmuştur. Saint Brandon, Réunion ve Rodrigues ile birlikte Mascarene Adaları'nın bir parçasıdır. Bu adalar, Afrika ve Madagaskar'dan oluşan kıta bloğunun binlerce kilometre doğusunda meydana gelen devasa sualtı volkanik patlamalarının bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Artık volkanik olarak aktif değiller ve sıcak nokta şimdi Réunion Adası'nın altında kalıyor. Mauritius, deniz seviyesinden yüksekliği 300 ila 800 metre (1.000 ila 2.600 ft) arasında değişen dağ sıralarından oluşan kırık bir halka ile çevrilidir. Arazi, kıyı ovalarından 670 m (2.200 ft) yüksekliğe ulaştığı merkezi bir platoya kadar yükselir; en yüksek tepe güneybatıda, 828 metrelik (2.717 ft) Piton de la Petite Rivière Noire'dir. Birçoğu lav akıntılarının yarattığı çatlaklarda oluşan akarsular ve nehirler adayı benek benek sarmaktadır.

Mauritius Adası'nın panoramik görüntüsü

Rodrigues Adası

Özerk Rodrigues adası Mauritius'un 560 km (350 mil) doğusunda yer almakta olup 108 km2 (42 sq mi) yüzölçümüne sahiptir. Rodrigues, Mascarene Platosu'nun kenarı boyunca uzanan bir sırttan yükselen volkanik bir adadır. Ada, 398 m (1,306 ft) yüksekliğindeki Limon Dağı ile doruğa ulaşan merkezi bir omurga ile tepeliktir. Adada ayrıca bir mercan resifi ve geniş kireçtaşı yatakları bulunmaktadır. İstatistik Mauritius'a göre, 1 Temmuz 2019'da adanın nüfusunun 43.371 olduğu tahmin edilmektedir.

Chagos Takımadaları

Chagos Takımadaları atol ve adalardan oluşmaktadır ve ana ada Mauritius'un yaklaşık 2,200 kilometre kuzey doğusunda yer almaktadır. Chagos Takımadaları'nın kuzeyinde Peros Banhos, Salomon Adaları ve Nelsons Adası; güneybatısında ise Üç Kardeşler, Kartal Adaları, Egmont Adaları ve Danger Adası bulunmaktadır. Diego Garcia takımadaların güney doğusundadır. 2016 yılında Mauritius'ta 483'ü yerli olmak üzere 8.700 Chagossian yaşadığı tahmin edilmektedir; Seyşeller'de 75'i yerli olmak üzere 350 Chagossian yaşarken, 127'si yerli olmak üzere 3.000 Chagossian Birleşik Krallık'ta yaşamaktadır (nüfus oraya taşınan 1200 Chagossian'dan artmıştır).

Aziz Brandon

Cargados Carajos Shoals olarak da bilinen St. Brandon, Mauritius Adası'nın 402 kilometre (250 mil) kuzeydoğusunda yer almaktadır. Takımadalar 16 Ada ve Adacıktan oluşmaktadır. Saint Brandon, mevsimsel fırtınalara ve ilgili kum hareketlerine bağlı olarak toplamda yaklaşık 28-40 ada ve adacıktan oluşan beş ada grubundan oluşur.

Agaléga Adaları

İkiz Agaléga adaları Mauritius'un yaklaşık 1.000 kilometre (600 mil) kuzeyinde yer almaktadır. Kuzey Adası 12,5 km (7+34 mil) uzunluğunda ve 1,5 km (78 mil) genişliğinde, Güney Adası ise 7'ye 4,5 km (4+14'e 2+34 mil) uzunluğundadır. Her iki adanın toplam alanı 26 km2'dir (10 sq mi). Statistics Mauritius'a göre, 1 Temmuz 2019'da Agaléga ve St. Brandon'ın nüfusunun 274 olduğu tahmin edilmektedir.

Tromelin

Tromelin Adası'nın havadan görünümü

Tromelin adası Mauritius'un 430 km kuzey batısında yer almaktadır. Mauritius, Tromelin adası üzerinde egemenlik iddia etmektedir, ada Fransa'nın bir parçası olarak kayıtlıdır.

Fransızlar 1715 yılında Mauritius'un kontrolünü ele geçirerek Isle de France adını vermişlerdir. Fransa, 30 Mayıs 1814 tarihinde imzalanan ve Réunion'un Fransa'ya iade edildiği Paris Antlaşması ile Mauritius'u tüm bağımlılıklarıyla birlikte resmen İngiltere'ye devretmiştir. Mauritius İngiliz Kolonisi, Mauritius ana adası ile Rodrigues, Agaléga, St Brandon, Tromelin (tartışmalı) ve Chagos Takımadalarından oluşurken, Seyşeller 1906 yılında ayrı bir koloni haline gelmiştir. Isle de France'ın (Mauritius'un daha önce Fransız yönetimi altında bilinen adı) ve bağlı bölgelerinin 1814 yılında İngiltere'ye devredilmesinin Tromelin adasını da kapsayıp kapsamadığı tartışmalıdır. Paris Antlaşması'nın 8. Maddesi, Fransa'nın "Isle de France'ı ve ona bağlı olan Rodrigues ve Seyşeller'i" İngiltere'ye bırakmasını öngörmektedir. Fransa, Tromelin adasının egemenliğinin hiçbir zaman İngiltere'ye devredilmediğini düşünmektedir. Mauritius'un iddiası, Isle de France ve bağlı bölgelerinin 1814 yılında İngiltere'ye devrinin genel nitelikte olduğu, Paris Antlaşması'nda belirtilenlerin ötesinde olduğu ve Isle de France'ın tüm bağlı bölgelerinin Antlaşma'da özel olarak belirtilmediği gerçeğine dayanmaktadır. Mauritius'un iddiasına göre Tromelin, Isle de France'a bağlı olduğu için 1814 yılında 'de facto' olarak İngiltere'ye devredilmiştir. Agaléga, St Brandon ve Chagos Takımadaları da Paris Antlaşması'nda özellikle belirtilmemiştir ancak o dönemde Fransa Adası'na bağlı oldukları için Mauritius İngiliz Kolonisi'nin bir parçası olmuşlardır. Buna ek olarak, Mauritius'taki İngiliz yetkililer yıllar boyunca Tromelin ile ilgili idari tedbirler almıştır; örneğin, İngiliz yetkililer 1901 ve 1951 yılları arasında Tromelin adasında dört guano işletme imtiyazı vermiştir. 1959 yılında Mauritius'taki İngiliz yetkililer Dünya Meteoroloji Örgütü'ne Tromelin'i kendi topraklarının bir parçası olarak gördüğünü bildirmiştir. Fransa ve Mauritius arasında 2010 yılında bir ortak yönetim anlaşması imzalanmış ancak henüz onaylanmamıştır.

Chagos Takımadaları

Chagos Takımadaları Haritası

Mauritius, 1,287 km (800 mil) kuzeydoğuda yer alan Chagos Takımadaları üzerinde uzun süredir egemenlik arayışındadır. Chagos, Fransızların adalara ilk yerleştiği 18. yüzyıldan itibaren idari olarak Mauritius'un bir parçasıydı. Fransız sömürge bölgesi Isle de France'ın (o zamanlar Mauritius olarak biliniyordu) bir parçasını oluşturan adaların tamamı, iki güç arasında imzalanan Kapitülasyon Yasası uyarınca 1810 yılında İngilizlere devredildi. 1965 yılında, Mauritius'un bağımsızlığından üç yıl önce, Birleşik Krallık Chagos Takımadalarını Mauritius'tan, Aldabra, Farquhar ve Desroches adalarını da Seyşeller'den ayırarak İngiliz Hint Okyanusu Bölgesini (BIOT) oluşturmuştur. Adalar 8 Kasım 1965 tarihinde Birleşik Krallık'ın denizaşırı toprakları olarak resmen kurulmuştur. Aldabra, Farquhar ve Desroches, 23 Haziran 1976'da bağımsızlığını kazanmasının bir sonucu olarak Seyşeller'e iade edilmiştir. BIOT artık sadece Chagos Takımadalarını kapsamaktadır. İngiltere, takımadaların ana adası Diego Garcia'yı askeri üs kurmak üzere 50 yıllığına Amerika Birleşik Devletleri'ne kiralamıştır. İngiltere 2016 yılında ABD ile olan kira sözleşmesini 2036 yılına kadar uzatmıştır. Mauritius defalarca topraklarının ayrılmasının bağımsızlıktan önce sömürge topraklarının parçalanmasını yasaklayan Birleşmiş Milletler kararlarının ihlali olduğunu ileri sürmüş ve Diego Garcia da dahil olmak üzere Chagos Takımadalarının hem Mauritius hukuku hem de uluslararası hukuk uyarınca Mauritius topraklarının ayrılmaz bir parçasını oluşturduğunu iddia etmiştir. Başlangıçta adalarda yerleşim olduğunu reddeden İngiliz yetkililer, bir asırdır bu adalarda yaşayan yaklaşık 2.000 Chagossalıyı zorla anakaraya sürmüştür. İngiliz yetkililer ada sakinlerini adadan ayrılmaya zorlamak için önce gıda kaynaklarını kesmiş, direnenleri ise adayı terk etmemeleri halinde vurulmak ya da bombalanmakla tehdit etmiştir. Onları korkutmak için köpekleri ve evcil hayvanları gazla öldürüldü. İngiltere, Birleşmiş Milletler'de ve Parlamentosunda yaptığı açıklamalarda Chagos Takımadalarında "kalıcı bir nüfus" bulunmadığını belirtmiş ve nüfusu yer değiştiren "sözleşmeli işçiler" olarak tanımlamıştır. 1971'den bu yana sadece Diego Garcia mercan adasında 3,000 kadar Birleşik Krallık ve ABD askeri ve sivil sözleşmeli personel yaşamaktadır. Çağoslular o zamandan beri takımadalarına geri dönmek için aktivizm yürütmekte ve zorla sürülmelerinin ve mülksüzleştirilmelerinin yasadışı olduğunu iddia etmektedirler.

