V

V ⓘ
V ⓘ
V v
(Aşağıya bakınız)
Kullanım
Yazı sistemi	Latin alfabesi
Tip	Alfabetik ve Logografik
Köken dil	Latin dili
Fonetik kullanım	[v]; [w]; [β̞]; [f]; [b]; [u]; [ə̃]; [y]; [ʋ]; [ɯ]; [ɤ]
Unicode kod noktası	U+0056, U+0076
Alfabetik konum	22
Tarih
Geliştirme	<hiero>G43</hiero><hiero>T3</hiero> Υ υ 𐌖 U V v; ; ; ; ; ; ; ;
Zaman aralığı	~-700'den günümüze
Torunlar	- U; - W; • ∨; • ℣; • Ꮴ; • Ꮙ; • Ꮩ
Kız Kardeşler	F; Ѵ; У; Ў; Ұ; Ү; ו; و; ܘ; וּ; וֹ; ࠅ; 𐎆; 𐡅; ወ; વ; ૂ ુ; उ
Transliterasyon eşdeğerleri	Y, U, W
Varyasyonlar	(Aşağıya bakınız)
Diğer
Yaygın olarak kullanılan diğer harfler	v(x)

V ya da v, modern İngiliz alfabesinde ve ISO temel Latin alfabesinde yirmi ikinci ve sondan beşinci harftir. İngilizcedeki adı vee (okunuşu /ˈviː/), çoğulu vees'tir. ⓘ

Latin alfabesi Vv harfi
V	v
V	v

Vv Türk alfabesinin 27. harfidir. Türkçe ismi Vedir. Almanca'da F olarak sesletilirken, Lehçe, Türkmen Türkçesi gibi dillerde V harfi bulunmaz. Köktürkçe'de de V harfi yoktur. ⓘ

Tarih

Geç Rönesans ya da erken Barok dönemine ait V harfi tasarımı, 1627'den ⓘ

Perseus, Andromeda ve Ketos'un tasvir edildiği Antik Korint vazosu. Tasvir edilen kişileri belirten yazıtlar Yunan alfabesinin arkaik bir formunda yazılmıştır. Perseus (Yunanca: ΠΕΡϺΕΥϺ) ϺVΕϺΡΕΠ (sağdan sola) şeklinde yazılmıştır ve V harfi [u] sesli harfini temsil etmek için kullanılmıştır. Sigma ("Σ") yerine San ("Ϻ") kullanılır. ⓘ

V harfi nihayetinde Fenikece waw harfinden U yoluyla gelmektedir. ⓘ

Geç Orta Çağ boyunca, U'nun iki küçük glifi gelişti ve her ikisi de /u/ ve modern /v/ gibi sesler için kullanıldı. Sivri "v" şekli kelimenin başında yazılırken, yuvarlak "u" şekli sesten bağımsız olarak kelimenin ortasında ya da sonunda kullanılıyordu. Dolayısıyla "valour" ve "excuse" modern baskıda olduğu gibi görünürken, "have" ve "upon" "haue" ve "vpon" olarak basılmıştır. "U" ve "v" harfleri arasındaki ilk ayrım 1386 tarihli bir Gotik yazıda kaydedilmiştir; burada "v" "u "dan önce gelmektedir. 16. yüzyılın ortalarına gelindiğinde "v" sessiz harfleri, "u" ise sesli harfleri temsil etmek için kullanılmaya başlanmış ve modern V harfi ortaya çıkmıştır. Yuvarlak varyant U'nun günümüzdeki versiyonu haline gelirken, harfin eski sivri formu da V oldu. ⓘ

Harf

Uluslararası Fonetik Alfabede /v/ sesi labiodental sürtünmeyi temsil eder. Bakınız Yardım:IPA. ⓘ

İngilizce'de V harfi için normalde özel yazım kuralları geçerlidir:

Geleneksel olarak, V kısa bir sesli harfi belirtmek için ikiye katlanmaz, örneğin P'nin "super" ve "supper" arasındaki farkı belirtmek için ikiye katlandığı gibi. Ancak bu durum savvy, "divvy up" ve "skivvies" gibi yeni türetilen sözcüklerle değişmektedir.
Bir [v] sesiyle biten sözcükler (of hariç), kendisinden önceki sesli harfin telaffuzuna bakılmaksızın normalde -ve olarak yazılır. Bu kural Kiev gibi Slavca ve İbranice kelimelerin transliterasyonları veya sov gibi kısaltma olarak başlayan kelimeler için geçerli değildir.
Kısa u sesi v harfinden önce u değil o olarak yazılır. Bu, arka arkaya çok fazla dikey vuruştan (minim) kaçınarak okunabilirliği artırmak için tasarlanmış bir ortaçağ yazıcı uygulamasından kaynaklanmıştır. ⓘ