Mauritius Anayasası'nın 111. Bölümü "Mauritius "un şunları kapsadığını belirtmektedir

(a) Mauritius, Rodrigues, Agaléga, Tromelin, Cargados Carajos Adaları ve Diego Garcia dahil Chagos Takımadaları ve Mauritius Devletine dahil diğer herhangi bir ada;

(b) karasuları ve karasuları üzerindeki hava sahası ve (a) paragrafında belirtilen adalar;

(c) kıta sahanlığı; ve

(d) Başbakan tarafından yapılan düzenlemelerle belirlenebilecek, üzerinde Mauritius'un hak sahibi olduğu veya olabileceği yerler veya alanlar.

Mauritius, Chagos Takımadaları ve Tromelin adasının karasularını kendi münhasır ekonomik bölgesinin bir parçası olarak kabul etmektedir.

Daimi Tahkim Mahkemesi

Diego Garcia'daki Camp Justice askeri üssü

20 Aralık 2010 tarihinde Mauritius, Birleşik Krallık'ın Nisan 2010'da Chagos Takımadaları çevresinde ilan ettiğini iddia ettiği Chagos Deniz Koruma Alanı'nın (MPA) yasallığına itiraz etmek üzere Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi (UNCLOS) kapsamında Birleşik Krallık aleyhine dava açmıştır. Anlaşmazlık Daimi Tahkim Mahkemesi tarafından tahkime götürülmüştür.

Mauritius'un egemenliği hakemlerden ikisi tarafından açıkça tanınmış, diğer üçü tarafından ise reddedilmiştir. Mahkemenin üç üyesi bu konuda karar verme yetkilerinin bulunmadığına karar vermiş; Chagos Takımadaları üzerinde iki Devletten hangisinin egemenliği olduğu konusunda herhangi bir görüş bildirmemişlerdir. Mahkeme Yargıçları Rüdiger Wolfrum ve James Kateka, Mahkemenin bu konuda karar verme yetkisine sahip olduğuna hükmetmiş ve Birleşik Krallık'ın Chagos Takımadaları üzerinde egemenliği bulunmadığı sonucuna varmışlardır. Bulgulara göre:

  • Birleşik Krallık iç belgeleri, 1965 yılında sözde "BIOT "un kurulması ile 2010 yılında MPA'nın ilan edilmesi arasındaki rahatsız edici benzerliklere ve ortak bir modele dikkat çekerek MPA'nın arkasında gizli bir neden olduğunu göstermiştir;
  • Chagos Takımadalarının 1965 yılında Mauritius'tan çıkarılması, Birleşik Krallık tarafından Mauritius'un toprak bütünlüğünün tamamen göz ardı edildiğini göstermektedir;
  • Birleşik Krallık Başbakanı Harold Wilson'ın 1965 yılında Başbakan Sir Seewoosagur Ramgoolam'a Chagos Takımadalarının ayrılmasına rıza göstermemesi halinde bağımsızlık olmadan ülkesine dönebileceği tehdidi baskı anlamına gelmektedir; Moritanyalı Bakanlar Chagos Takımadalarının ayrılmasını kabul etmeye zorlanmış ve bu da uluslararası kendi kaderini tayin hukukunu ihlal etmiştir;
  • MPA yasal olarak geçersizdir.

Mahkemenin kararı, Birleşik Krallık'ın Chagos Takımadalarını Mauritius'a iade etme taahhüdünün Mauritius'a takımadaların gelecekteki olası kullanımlarına ilişkin önemli kararlarda menfaat sağladığını tespit etmiştir. Mahkemenin kararının sonucu, deniz çevresinin bir "egemenlik şemsiyesi" altında gerekli olduğu ölçüde korunması için karşılıklı olarak tatmin edici bir düzenlemeye ulaşılması amacıyla, Mahkemenin MPA'nın ilanından önce beklediği müzakerelere girmenin artık Taraflara açık olduğudur.

Uluslararası Adalet Divanı

Birleşik Krallık tarafından istisna hükmünün değiştirilmesi

2004 yılında İngiliz hükümetinin, Chagossianların açık bir izin olmaksızın adalarda kalmasını yasaklayan İngiliz Hint Okyanusu Toprakları Emri'ni yayınlama kararının ardından Mauritius, anlaşmazlığı nihai ve kesin olarak çözmek için Uluslararası Adalet Divanı'na başvurmayı düşünmüştür. Ancak, Uluslararası Adalet Divanı Tüzüğü'nün 36. maddesi, mahkemenin yargı yetkisine tabi olmak isteyip istememenin devletin tercihine bağlı olduğunu öngörmektedir. Devletin bu şekilde bağlı olmayı seçmesi halinde, mahkemenin yargı yetkisini çeşitli şekillerde kısıtlayabilir veya sınırlandırabilir. Birleşik Krallık'ın mahkemeye sunduğu madde, diğer hususların yanı sıra, mahkemenin "1 Ocak 1969'dan önce var olan durum veya olgularla ilgili olarak İngiliz Milletler Topluluğu üyesi herhangi bir ülkenin hükümetiyle olan herhangi bir ihtilafa ilişkin" yargı yetkisini hariç tutuyordu. Geçici 1 Ocak 1969 sınırlaması, dekolonizasyon sırasında ortaya çıkan tüm anlaşmazlıkları hariç tutmak için eklenmiştir. Dolayısıyla, İngiliz dışlayıcı hükmünün etkisi, Mauritius'un Chagos anlaşmazlığı konusunda mahkemeye başvurmasını engelleyecekti çünkü Mauritius İngiliz Milletler Topluluğu'nun bir üyesidir. Mauritius İngiliz Milletler Topluluğu'ndan ayrılma tehdidinde bulunduğunda, Birleşik Krallık hızlı bir şekilde dışlama maddesini kendisi, İngiliz Milletler Topluluğu Devletleri ve eski İngiliz Milletler Topluluğu Devletleri arasındaki anlaşmazlıkları hariç tutacak şekilde değiştirdi ve böylece Mauritius'un ayrılsa bile mahkemenin çekişmeli yargı yetkisine başvurma umutlarını söndürdü.

İstişari görüş

22 Haziran 2017'de BM Genel Kurulu 94'e karşı 15 ülkenin oyuyla Uluslararası Adalet Divanı'ndan Chagos Takımadalarının 1960'larda ülkenin bağımsızlığından önce Mauritius'tan ayrılması konusunda tavsiye niteliğinde bir görüş bildirmesini istedi. Eylül 2018'de Uluslararası Adalet Divanı davayla ilgili duruşmalara başladı. 17 ülke Mauritius lehine görüş bildirdi. Birleşik Krallık, adalıların Chagos Takımadalarından "utanç verici" bir şekilde tahliye edilmeleri nedeniyle özür diledi ancak Mauritius'un stratejik mercan adaları grubunun egemenliği konusundaki anlaşmazlığı Birleşmiş Milletler'in en yüksek mahkemesine taşımasının yanlış olduğu konusunda ısrarcı oldu. Birleşik Krallık ve müttefikleri bu konunun mahkeme tarafından değil, ikili müzakereler yoluyla çözülmesi gerektiğini savunurken, Mauritius ile yapılan ikili görüşmeler son 50 yıldır sonuçsuz kalmıştır.

25 Şubat 2019 tarihinde, Uluslararası Adalet Divanı yargıçları bire karşı on üç oyla, Birleşik Krallık'ın Chagos Takımadaları üzerindeki yönetimini mümkün olan en kısa sürede sona erdirme yükümlülüğü altında olduğunu belirtti. Sadece Amerikalı yargıç Joan Donoghue İngiltere lehine oy kullanmıştır. Mahkeme başkanı Abdulqawi Ahmed Yusuf, Chagos Takımadalarının 1965 yılında Mauritius'tan ayrılmasının "ilgili halkın özgür ve gerçek bir ifadesine" dayanmadığını söyledi. "Devam eden bu yönetim haksız bir eylem teşkil etmektedir" diyen Yusuf, "Birleşik Krallık, Chagos Takımadaları üzerindeki yönetimini mümkün olan en kısa sürede sona erdirmekle yükümlüdür ve tüm üye devletler Mauritius'un dekolonizasyonunu tamamlamak için Birleşmiş Milletler ile işbirliği yapmalıdır" dedi.

1 Mayıs 2019 tarihinde Birleşik Krallık Dışişleri Bakanı Alan Duncan, Mauritius'un takımadalar üzerinde hiçbir zaman egemenlik kurmadığını ve Birleşik Krallık'ın bu iddiayı tanımadığını belirtti. Bakan, kararın sadece tavsiye niteliğinde bir görüş olduğunu ve yasal olarak bağlayıcı bir karar olmadığını belirtti. İngiltere'nin ana muhalefet partisi lideri Jeremy Corbyn, İngiltere Başbakanı'na bir mektup yazarak, İngiltere'nin Chagos Adalarını Mauritius'a geri vermesi gerektiği sonucuna varan BM'nin ana mahkemesinin kararına karşı çıkma kararını kınadı. Birleşik Krallık hükümetinin uluslararası hukuku hiçe saymaya ve uluslararası mahkemenin kararını ve Chagosluların evlerine dönme hakkını görmezden gelmeye hazır görünmesinden duyduğu endişeyi dile getirdi.

22 Mayıs 2019 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 50 yılı aşkın bir süredir Birleşik Krallık tarafından işgal altında tutulan Chagos Takımadalarının "Mauritius topraklarının ayrılmaz bir parçasını oluşturduğunu" teyit eden bir kararı görüştü ve kabul etti. Karar, Uluslararası Adalet Divanı'nın (UAD) İngiltere'den "sömürge yönetimini ... altı ayı geçmeyecek bir süre içinde koşulsuz olarak geri çekmesini" talep eden bir tavsiye kararını yürürlüğe koymaktadır. 116 devlet karar lehinde oy kullanırken, 55 devlet çekimser kaldı ve sadece Avustralya, Macaristan, İsrail ve Maldivler İngiltere ve ABD'yi destekledi. Tartışma sırasında Mauritius Başbakanı Çağosyalıların sınır dışı edilmesini "insanlığa karşı işlenmiş bir suç" olarak nitelendirdi. Kararın hukuki bağlayıcılığı bulunmamakla birlikte, kararın BM'nin en yüksek mahkemesinden gelmesi ve meclis oylamasının dünya görüşünü yansıtması nedeniyle önemli bir siyasi ağırlık taşımaktadır. Kararın pratik sonuçları da var: BM, uzman kuruluşları ve diğer tüm uluslararası örgütler, Birleşik Krallık egemenliğinden şüphe duymadığını iddia etse bile, BM hukuku gereği Mauritius'un dekolonizasyonunu desteklemekle yükümlüdür.

Bitki örtüsü ve yaban hayat

Mauritius genelinde zamanında sık görülen yağmur ormanları neredeyse tamamen yok olma noktasına gelmiştir. Adanın %40'ı çorak arazilerden, fundalıklardan, çam ağaçlarından, akasyalı çayırlardan oluşmaktadır. Agalega adaları hindistancevizi ağaçları ile kaplıdır. Ülke genelinde sık bulunan ve yerel bir çiçek olan Ebegümecigiller ailesinden olan Trochetia boutoniana ulusal çiçek olarak kabul edilmektedir.

Ada olması nedeniyle yaban hayatı da fazla çeşitlilik arz etmeyen adada, birçok yerel ve o ülkeye özgü türler bulunmaktadır. İnsanların adaya gelmesinden önce adaya özgü yarasalar hariç adada memeli hayvan bulunmamaktaydı. İnsan yaşamının başlaması ile birlikte adaya getirilen başta fare, sıçan, kuyruksürengiller ailesi mensupları, rusa geyiği ve köpeksi maymunlar ailesine mensup maymun türleri adanın yeni yaban hayatını oluşturmuşlardır. Bunların dışında yüzün üzerinde kuş türü ile birlikte gekogiller ile parlak kertenkelegiller ailesine mensup sürüngenler adada gözlemlenebilmektedir.

Çevre

Biyoçeşitlilik

Mauritius, uçamayan bir kuş olan soyu tükenmiş dodonun bilinen tek yaşam alanıydı.
Mauritius süslü gündüz kertenkelesi

Ülke dünyanın en nadir bitki ve hayvanlarından bazılarına ev sahipliği yapmaktadır, ancak insan yerleşimi ve yerli olmayan türlerin girişi yerli flora ve faunasını tehdit etmiştir. Volkanik kökeni, yaşı, izolasyonu ve eşsiz arazisi nedeniyle Mauritius, genellikle bu kadar küçük bir alanda bulunmayan bir flora ve fauna çeşitliliğine ev sahipliği yapmaktadır. Portekizlilerin 1507'deki varışından önce adada hiç kara memelisi yoktu. Bu durum bir dizi uçamayan kuşun ve büyük sürüngen türlerinin evrimleşmesine olanak sağlamıştır. İnsanların gelişiyle birlikte istilacı yabancı türler ortaya çıkmış, habitat hızla tahrip olmuş ve endemik flora ve faunanın büyük bir kısmı kaybolmuştur. Özellikle Maurtitius'a özgü bir tür olan uçamayan dodo kuşunun neslinin tükenmesi, insan kaynaklı yok oluşun temsili bir örneği haline gelmiştir. Dodo, Mauritius'un ulusal armasında (hanedan) destekçisi olarak belirgin bir şekilde yer almaktadır.

Güneybatıdaki Black River Gorges Milli Parkı, güneydoğudaki Bambous Sıradağları ve kuzeybatıdaki Moka-Port Louis Sıradağları'nda yoğunlaşan yerli ormanın %2'sinden azı kalmıştır. Bazı izole dağlar, Corps de Garde, Le Morne Brabant ve kıyı ve anakara çeşitliliğinin kalıntıları ile birkaç açık deniz adası vardır. 100'den fazla bitki ve hayvan türünün nesli tükenmiştir ve çok daha fazlası tehdit altındadır. Koruma faaliyetleri 1980'lerde tehdit altındaki kuş ve bitki türlerinin çoğaltılmasına yönelik programların uygulanmasının yanı sıra milli parklarda ve doğa rezervlerinde habitat restorasyonu ile başlamıştır.

2011 yılında Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Bakanlığı, St Brandon'ın Deniz Koruma Alanı ilan edilmesini tavsiye eden "Mauritius Çevre Görünüm Raporu "nu yayınlamıştır. Mauritius Yaban Hayatı Vakfı'nın Mart 2016 tarihli Başkanlık Raporu'nda St Brandon, mercan adasının korunmasını teşvik etmek amacıyla resmi bir MWF projesi olarak ilan edilmiştir.

Mauritius Uçan Tilkisi adada kalan tek endemik memelidir ve meyve plantasyonlarına tehdit oluşturdukları gerekçesiyle Kasım 2015'te başlatılan hükümet onaylı itlaf nedeniyle son yıllarda ciddi tehdit altındadır. 2015 yılından önce şiddetli kasırgaların yaşanmaması meyve yarasası popülasyonunun artmasına neden olmuş ve türün statüsü 2014 yılında IUCN tarafından Tehlike Altında'dan Hassas'a değiştirilmiştir. Ekim 2018'de, meyve yarasası popülasyonunun %20'sinin itlafına izin verilmiştir; bu da tahmini 65.000 meyve yarasasının 13.000'ine tekabül etmektedir, ancak önceki yıllardaki itlaflar nedeniyle statüleri zaten Tehlike Altında'ya dönmüştü.

Çevre ve iklim

Black River Gorges Ulusal Parkı

Mauritius'taki çevre, dağlık bölgelerdeki ormanlarla kıyı bölgelerinde tipik olarak tropikaldir. Mevsimsel siklonlar flora ve fauna için yıkıcı olsa da çabuk iyileşirler. Mauritius, 2011 yılında Dünya Sağlık Örgütü tarafından yayımlanan bir hava kalitesi endeksinde ikinci sırada yer almıştır. 2019 Orman Peyzaj Bütünlüğü Endeksi ortalama puanı 5,46/10 olup, 172 ülke arasında küresel olarak 100. sırada yer almaktadır.

Oğlak Dönencesi'nin yakınında yer alan Mauritius tropikal bir iklime sahiptir. İki mevsim vardır: Kasım'dan Nisan'a kadar ortalama 24,7 °C (76,5 °F) sıcaklıkla ılık ve nemli bir yaz ve Haziran'dan Eylül'e kadar ortalama 20,4 °C (68,7 °F) sıcaklıkla nispeten serin ve kuru bir kış. Mevsimler arasındaki sıcaklık farkı sadece 4,3 °C'dir (7,7 °F). En sıcak aylar, ortalama gündüz maksimum sıcaklığının 29,2 °C'ye (84,6 °F) ulaştığı Ocak ve Şubat ayları, en soğuk aylar ise ortalama gece minimum sıcaklığının 16,4 °C (61,5 °F) olduğu Temmuz ve Ağustos aylarıdır. Yıllık yağış miktarı kıyılarda 900 mm (35 inç) ile orta platoda 1.500 mm (59 inç) arasında değişmektedir. Belirgin bir yağmur mevsimi olmamasına rağmen, yağışların çoğu yaz aylarında gerçekleşir. Lagündeki deniz sıcaklığı 22-27 °C (72-81 °F) arasında değişir. Merkezi plato, çevresindeki kıyı bölgelerinden çok daha serindir ve iki kat daha fazla yağış alabilir. Hakim ticaret rüzgarları adanın doğu tarafını daha serin tutar ve daha fazla yağmur getirir. Ara sıra meydana gelen tropikal siklonlar genellikle Ocak ve Mart ayları arasında görülür ve yaklaşık üç gün boyunca havayı bozarak şiddetli yağmur getirir.

Başbakan Pravind Jugnauth, 25 Temmuz 2020 MV Wakashio petrol sızıntısının ardından çevresel olağanüstü hal ilan etti. Fransa, Réunion'dan uçak ve uzmanlar gönderirken Greenpeace, sızıntının "kirlilik denizinde boğulma riski" altında olan binlerce türün hayatta kalmasını tehdit ettiğini söyledi.

Adalar topluluğu genelinde siklon adı verilen sert kasırgalar yaşanmaktadır. Mauritius'un da yer aldığı Hint Okyanusu'nun güneybatı bölümünde yıllık 15 tropikal kasırgalar gözlemlenebilmektedir. Rodrigues adasında daha da sık yaşanan siklon sezonu ada genelinde 15 Kasım ile 15 Mayıs tarihleri arasında yaşanmaktadır.

Hükümet ve siyaset

Hükümet Konağı, Port Louis

Mauritius'un siyaseti, Devlet Başkanının devletin başı olduğu ve Başbakanın Bakanlar Kurulu tarafından desteklenen hükümetin başı olduğu parlamenter temsili demokratik cumhuriyet çerçevesinde gerçekleşir. Mauritius çok partili bir sisteme sahiptir. Yürütme yetkisi Hükümet tarafından kullanılır. Yasama yetkisi ise hem Hükümete hem de Ulusal Meclise aittir.

Ulusal Meclis, Mauritius'un tek kamaralı yasama organıdır ve ülkenin cumhuriyet olduğu 1992 yılına kadar Yasama Meclisi olarak adlandırılmıştır. Çok üyeli seçim bölgelerinde dört yıllık dönemler için seçilen 62 üye ve etnik ve dini azınlıkların eşit şekilde temsil edilmesini sağlamak üzere Seçim Hizmeti Komisyonu tarafından atanan ve "en iyi kaybedenler" olarak bilinen sekiz ilave üye olmak üzere 70 üyeden oluşmaktadır. Üye devletlerin Uluslararası Siyasi ve Medeni Haklar Sözleşmesi'ne (ICPCR) uyumunu izleyen BM İnsan Hakları Komitesi (UNHRC), yerel bir gençlik ve sendika hareketinin şikayeti üzerine ülkenin En İyi Kaybedenler Sistemini eleştirdi. Başkan, Parlamento tarafından beş yıllık bir dönem için seçilmektedir.