J, K, Q, X ve Z gibi V de İngilizcede çok sık kullanılmaz. Kelimelerdeki yaklaşık %1,03'lük sıklığıyla İngiliz dilinde en az kullanılan altıncı harftir. V, Scrabble oyununun İngiliz ve Avustralya versiyonlarında İngilizce iki harfli bir kelime oluşturmak için kullanılamayan tek harftir. Amerikan versiyonunda bu şekilde kullanılamayan sadece iki harften biridir (diğeri C'dir). ⓘ

Bu harf, ikinci çoğul şahıs zamirinin ilk harfi olduğu ve (İtalyanca ve Katalanca'da) çoğu fiilin kusurlu halinin kökü olduğu Roman dillerinde sıkça görülür. ⓘ

Diğer dillerde isim

Katalanca: ve, telaffuz [ˈve]; /v/ ve /b/ arasında kontrast bulunmayan lehçelerde harf ve baixa [ˈbe ˈbajʃə] "düşük B/V" olarak adlandırılır.
Çekçe: vé ['vɛː]
Fransızca: vé ['ve]
Almanca: Vau [ˈfaʊ]
İtalyanca: vi [ˈvi] veya vu [ˈvu]
Lehçe: fał ['faw]
Portekizce: vê [ˈve]
İspanyolca: uve [ˈuβe] tavsiye edilir, ancak ve [ˈbe] gelenekseldir. V ikinci şekilde telaffuz edilirse, İspanyolcadaki B harfiyle aynı telaffuza sahip olur (yani duraklama veya burun sesinden sonra [ˈbe], aksi takdirde [ˈβe]); bu nedenle ve'yi be'den ayırmak için başka terimlere ihtiyaç vardır. Bazı ülkelerde ve corta, ve baja, ve pequeña, ve chica veya ve labiodental olarak adlandırılır. ⓘ

Japoncada V, İngilizce kökenli çeşitli isimlerle adlandırılır, en yaygın olarak ブイ [bɯi] veya [bui], ancak Japoncanın fonotaktiğini bir dereceye kadar ihlal eden ヴィー [viː], ヴイ [vɯi] veya [vui] ve ヴィ [vi] gibi daha az yerlileştirilmiş varyantlar da kullanılır. Japoncada /v/ fonemi yalnızca alıntı sözcüklerde düzgün bir şekilde kullanılır, burada /v/ ya da /b/ tercihi birçok faktöre bağlıdır; genel olarak, yaygın kullanımda olduğu düşünülen sözcükler /b/'ye doğru eğilim gösterir. ⓘ

Telaffuz ve kullanım

Vv'nin telaffuzları
Dil	Lehçe(ler)	Telaffuz (IPA)	Çevre	Notlar ⓘ
Alabama		/ə̃/
Katalanca	Merkez	/b/
Katalanca	Çoğu lehçe	/v/
Cayuga		/ə̃/
Cherokee
Chikasaw
Choctaw
Hollandaca	Bazı lehçeler	/f/
Hollandaca	Standart	/v/
İngilizce		/v/
Galiçyaca		/b/	Genellikle
Galiçyaca		/β/	Sesli harflerden, l veya r'den sonra
Alman	Standart	/f/
Alman	Standart	/v/
Endonezce		/f/
İtalyan		/v/
İrlandalı		/vʲ/	i'den sonra veya e veya i'den önce
İrlandalı		/w/
Koasati		/ə̃/
Malay		/v/
Mandarin	Standart	/y/		Pinyin latinizasyonu; <ü> için gayri resmi değiştirme
Mikasuki		/ə̃/
Mohawk
Muscogee
Oneida
Onondaga
Seneca
İspanyolca		[β]	Genellikle
İspanyolca		/β/
Tuscarora		/ə̃/

Latin alfabesini kullanan çoğu dilde, ⟨v⟩ sesli bir bilabial veya labiodental sese sahiptir. İngilizcede ise sesli labiodental sürtünmeli bir sestir. İspanyolcanın çoğu lehçesinde ⟨b⟩ ile aynı şekilde telaffuz edilir, yani [b] veya [β̞]. Korsikaca'da kelime ve cümle içindeki konumuna göre [b], [v], [β] veya [w] olarak telaffuz edilir. Çağdaş Almancada, çoğu alıntı kelimede [v] olarak telaffuz edilirken, yerli Almanca kelimelerde her zaman [f] olarak telaffuz edilir. Standart Hollandaca'da geleneksel olarak [v] olarak telaffuz edilir, ancak birçok bölgede bazı pozisyonlarda veya tüm pozisyonlarda [f] olarak telaffuz edilir. ⓘ