Mauritius adası her biri üç üye çıkaran 20 seçim bölgesine ayrılmıştır. Rodrigues adası iki üye çıkaran tek bir bölgedir.

Bir genel seçimden sonra, Seçim Denetleme Komisyonu, Parlamento'daki etnik azınlıkların temsilindeki herhangi bir dengesizliği düzeltmek amacıyla sekiz üyeye kadar ilave aday gösterebilir. Bu aday belirleme sistemi genellikle en iyi kaybeden sistemi olarak adlandırılır.

Parlamentodaki sandalyelerin çoğunluğunu kazanan siyasi parti veya parti ittifakı hükümeti kurar. Bu partinin lideri Başbakan olur ve Bakanlar Kurulu'nu Meclis'in seçilmiş üyelerinden seçer, ancak Başsavcı Meclis'in seçilmiş bir üyesi olamaz. İkinci en büyük temsilci grubuna sahip olan siyasi parti veya ittifak Resmi Muhalefeti oluşturur ve lideri normalde Cumhurbaşkanı tarafından Muhalefet Lideri olarak atanır. Meclis, ilk görevlerinden bazıları olarak bir Meclis Başkanı, bir Meclis Başkan Yardımcısı ve bir Komisyon Başkan Yardımcısı seçer.

Mauritius, her beş yılda bir hükümetin seçildiği bir demokrasidir. En son Ulusal Meclis Seçimi 7 Kasım 2019 tarihinde 20 anakara seçim bölgesinin tamamında ve Rodrigues adasını kapsayan seçim bölgesinde yapılmıştır. Seçimler iki büyük parti koalisyonu arasındaki bir yarışma olma eğilimindedir.

2018 İbrahim Afrika Yönetişim Endeksi, Mauritius'u iyi yönetişimde birinci sıraya yerleştirmiştir. Economist Intelligence Unit tarafından hazırlanan ve 167 ülkede demokrasinin durumunu ölçen 2017 Demokrasi Endeksi'ne göre Mauritius dünya genelinde 16. sırada yer almaktadır ve Afrika'da "tam demokrasiye" sahip tek ülkedir.

Sahip olunan makam Ofis sahibi Görevlendirme
Başkan Prithvirajsing Roopun 2 Aralık 2019
Başbakan Pravind Jugnauth 23 Ocak 2017
Başkan Yardımcısı Marie Cyril Eddy Boissézon 2 Aralık 2019
Başbakan Yardımcısı Steven Obeegadoo 25 Haziran 2020
Başyargıç Rehana Mungly-Gulbul 18 Kasım 2021
Ulusal Meclis Başkanı Sooroojdev Phokeer 21 Kasım 2019
Muhalefet Lideri Xavier-Luc Duval 4 Mart 2021

İdari alt bölümler

Mauritius'un Mauritius adaları ve birkaç dış adadan oluşan Mauritius Dış Adaları (Fransızca: Îles éparses de Maurice) adında tek bir birinci dereceden idari bölümü vardır. Mauritius adası, ülkenin ikinci dereceden idari bölümleri olan dokuz bölgeye ayrılmıştır.

Askeri

Mauritius'taki tüm askeri, polis ve güvenlik işlevleri, Polis Komiseri'ne bağlı 10.000 aktif görevli personel tarafından yürütülmektedir. 8.000 üyeli Ulusal Polis Gücü iç hukukun uygulanmasından sorumludur. 1.400 üyeli Özel Mobil Güç (SMF) ve 688 üyeli Ulusal Sahil Güvenlik Mauritius'taki iki paramiliter birimdir. Her iki birim de bu hizmetlerde uzun süreli rotasyon yapan polis memurlarından oluşmaktadır. Mauritius'ta ayrıca herhangi bir terör saldırısına ya da yüksek riskli operasyonlara müdahale edecek 'GIPM' olarak bilinen bir özel harekat ordusu da bulunmaktadır.

Dış ilişkiler

Başbakan Pravind Jugnauth ile Hindistan Başbakanı Narendra Modi, 19 Nisan 2018

Mauritius'un çeşitli Afrika, Amerika, Asya, Avrupa ve Okyanusya ülkeleriyle güçlü ve dostane ilişkileri vardır. Coğrafi olarak Afrika'nın bir parçası olarak kabul edilen Mauritius, bölgedeki Afrika ülkeleriyle, özellikle de açık ara en büyük kıtasal ticaret ortağı olan Güney Afrika ile dostane ilişkilere sahiptir. Mauritiuslu yatırımcılar yavaş yavaş başta Madagaskar, Mozambik ve Zimbabve olmak üzere Afrika pazarlarına girmektedir. Ülkenin siyasi mirası ve Batı pazarlarına olan bağımlılığı, Avrupa Birliği ve üye ülkeleri, özellikle de Fransa ile yakın bağlar kurmasına yol açmıştır. Hindistan ile ilişkiler hem tarihi hem de ticari nedenlerden dolayı çok güçlüdür. Mauritius, Nisan 1972'de Çin ile diplomatik ilişkiler kurmuş ve aynı yıl SSCB ile yapılan denizcilik sözleşmeleriyle birlikte bu kararını savunmak zorunda kalmıştır. Mauritius ayrıca Suudi Arabistan'da bir büyükelçilik kurarak Orta Doğu'ya açılımını genişletmiştir ve bu büyükelçilik aynı zamanda ülkenin Bahreyn Büyükelçisi olarak da görev yapmaktadır.

Mauritius Birleşmiş Milletler, Dünya Ticaret Örgütü, Afrika Birliği, İngiliz Milletler Topluluğu, La Francophonie, Güney Afrika Kalkınma Topluluğu, Hint Okyanusu Komisyonu, Doğu ve Güney Afrika Ortak Pazarı ve Hint Okyanusu Kenar Birliği üyesidir.

Hukuk sistemi

Mauritius, İngiliz ortak hukuku ve Fransız medeni hukukundan türetilmiş karma bir hukuk sistemine sahiptir. Mauritius Anayasası yasama, yürütme ve yargı arasında kuvvetler ayrılığını tesis etmiş ve bireyin temel hak ve özgürlüklerinin korunmasını garanti altına almıştır. Mauritius, Yüksek Mahkeme ve alt mahkemeler olmak üzere iki kademeden oluşan tek yapılı bir yargı sistemine sahiptir. Yüksek Mahkeme, Ana Mahkeme, Aile Bölümü, Ticaret Bölümü (İflas), Ceza Bölümü, Arabuluculuk Bölümü, hukuk ve ceza davalarında İlk Derece Mahkemesi, Temyiz yargı yetkisi: Hukuk Temyiz Mahkemesi ve Ceza Temyiz Mahkemesi gibi yargı yetkisini kullanan çeşitli bölümlerden oluşur. Alt mahkemeler ise Ara Mahkeme, Sanayi Mahkemesi, Bölge Mahkemeleri, Kefalet ve Tutuklama Mahkemesi ve Rodrigues Mahkemesinden oluşmaktadır. Privy Council Yargı Komitesi, Mauritius'un nihai temyiz mahkemesidir. Mauritius'un 1968 yılında bağımsızlığını kazanmasından sonra Mauritius, Privy Council'i en yüksek temyiz mahkemesi olarak korumuştur. Temyiz Mahkemesi ya da Yüksek Mahkeme kararlarına karşı Yargı Komitesine yapılan itirazlar, Anayasa'nın 81. maddesi ve Mahkemeler Kanunu'nun 70A maddesinde belirtildiği üzere, Mahkeme'nin izniyle ya da haklı olarak yapılabilir. Yargı Komitesi ayrıca Anayasa'nın 81(5) maddesi uyarınca herhangi bir hukuk veya ceza davasında herhangi bir mahkemenin kararına karşı temyiz için özel izin verebilir.

Demografi

Nüfus piramidi (2011)

Mauritius Cumhuriyeti'nin tahmini nüfusu 1 Temmuz 2019 itibarıyla 626.341'i erkek ve 639.644'ü kadın olmak üzere 1.265.985'tir. Mauritius adasındaki nüfus 1.222.340, Rodrigues adasındaki nüfus ise 43.371'dir; Agaléga ve Saint Brandon'un tahmini toplam nüfusu ise 274'tür. Mauritius, Afrika'daki en yüksek ikinci nüfus yoğunluğuna sahiptir. 1982'de yapılan Anayasa değişikliğinin ardından nüfus sayımı artık etnik kimliklere ilişkin veri derlememekte ancak dini aidiyetlere ilişkin veri derlemektedir. Etnik kimliğin ölçüldüğü son nüfus sayımı 1972'de yapılmıştır. Mauritius, Hint (çoğunlukla Bhojpuri), Afrika, Çin ve Avrupa (çoğunlukla Fransız) kökenli çok etnikli bir toplumdur.

Mauritius Anayasası'na göre, Ulusal Meclis'te temsil edilmek amacıyla adada 4 farklı topluluk bulunmaktadır. Anayasa'nın I. Cetveli, 3(4). Paragrafı, Mauritius nüfusunun bir Hindu topluluğu, bir Müslüman topluluğu ve bir Çin-Mauritian topluluğu içerdiği kabul edileceğini ve yaşam tarzından bu üç topluluktan birine veya diğerine ait olmadığı anlaşılan her kişinin, kendisi de dördüncü bir topluluk olarak kabul edilecek olan Genel Nüfusa ait kabul edileceğini belirtmektedir. Dolayısıyla Mauritius'taki her etnik grup Hindular, Genel Nüfus, Müslümanlar ve Çin-Mauritililer olarak bilinen dört ana topluluktan birine dahildir.

Yukarıdaki anayasal hüküm uyarınca, 1972 etnik istatistikleri, Mauritius'ta 1950'lerden bu yana kullanılan ve temsili tamamen etnik kökene göre düzenlemeden Ulusal Meclis'teki tüm seçmenler arasında etnik temsili garanti altına alan yöntem olan En İyi Kaybeden Sistemi'ni uygulamak için kullanılmaktadır.

Mauritius'ta Din (2011)

  Hinduizm (%48,54)
  Hristiyanlık (%32,71)
  İslam (%17,30)
  Budizm (%0,43)
  Diğer/Belirtilmemiş (%1,03)
Dine göre coğrafi dağılım (2011)

Mauritius genelinde son olarak 2011 yılında gerçekleştirilen resmi sayım sonuçlarına göre 1,237,091 nüfus tespit edilmiştir. Bu güncel olarak son resmi sayım konumunda olup, 2022 tahmini sayım sonuçlarına göre adada 1,308,222 kişi yaşamaktadır. Ülke nüfusunun büyük çoğunluğu merkez ada olan ve ülkeye de ismini veren Mauritius adasında yaşamaktadır.

Mauritius genel olarak orta yaş bir nüfusa sahip olup, 2020 tahmini verilerine göre nüfusun sadece %33,50'si 0-24 yaş aralığındadır. Ülkenin %11,08'i 65 yaş ve üzerindedir.

0-14 yaş: %19.44 (erkek 137,010/kadın 131,113)
15-24 yaş: %14.06 (erkek 98,480/kadın 95,472)
25-54 yaş: %43.11 (erkek 297,527/kadın 297,158)
55-64 yaş: %12.31 (erkek 80,952/kadın 88,785)
65 yaş ve üzeri: %11.08 (erkek 63,230/kadın 89,638)

Şehirde yaşayanların oranı 2022 verilerine göre %40,8 olan ülkede nüfusun yıllık artış oranı 2022 tahmini verilerine göre %0,10 düzeyindedir.

Din

Statistics Mauritius tarafından gerçekleştirilen 2011 nüfus sayımına göre, Mauritius nüfusunun %48,5'i Hinduizm'i takip ederken, bunu %32,7 ile Hristiyanlık, %26,3 ile Katoliklik, %17,2 ile İslam ve %0,7 ile diğer dinler izlemektedir. 0,7'si kendisini dinsiz olarak bildirmiş, %0,1'i ise cevap vermemiştir. Anayasa dini gerekçelerle ayrımcılığı yasaklamakta ve kişinin dinini uygulama, değiştirme ya da hiç din sahibi olmama özgürlüğünü sağlamaktadır. Roma Katolik Kilisesi, İngiltere Kilisesi, Mauritius Presbiteryen Kilisesi, Yedinci Gün Adventistleri, Hindu Tapınakları Dernekleri ve Müslüman Cami Organizasyonları vergi muafiyetinden yararlanmakta ve nüfus içindeki paylarına göre mali destek tahsis edilmektedir. Diğer dini gruplar kayıt yaptırabilir ve vergiden muaf olabilir ancak mali destek alamazlar. Dini kökenli resmi tatiller Hindu festivalleri olan Maha Shivaratri, Ougadi, Thaipoosam Cavadee, Ganesh Chaturthi ve Diwali; Hristiyan festivalleri olan Varsayım ve Noel; ve Müslüman festivali olan Ramazan Bayramı'dır. Devlet, Maha Shivaratri için Ganga Talao'ya yapılan hac ziyaretine ve Jacques-Désiré Laval'ın Sainte-Croix'daki ebedi istirahatgahına düzenlenen yıllık Katolik Alayı'na başkanlık eden özel komitelerle bu organizasyonlara aktif olarak katılmaktadır.

Ülkede hakim olan din hinduizm dinidir. Buna göre nüfusun %48,5 ile nüfusun neredeyse yarısı hinduizm inancına göre yaşamını sürdürmektedir. Hristiyan inancına göre yaşayanların oranı % 32,7 düzeyinde olup, bu oran içerisinde katolik mezhebine mensup Hristiyanların oranı %26,3, diğer Hristiyan mezheplerine mensupların ise %6,4 seviyesindedir. İslamiyet ülke içerisinde en yaygın üçüncü din konumunda olup, islami inancına göre yaşamlarını sürdürenlerin oranı %17,3 düzeyindedir.

Diller

Mauritius anayasası resmi bir dilden bahsetmemektedir. Anayasa sadece Ulusal Meclis'in resmi dilinin İngilizce olduğunu belirtmektedir; ancak herhangi bir üye kürsüye Fransızca olarak da hitap edebilir. İngilizce ve Fransızca genellikle Mauritius'un fiili ulusal ve ortak dilleri olarak kabul edilir, çünkü bunlar hükümet idaresi, mahkemeler ve iş dilleridir. Mauritius Anayasası İngilizce yazılırken, Medeni Kanun ve Ceza Kanunu gibi bazı kanunlar Fransızcadır. Mauritius para birimi Latin, Tamil ve Devanagari alfabelerini içermektedir.

Mauritius nüfusu çok dillidir; Mauritius Kreolü çoğu Mauritilinin ana dili olsa da, çoğu insan İngilizce ve Fransızcayı da akıcı bir şekilde konuşur; duruma göre dil değiştirme eğilimindedirler. Fransızca ve İngilizce eğitim ve profesyonel ortamlarda tercih edilirken, Asya dilleri çoğunlukla müzik, dini ve kültürel faaliyetlerde kullanılmaktadır. Medya ve edebiyat ağırlıklı olarak Fransızcadır.

Bazı ek etkilerle Fransızca temelli olan Kreol dili, nüfusun çoğunluğu tarafından anadil olarak konuşulmaktadır. Ülkenin farklı adalarında konuşulan Kreol dilleri aşağı yukarı benzerdir: Mauritius Kreolü, Rodriguan Kreolü, Agalega Kreolü ve Chagossian Kreolü Mauritius, Rodrigues, Agaléga ve Chagos adalarından insanlar tarafından konuşulmaktadır. Mauritius'ta da konuşulan aşağıdaki ata dilleri parlamento kararlarıyla resmi olarak tanınmıştır: Bhojpuri, Çince, Hintçe, Marathi, Tamilce, Telugu ve Urduca. Bir zamanlar ana dil olarak yaygın bir şekilde konuşulan Bhojpuri, yıllar içinde daha az konuşulur hale gelmiştir. 2011 nüfus sayımına göre, 2000 yılında %12 olan Bhojpuri nüfusun %5'i tarafından konuşulmaktadır.

Okul öğrencileri İngilizce ve Fransızca öğrenmek zorundadır; ayrıca bir Asya dilini veya Mauritius Kreolünü de tercih edebilirler. Eğitim dili okuldan okula değişmekle birlikte genellikle devlet okulları ve devlet tarafından sübvanse edilen özel okullar için İngilizce, ücretli özel okullar için ise Fransızca'dır. O-Level ve A-Level Sınavları devlet okullarında ve devlet destekli özel okullarda Cambridge International Examinations tarafından İngilizce olarak düzenlenirken, ücretli özel okullar çoğunlukla Fransız Bakalorya modelini takip etmektedir.

Ülkede kesin olarak resmi dil belirlenmemiştir. Mauritius anayasısında her ne kadar İngilizce kullanımını meclis konuşmalarında belirtse de, meclis üyelerinin konuşmalarında Fransızca kullanımını da kabul etmektedir. Bu iki anadilin dışında Fransızcayı baz alan bir kreol dil türü olan Morisyen dili halkın %80'i tarafından günlük hayatta konuşulmakta ve bu kişiler tarafından anadili olarak kabul edilmektedir. Bu dilin yanı sıra İngilizce toplum arasında kullanılmakta olup, Fransızca genelini üst tabakanın oluşturduğu toplumun %4'lük bölümü tarafında kullanılmaktadır.

Rodrigues adasında yine Fransızcayı baz alan ve Rodriguais olarak adlandırılan kreol dili konuşulurken, Agalega adasında Agalega kreolcesi konuşulmaktadır.

Ada ülkesi Mauritius 2006 yılından bu yana Portekizce Konuşan Ülkeler Topluluğu'nda gözlemci statüsü ile yer almaktadır.

Eğitim

Mauritius'taki eğitim sistemi okul öncesi, ilköğretim, ortaöğretim ve yükseköğretim sektörlerinden oluşmaktadır. Eğitim yapısı, iki ila üç yıllık okul öncesi eğitim, İlkokul Başarı Sertifikası ile sonuçlanan altı yıllık ilköğretim, Okul Sertifikası ile sonuçlanan beş yıllık ortaöğretim ve Yüksek Okul Sertifikası ile sonuçlanan iki yıllık yüksek ortaöğretimden oluşmaktadır. Ortaöğretim okullarının adının bir parçası olarak "kolej" bulunmaktadır. Mauritius hükümeti, vatandaşlarına ilkokul öncesinden yükseköğretime kadar ücretsiz eğitim sağlamaktadır. 2013 yılında hükümetin eğitim harcamalarının yaklaşık 13.584 milyon ₨ olduğu tahmin edilmektedir ve bu rakam toplam harcamaların %13'ünü temsil etmektedir. Ocak 2017 itibariyle hükümet, Temel Eğitim Sertifikasını (CPE) kaldıran Dokuz Yıllık Kesintisiz Temel Eğitim programı ile eğitim sisteminde değişiklikler yapmıştır.

O-Level ve A-Level sınavları Cambridge Üniversitesi tarafından University of Cambridge International Examinations aracılığıyla gerçekleştirilmektedir. Yükseköğretim sektörü Mauritius'taki üniversiteleri ve diğer teknik kurumları içermektedir. İki ana devlet üniversitesi Mauritius Üniversitesi ve Teknoloji Üniversitesi'nin yanı sıra 2012 yılında kurulan Université des Mascareignes ve Mauritius Açık Üniversitesi'dir. Bu dört devlet üniversitesi ile diğer bazı teknik enstitüler ve yükseköğretim kolejleri 2019 itibariyle öğrenciler için harçsızdır.

Yetişkin okuryazarlık oranının 2015 yılında %92,7 olduğu tahmin edilmektedir. Mauritius, 2021 yılında Küresel İnovasyon Endeksi'nde 52. sırada, Afrika'da ise 1. sırada yer almıştır.

Ekonomi

Mauritius ihracatının oransal temsili, 2019

Mauritius, 1968 yılında İngiltere'den bağımsızlığını kazanmasından bu yana düşük gelirli, tarıma dayalı bir ekonomiden turizm, tekstil, şeker ve finansal hizmetlere dayalı yüksek gelirli çeşitlendirilmiş bir ekonomiye dönüşmüştür. Bağımsızlığından bu yana Mauritius'un ekonomik tarihi "Mauritius Mucizesi" ve "Afrika'nın başarısı" olarak adlandırılmıştır (Romer, 1992; Frankel, 2010; Stiglitz, 2011).

Son yıllarda, bilgi ve iletişim teknolojisi, deniz ürünleri, konaklama ve emlak geliştirme, sağlık hizmetleri, yenilenebilir enerji ve eğitim ve öğretim önemli sektörler olarak ortaya çıkmış ve hem yerli hem de yabancı yatırımcılardan önemli miktarda yatırım çekmiştir.

Mauritius'un işletilebilir fosil yakıt rezervleri yoktur ve bu nedenle enerji ihtiyacının çoğunu karşılamak için petrol ürünlerine bağımlıdır. Yerel ve yenilenebilir enerji kaynakları biyokütle, hidro, güneş ve rüzgar enerjisidir.

Mauritius dünyanın en büyük münhasır ekonomik bölgelerinden birine sahiptir ve 2012 yılında hükümet deniz ekonomisini geliştirme niyetini açıklamıştır.

Mauritius ekonomik rekabet gücü, dostane yatırım ortamı, iyi yönetişim ve serbest ekonomi açısından üst sıralarda yer almaktadır. Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (SAGP) 2018 yılında 29,187 milyar ABD doları olarak tahmin edilmiştir ve kişi başına düşen GSYH (SAGP) 22.909 ABD dolarının üzerinde olup Afrika'daki en yüksek ikinci seviyedir.

Dünya Bankası'na göre Mauritius 2019 yılında yüksek gelirli bir ekonomiye sahiptir. Dünya Bankası'nın 2019 İş Yapma Kolaylığı Endeksi, Mauritius'u iş yapma kolaylığı açısından 190 ekonomi arasında dünya çapında 13. sıraya yerleştirmektedir. Mauritius Dışişleri Bakanlığı'na göre ülkenin karşılaştığı zorluklar arasında birkaç sanayi sektörüne aşırı bağımlılık, yüksek beyin göçü, kalifiye işgücü kıtlığı, yaşlanan nüfus ve verimsiz kamu şirketleri ile devlet dışı kurumlar yer alıyor.

Mauritius başarısını serbest piyasa ekonomisi üzerine inşa etmiştir. Dünyanın Ekonomik Özgürlüğü 2019 raporuna göre Mauritius, dünyanın en özgür 9. ekonomisine sahip ülke olarak sıralanmaktadır.

Ada ülkesi genelinde temiz su ve tıbbi malzemeye ulaşım oranları yüksek düzeydedir. Ülkede nüfusun %99,8 gibi yüksek bir oranı temiz su kaynaklarından faydalanabilmektedir. Nüfusun %90,8'i Afrika ortalamasına göre yüksek sayılabilecek bir oranda tam teçhizatlı sağlık hizmetlerinden yararlanabilmektedir. AIDS, Afrika kıtasının genelinin aksine düşük oranda görülmekte olup, bu oran 2012 verilerine göre %1,2 düzeyindedir. Mauritiuslular hükumete bağlı devlet hastanelerinde herhangi bir ücret ödemeden sağlık kontrollerini gerçekleştirebilmektedir.

Ülkenin stabil siyasi yapısı nedeniyle bağımsızlık sonrası birçok yatırımcıyı adaya çeken Mauritius, bu sayede Afrika kıtasının en yüksek kişi başına düşen gelir verilerine sahip bir konumdadır. Ancak son yıllarda yaşanan doğal afetler ile birlikte şeker fiyatlarının düşmesi Mauritius ekonomisinin büyümesini yavaşlatmış ve olumsuz etkiler yaratmıştır.

Ülkenin en önemli ihracat ürünlerini tekstil ürünleri, şeker, kesilmiş çiçekler, pekmez, balık ve primatlar (araştırmalar için) oluşturmakta olup, 2012 verilerine göre ihracatın sık yapıldığı ülkeler şu şekildedir:Birleşik Krallık Birleşik Krallık %19.3
Fransa Fransa %16.4
Amerika Birleşik Devletleri ABD %9.9
Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika %9.8
İspanya İspanya %7.5

Ülkenin en önemli ithalat ürünlerini üretim malları, sermaye ekipmanları, gıda maddeleri, petrol ürünleri ve kimyasal ürünler oluşturmakta olup, 2012 verilerine göre ithalatın sık yapıldığı ülkeler şu şekildedir:Hindistan Hindistan %23.1
Çin Çin %16
Fransa Fransa %8.5
Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika %6.5

Ülkede değerlendirilebilir madenler yoktur ve işlenebilecek toprak çok az sayıdadır. Ülkede işlenebilir konumda olan toprakların %90'ında ise şeker kamışı yetiştirilmektedir. Ülke kararlı ve sabit fiyatlarla Avrupa Ekonomik Topluluğu'nda (AET) mukaveleyle garantili pazara sahip konumdadır. Bu bitkinin yetişmesine elverişli olmayan topraklarda çay ve tütün yetiştirilmektedir.

Finansal hizmetler

Port-Louis, Mauritius'un başkenti

Finansal Hizmetler Komisyonu'na göre, finans ve sigorta faaliyetleri 2018 yılında ülkenin GSYH'sinin %11,1'ine katkıda bulunmuştur. Mauritius, Asya ve Afrika arasındaki stratejik konumu, hibrit düzenleyici çerçevesi, iş yapma kolaylığı, yatırım koruma anlaşmaları, çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları, yüksek nitelikli ve çok dilli işgücü, siyasi istikrarı, düşük suç oranı, modern altyapısı ve bağlanabilirliği sayesinde yıllar içinde kendisini Afrika'ya yatırım için tercih edilen bir merkez olarak konumlandırmıştır. Bir dizi uluslararası bankaya, hukuk firmasına, kurumsal hizmetlere, yatırım fonlarına ve özel sermaye fonlarına ev sahipliği yapmaktadır. Finansal ürün ve hizmetler arasında özel bankacılık, küresel ticaret, sigorta ve reasürans, limited şirketler, korumalı hücre şirketleri, güven ve vakıf, yatırım bankacılığı, küresel genel merkez yönetimi yer almaktadır.

Kurumlar vergisi oranı %15 ile %17 arasında, bireysel vergi oranı ise %10 ile %25 arasında değişmektedir. Ülke, rekabet gücünü artırmak amacıyla bazı özel sektörlerde vergi tatilleri ve muafiyetleri gibi teşvikler de sunarken, finans sektöründe suistimal edici uygulamalarda bulunan kişi ve şirketler nedeniyle basın tarafından sık sık vergi cenneti olarak etiketlenmektedir. Ülke, en iyi uygulamalardan yararlanarak ve daha fazla şeffaflık için uluslararası taleplere uygunluğunu göstermek için güçlü bir yasal ve düzenleyici çerçeve benimseyerek sağlam bir itibar oluşturmuştur. Mauritius, Haziran 2015'te Vergi Konularında Karşılıklı İdari Yardımlaşmaya İlişkin Çok Taraflı Sözleşme'ye taraf olmuştur ve 127 yargı alanıyla bilgi alışverişi mekanizmasına sahiptir. Mauritius, Doğu ve Güney Afrika Kara Para Aklamayla Mücadele Grubu'nun kurucu üyesidir ve kara para aklama ve diğer mali suç türleriyle mücadelede ön saflarda yer almaktadır. Ülke, Ortak Raporlama Standardı ve Yabancı Hesaplar Vergi Uyum Yasası kapsamında otomatik olarak bilgi alışverişini benimsemiştir.

Turizm

Trou-aux-Biches'de tropik bir plaj

Mauritius önemli bir turizm merkezidir ve turizm sektörü Mauritius ekonomisine katkıda bulunan dördüncü sektördür. Ada ülkesi, berrak ılık deniz suları, plajları, tropik fauna ve florası ile çok etnikli ve kültürel bir nüfusun tamamladığı tropik bir iklime sahiptir. Mauritius'a 2019 yılında 1.450.000 turist geleceği tahmin edilmektedir. Bu rakam 2018 yılındaki 1.399.408 rakamına kıyasla %3,6'lık bir artışı temsil etmektedir.

Mauritius'ta şu anda Aapravasi Ghat ve Le Morne Kültürel Peyzajı olmak üzere iki UNESCO Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. Ayrıca Black River Gorges Ulusal Parkı da UNESCO geçici listesinde yer almaktadır.

Ulaşım

Rose Hill Merkez İstasyonu'nda bir Urbos 100-3

2005 yılından bu yana Mauritius'ta halk otobüsleri öğrenciler, engelliler ve yaşlılar için ücretsizdir. Mauritius'ta şu anda yapım aşamasında olan bir demiryolu projesi vardır, eski özel sektöre ait endüstriyel demiryolları terk edilmiştir. Port Louis limanı uluslararası ticaretin yanı sıra bir kruvaziyer terminaline de ev sahipliği yapmaktadır. Sivil havacılık için tek uluslararası havalimanı, aynı zamanda ulusal havayolu Air Mauritius'un ana operasyon üssü olarak hizmet veren Sir Seewoosagur Ramgoolam Uluslararası Havalimanı'dır; havalimanı otoritesi Eylül 2013'te yeni bir yolcu terminalinin açılışını yapmıştır. Bir diğer havaalanı ise Rodrigues'teki Sir Gaëtan Duval Havaalanı'dır. Mauritius, başta araç sürücüleri olmak üzere çok sayıda yol kullanıcısı nedeniyle ciddi bir trafik sorununa sahiptir. Trafik sıkışıklığı sorununu çözmek için hükümet Metro Express projesini başlatmıştır. Hat Port Louis'den başlıyor ve tamamlandığında Curepipe'ye kadar uzanacak. Projenin ilk aşaması Ocak 2020'de tamamlanırken, ikinci aşama 2021'de tamamlanacak.

Air Mauritius

Ülke genelinde var olan 5 havaalanından sadece 2 tanesinin pisti asfaltlanmış konumdadır. Mauritius adasında bulunan Sir Seewoosagur Ramgoolam Uluslararası Havalimanı ile Rodrigues adasında bulunan Sir Gaëtan Duval Havalimanı bu iki havaalanını oluşturmaktadır.

Ülkenin ulusal hava yolu Haziran 1967'de kurulan Air Mauritius'tur. Merkezi başkent Port Louis'te bulunan hava yolu şirketi ilk uçuşunu Rodrigues adasına gerçekleştirmiştir. İlerleyen yıllarda uçuş noktalarını genişleten hava yolu şirketi 1972 yılında Hindistan'ın şehri Mumbai'e uçarak ilk yurt dışı uçuşunu gerçekleştirmiştir.

Günümüzde Madagaskar, Réunion, Kenya, Singapur, Fransa ve Avustralya'da uçuş noktaları bulunan havayolu şirketi, güncel olarak 12 adetlik bir uçak filosuna sahiptir.

Güncel olarak Rodrigues adasına günlük uçak seferleri düzenlenmektedir.

British Airways, Lufthansa, Emirates, Air France, South African Airways'in yanı sıra Türk Hava Yolları'da ülkeye direkt uçuşlar gerçekleştirmektedir.

Bilgi ve iletişim teknolojisi

Bilgi ve iletişim teknolojisi (ICT) sektörü 2016 yılında GSYİH'nin %5,7'sine katkıda bulunmuştur.

Ayrıca, Afrika için bölgesel internet kayıt merkezi olan Afrika Ağ Bilgi Merkezi'nin (AFRINIC) merkezi Ebene'dedir.

Mauritius ayrıca, Aşağı Hint Okyanusu Ağı (LION) kablosu, Mauritius-Rodrigues Denizaltı Kablosu ve Güney Afrika Uzak Doğu (SAFE) kablosu dahil olmak üzere çok sayıda fiber optik denizaltı iletişim kablosu aracılığıyla küresel İnternet altyapısına bağlıdır.

Kültür

Sanat

Ülkenin koloni geçmişi olması kültürel yapısında da kendisini göstermektedir. Kültürün her bir alanında adaya hakim olan iki büyük sömürge ülkesi ile Afrika ve Asya etkileri karışık bir şekilde bulunabilmektedir.

Mauritius dünya genelinde posta pulları ile ünlenmiş konumdadır. Kırmızı Mauritius ve Mavi Mauritius(İngilizce: Red Penny, Blue Penny) olarak adlandırılan iki adet pul çeşidi, 1847 yılında basılmaya başlanmış, bu başlangıç ile Mauritius posta pulu basımını gerçekleştiren ve kullanan beşinci ülke olmuştur. Günümüzde bu posta pulları az sayıda mevcut olduğundan koleksiyoncular için kıymetli eserlerden birini oluşturmaktadır.

Önde gelen Mauritiuslu ressamlar arasında Henri Le Sidaner, Malcolm de Chazal, Raouf Oderuth ve Vaco Baissac sayılabilir.

Vintage Mauritius
Tarihi Mauritius. 1950'lerden bir sahne
Vintage years
Çin Mahallesi 1960'lar

Gabrielle Wiehe önde gelen bir illüstratör ve grafik tasarımcıdır. Mauritius aynı zamanda dünyanın en nadir posta pulları arasında yer alan, en son 4 milyon dolara satılan ve bazıları tarafından "tüm filatelinin en büyük parçası" olarak kabul edilen Mauritius "Postane" pullarının da kaynağıdır.

Mimari

Mauritius'un kendine özgü mimarisi, ada ülkesinin Avrupa'yı Doğu'ya bağlayan bir sömürge ticaret üssü olarak tarihini yansıtmaktadır. On yedinci yüzyıldan itibaren Hollandalı, Fransız ve İngiliz yerleşimciler tarafından getirilen stil ve formlar, Hindistan ve Doğu Afrika'dan gelen etkilerle karışarak uluslararası tarihi, sosyal ve sanatsal öneme sahip benzersiz bir melez mimari ortaya çıkarmıştır. Mauritius yapıları, ülkeye özgü çeşitli tasarımlar, malzemeler ve dekoratif unsurlar sunmakta ve Hint Okyanusu ve Avrupa sömürgeciliğinin tarihsel bağlamı hakkında bilgi vermektedir.

On yıllar süren siyasi, sosyal ve ekonomik değişim, Mauritius mimari mirasının rutin olarak tahrip edilmesiyle sonuçlanmıştır. 1960 ve 1980 yılları arasında, yerel olarak campagnes olarak bilinen adanın yüksek kesimlerindeki tarihi evler endişe verici oranlarda yok olmuştur. Son yıllarda ise tarlalar, konutlar ve kamu binaları, genişleyen turizm endüstrisine hizmet edecek yeni gelişmeler için temizlenirken ya da büyük ölçüde yenilenirken yıkıldı. Başkent Port Louis 1990'ların ortalarına kadar nispeten değişmeden kalmıştır, ancak şimdi inşa edilmiş mirasına verilen geri dönüşü olmayan zararı yansıtmaktadır. Artan arazi değerleri Mauritius'taki tarihi yapıların kültürel değeriyle karşı karşıya gelirken, bakım maliyetleri ve geleneksel inşaat becerilerindeki sürekli düşüş, korumaya yatırım yapmayı zorlaştırıyor.

Genel halk tarihsel olarak creole evleri olarak adlandırılan evlerde yaşamıştır.

Edebiyat

Önde gelen Mauritiuslu yazarlar arasında Marie-Thérèse Humbert, Malcolm de Chazal, Ananda Devi, Shenaz Patel, Khal Torabully, J. M. G. Le Clézio, Aqiil Gopee ve Dev Virahsawmy sayılabilir. 2008'de Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan J. M. G. Le Clézio, Mauritius kökenlidir ve Fransız-Mauritius çifte vatandaşlığına sahiptir. Ada, Le Prince Maurice Ödülü'ne ev sahipliği yapmaktadır. Adanın edebi kültürüne uygun olarak ödül her yıl İngilizce konuşan ve Fransızca konuşan yazarlar arasında dönüşümlü olarak verilmektedir.

Müzik

Mauritius'un başlıca müzik türleri Sega ve füzyon türü, Seggae, Bhojpuri halk şarkıları, başta Bollywood olmak üzere Hint film müziği ve başta Batı klasik müziği ve Hint klasik müziği olmak üzere klasik müziktir.

Mutfak

Mauritius mutfağı Hint, Kreol, Fransız ve Çin mutfağının bir birleşimidir ve adaya özgü birçok yemek bulunur. Baharatlar da Mauritius mutfağının önemli bir bileşenidir. Yerel olarak Alouda olarak bilinen ve süt, fesleğen tohumu ve agar-agar jölesi ile yapılan soğuk bir içecek olan İran Falooda'sının yerel bir çeşidi vardır. Yerel olarak yapılan Fransız böreği ve ekmeği çoğu yerde satılmaktadır. Popüler işportacı yemekleri arasında Dholl Puri adı verilen dürüm, pirinç bazlı Biryani ve gâteau piment yer almaktadır.

Bayramlar ve festivaller

Mauritius'un resmi tatilleri, Mauritius'un tarihinden gelen çeşitli kültürlerin harmanlanmasını içerir. Hindu festivalleri, Hristiyan festivalleri, Çin festivalleri ve Müslüman festivalleri vardır. Mauritius'ta yıllık 14 resmi tatil vardır ve Yeni Yıl bir hafta sonuna denk geliyorsa iki gün boyunca kutlanır. Dini bayramlarla ilgili tüm resmi tatillerin tarihleri Noel hariç yıldan yıla değişmektedir. Holi, Raksha Bandhan, Durga Puja, Père Laval Pilgrimage gibi diğer festivaller de Mauritius'un kültürel manzarasını zenginleştirmektedir.

2022'de Mauritius'ta resmi tatiller Tarih
Yeni Yıl Günü 1 Ocak Cumartesi - 2 Ocak Pazar
Thaipoosam Cavadee 18 Ocak Salı
Köleliğin kaldırılması 1 Şubat Salı
Çin Bahar Festivali 1 Şubat Salı
Maha Shivaratri 1 Mart Salı
Bağımsızlık ve Cumhuriyet Bayramı 12 Mart Cumartesi
Ugadi 2 Nisan Cumartesi
İşçi Bayramı 1 Mayıs Pazar
Ramazan Bayramı (Ayın görünürlüğüne bağlı olarak) 3 Mayıs Salı
Kutsal Bakire Meryem'in Göğe Alınışı 15 Ağustos Pazartesi
Ganesh Chaturthi 01 Eylül Perşembe
Diwali 24 Ekim Pazartesi
Sözleşmeli İşçilerin Gelişi 02 Kasım Çarşamba
Noel Günü 25 Aralık Pazar

Spor

2006'da Kızlık Kupası

Mauritius'taki en popüler spor futbol olup milli takım The Dodos veya Club M olarak bilinmektedir. Mauritius'taki diğer popüler sporlar arasında bisiklet, masa tenisi, at yarışı, badminton, voleybol, basketbol, hentbol, boks, judo, karate, tekvando, halter, vücut geliştirme ve atletizm yer almaktadır. Su sporları arasında yüzme, yelken, tüplü dalış, rüzgar sörfü ve uçurtma sörfü yer almaktadır.

Champ de Mars Hipodromu'nun açıldığı 1812 yılından bu yana yapılan at yarışları popülerliğini korumaktadır. Ülke, Hint Okyanusu Ada Oyunları'nın ikinci (1985), beşinci (2003) ve onuncu edisyonlarına (2019) ev sahipliği yapmıştır. Mauritius ilk Olimpiyat madalyasını Pekin'de düzenlenen 2008 Yaz Olimpiyatları'nda boksör Bruno Julie'nin bronz madalya kazanmasıyla elde etmiştir.

Golfte, eski Mauritius Açık ve mevcut AfrAsia Bank Mauritius Açık, Avrupa Turu'nun bir parçası olmuştur.

Ülkenin en sevilen spor dalı futboldur. Ülkenin futbol yönetimi 1952 yılında kurulan Mauritius Futbol Federasyonu tarafından gerçekleştirilmektedir. Ülke federasyonu 1963 yılında Afrika Futbol Konfederasyonu'na, 1964 yılında da FIFA'ya üye olmuştur. Ülkenin on takımın katıldığı futbol ligi mevcuttur.

Ülkede bulunan Champ de Mars hipodromu güney yarımküre üzerinde bulunan en eski hipodrom olma özelliğine sahiptir. Burası aynı zamanda İngiliz Jokey Kulübü 'nden sonra en eski ikinci jokey kulübü olan Mauritius Jokey Kulübü 'nün merkezi konumundadır.

Mauritius dünya genelinde golf sporunu uygulayan üçüncü ülke olmuştur. Britanyalılar'ın 1844 yılında Mauritius'a golf sporunu getirmesi ile bu spor ile tanışan ülkede bu 19.yy'de oluşturulan golf alanları ile bu spor geliştirilmektedir.

Ayrıca bakınız

  • Mauritius ile ilgili makaleler dizini
  • Mauritius ile ilgili konuların listesi
  • Çin-Mauritian yemekleri listesi
  • Mauritius Rupisi
  • Mauritius'un Ana Hatları

Bibliyografya

  • Bu makale, Mauritius Hükümet Portalı, Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı, ABD Kongre Kütüphanesi ve CIA World Factbook web sitelerinden kamu malı metinleri içermektedir.
  • Macdonald, Fiona; ve diğerleri. "Mauritius". Peoples of Africa. pp. 340-341.

Daha fazla okuma

  • Bahadur, Gaiutra (2014). Coolie Woman: Köleliğin Odyssey'i. Chicago Üniversitesi. ISBN 978-0-226-21138-1.
  • Moree, Perry J. (1998). A Concise History of Dutch Mauritius, 1598-1710: Verimli ve Sağlıklı Bir Ülke. Routledge.
  • Vink, Markus (2003). "'Dünyanın En Eski Ticareti': Dutch Slavery and Slave Trade in the Indian Ocean in the Seventeenth Century". Journal of World History. 14 (2): 131–177. doi:10.1353/jwh.2003.0026. S2CID 145450338.

Romanlar

  • J.M.G. Le Clézio, La quarantaine, Gallimard, 1997ISBN 9782070402106
  • Nathacha Appanah, Les rochers de poudre d'or, Gallimard, 2006
  • Geneviève Dormann, Le bal du dodo, Albin Michel, 2000 ISBN 9782226036568
  • Shenaz Patel, Le silence des Chagos, éditions de l'Olivier, 2005 ISBN 9782879294544

Etnik gruplar

Ülke nüfusunun üçte ikisi hint altkıtasından gelmektedir. Nüfusun geri kalan kısmı ise kreol olarak adlandırılan ve Afrika ile Madagaskar köleleri ile Avrupalıların karışımı ile ortaya çıkan gruplar oluşturmaktadır. Ülke genelinde %2 düzeyinde Çin kökenli toplum yaşamakta olup, beyaz Avrupalılar daha da az bir topluluk konumundadır. Ada üzerinde Avrupalılar gelmeden önce yaşam olmadığı ve sadece Arap denizciler tarafında geçerken ziyaret edilen bir yer olduğu için adanın yerel halkı bulunmamaktadır.

Sosyal durum

Eğitim

Ülke genelinde devlete bağlı ilk ve orta öğretim okullarının yanı sıra üniversitelerde ücretsiz eğitim görülmektedir. Mauritius'ta 15 yaş ve üzerinde olan nüfusta okuma yazma bilenlerin oranı 2011 verilerine göre %88,8 düzeyindedir. Bu oran erkeklerde %91,1 iken, kadınlarda %86,7 seviyesindedir.

Tarih

Birleşik Krallık hakimiyeti (1810-1868)

1810 yılında Mauritius Seferi olarak adlandırılan sefer ile adayı ele geçiren Britanyalılar, Rodrigues'in yönetimini de elde etmişlerdir. Bu sefer neticesinde her ne kadar Réunion'da elde edilmiş olsa da, bu ada savaş sonrasında Fransa'ya geri verilmiştir. 1814 yılından itibaren ada Britanya kraliyetin bağlı bir bölge haline getirilerek Britanya İmparatorluğu'nun bir parçası olmuştur.

19. yüzyılda Britanya koloni yönetiminin köleliği yasaklaması neticesinde mevcut kölelerin serbest bırakılması ve yeni düzende çalışmak istememeleri üzerine adaya Hindistan'dan büyük bir göç yaşanmıştır. Bu göç neticesinde Hintlerin toplumun %60'ını oluşturması neticesinde Britanya koloni yönetimi 1871 yılından itibaren şeker kamışı tarlalarında sözleşmeli çalışmaya gelenlerin girişini durdurmuştur.

19. yüzyıl sonlarında şeker kamışı endüstrisinin yaşadığı kriz neticesinde bu işe bağlı olan ada nüfusunun büyük bir bölümü adayı terk etmiştir.

Bağımsızlık

Mauritius Cumhuriyeti

12 Mart 1992 yılında yeni anayasanın kabul edilmesi ile birlikte bağımsız parlamenter sistem ile yönetilen bir cumhuriyet olarak İngiliz Milletler Topluluğu'nda yerini almış ve ülkenin resmi ismi de Mauritius Cumhuriyeti olarak onaylanmıştır. Bu onay neticesinde resmi olarak ülkenin en tepesindeki isim olan II. Elizabeth'te bulunan yetkiler önce genel vali Veerasamy Ringadoo geçmiş, bu görev geçişi ile Ringadoo ülkenin ilk cumhurbaşkanı olmuş, bu görevi de daha sonra da yapılan ilk seçimlerde yeni seçilen cumhurbaşkanı Cassam Uteem'e devretmiştir.

Ordu

Mauritius dünya genelinde daimi ordusu bulunmayan 25 ülkeden biri konumundadır. Bağımsızlığını kazandığı 1968 yılında günümüze olağanüstü durumlar için oluşturulan küçük bir özel birlik haricinde bir de kıyı emniyetini sağlayan birlik mevcuttur. Ülkenin bu birlikler haricinde ayrıca başka bir ülke ile de koruma ya da himaye antlaşması bulunmamaktadır.

İdari yapılanma

Şehir

Ülkenin en büyük şehri aynı zamanda başkent olan Port Louis'dir. Mauritius nüfusunun büyük çoğunluğunun da yaşadığı Mauritius adasında bulunan başkent 2011 resmi sayım sonuçlarına göre 149.226 nüfusa sahiptir. Ülkenin yüz bin sınırını aşan diğer büyük şehirleri Vacoas-Phoenix ve Beau Bassin-Rose Hill'dir.

Turizm

Ada ülkesinin bir diğer önemli gelir kaynağını turizm oluşturmaktadır. Turizm ülke ekonomisinin önemli bir bileşeninin olmasının yanı sıra önemli bir döviz gelir kaynağı konumundadır. Mauritius adasının yanı sıra Rodrigues adasında da turistik tesisler bulunmakta olup, Agalega adasında turizm alanında bir geliştirme gerçekleştirilmemiştir. Ülkenin doğal güzellikleri, tropikal iklim, plajları ve yapılabilecek birçok aktivitenin yanı sıra etnik ve kültürel çeşitlilikleri de turistik hedef olarak belirlenmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Ülkeye 2008 verilerine göre 930.000 turist ziyaretçi olarak gelmiştir. Geçmiş yıllarda şeker ve tekstile bağlı bir ekonomiye sahip olan ülke, bu iki temele bağlı ekonomiden kurtulmak adına turizm sektörünü genişletmek adına adımlar atmıştır.

Mauritius dünyanın en lüks turizm hedeflerinden biri konumundadır. Mauritius'ta bulunan ve dünyanın en önde gelen otelleri arasında bulunan oteller turizm alanında birçok ödül kazanmışlardır. Mauritius turizm alanında üç kez World Leading island Destination ödülüne layık görülürken, Ocak 2012'de de World Travel Awards ödülünü elde etmiştir.

Ülke içerisinde en önemli turistik ziyaret noktalarını Yedi Renkli Toprak ve Chamarel Şelalesi oluşturmaktadır.

Ulaşım

Demir yolu

Mauritius'ta güncel olarak herhangi bir demir yolu ulaşımı mevcut değildir. Geçmişte sanayide kullanılmak üzere kullanılan demir yolu hattı da günümüzde aktif değildir. 1860 yılından 1960 yılına kadar aktif olan demir yolu hattı, 1948 ile 1953 yılları arasında maddi zarar etmesi nedeniyle 1964 yılında tamamen kapatılmıştır. Ada genelinde artan trafik sorunu nedeniyle 2011 yılı itibarıyla Port Louis ile Curepipe arasında hafif raylı sistem yapımı planlanmıştır.

Kara yolu

Ülkede mevcut olan 1.600 km kara yolunun çoğu asfaltlanmış konumdadır. Mevcut yolların belli bir kısmı çok dar ve bakım gerektirdiği için zaman zaman kullanıma uygunluk göstermemektedir. Kara yolu güzergâhı güney-kuzey yönde ilerlemektedir. Trafik Britanya koloni döneminin bir hatırası olarak sol şeritten akmaktadır.

Deniz yolu

1922 yılında ilk uçağın iniş yaptığı tarihe kadar sadece deniz yolu üzerinden ulaşımın sağlanabildiği Mauritius'ta, başkentte bulunan liman ülkenin en önemli limanını oluşturmaktadır. Bunun haricinde Port Mathurin'de bulunan liman da Rodrigues adasının en önemli limanı konumundadır.