Kuzey Amerika'daki Kızılderili dillerinde (çoğunlukla Muskhogean ve Iroquoian), ⟨v⟩ nazalize edilmiş bir merkezi sesli harf olan /ə̃/'yi temsil eder. ⓘ

Çince Pinyin'de ⟨v⟩ kullanılmazken, ⟨v⟩ harfi çoğu klavyede bulunmayan ⟨ü⟩ harfini girmek için çoğu giriş yöntemi tarafından kullanılır (Romanize Çince, Çince metin girmek için popüler bir yöntemdir). Mandarin Çincesinin gayriresmi romanizasyonlarında V harfi, pinyin ve Wade-Giles dillerinde ü olarak yazılan önü kapalı yuvarlak sesli harf /y/ yerine kullanılır. ⓘ

İrlandaca'da ⟨v⟩ harfi çoğunlukla İngilizce violin'den veidhlín gibi alıntı sözcüklerde kullanılır. Ancak [v] sesi İrlandaca'da doğal olarak /b/ (veya /m/) inceltildiğinde veya "yumuşatıldığında" ortaya çıkar ve imlada ⟨bh⟩ (veya "mh") ile temsil edilir, Böylece bhí [vʲiː], an bhean (kadın) [ənˠ ˈvʲanˠ] vb. olarak telaffuz edilir. Daha fazla bilgi için İrlanda fonolojisine bakınız. ⓘ

Bu harf Polonya alfabesinde kullanılmaz, burada /v/ harfi Almanca'daki geleneği izleyerek ⟨w⟩ harfiyle yazılır. ⓘ

Diğer sistemler

19. yüzyılda, ⟨v⟩ bazen bir damak tıklaması olan /ǂ/'yi transkribe etmek için kullanıldı, bu işlev o zamandan beri kısmen ⟨ç⟩ tarafından devralındı. ⓘ

İlgili karakterler

Latin alfabesindeki torunlar ve ilgili harfler

U u : Latince U harfi, orijinal olarak V ile aynı harf
W w : Latince W harfi, U'dan türemiştir
Ỽ ỽ : Orta Galce V
Diyakritiklerle V: Ṽ ṽ Ṿ ṿ Ʋ ʋ ᶌ
V ile ilgili IPA'ya özgü semboller: ⱱ ʋ
ᶹ : Fonetik transkripsiyonda kancalı küçük v değiştirici harfi kullanılır
Ʌ ʌ ᶺ: Döndü v
ⱴ : kıvrımlı V
V ile ilgili Ural Fonetik Alfabesine özgü semboller:
- U+1D20 ᴠ LATİN HARFİ KÜÇÜK BÜYÜK V
- U+1D5B ᵛ DEĞIŞTIRICI HARF KÜÇÜK V
- U+1D65 ᵥ LATIN ALT SIMGE KÜÇÜK HARF V
- U+2C7D ⱽ DEĞIŞTIRICI HARF BÜYÜK V ⓘ

Diğer alfabelerdeki atalar ve kardeşler

𐤅: Semitik harf Waw, aşağıdaki sembollerin orijinal olarak türetildiği harf
- Υ υ : V'nin türediği Yunanca harf Upsilon
  - Y y : Latince Y harfi, V gibi Upsilon'dan türemiştir (ancak alfabeye daha sonraki bir tarihte alınmıştır)
  - Ѵ ѵ : Kiril harfi izhitsa, ayrıca Upsilon'dan türemiştir
  - У у : Kiril harfi u, ayrıca omicron ve upsilon digrafı aracılığıyla Upsilon'dan türemiştir
    - Ү ү : Kiril harfi Ү, У ve izhitsa'dan türemiştir ve eski Sovyetler Birliği ve şu anda Rusya Federasyonu'ndaki dillerin alfabelerinde ve Moğolca'da kullanılır. En yaygın olarak /y/ veya /ʏ/ harflerini temsil eder. ⓘ

Ligatürler ve kısaltmalar

∨: Mantıksal ayrıklık
℣ : Ayet işareti
Ꝟ ꝟ : Ortaçağ yazı kısaltmaları için V biçimleri kullanılmıştır ⓘ

Hesaplama kodları

Karakter bilgileri ⓘ
Önizleme	V		v
Unicode adı	LATİN BÜYÜK HARFİ V		LATİNCE KÜÇÜK HARF V
Kodlamalar	ondalık	altıgen	dec	altıgen
Unicode	86	U+0056	118	U+0076
UTF-8	86	56	118	76
Sayısal karakter referansı	V	V	v	v
EBCDIC ailesi	229	E5	165	A5
ASCII ¹	86	56	118	76

¹ Ayrıca DOS, Windows, ISO-8859 ve Macintosh kodlama aileleri de dahil olmak üzere ASCII tabanlı kodlamalar için. ⓘ

Diğer gösterimler

V vanadyumun sembolüdür. Periyodik tabloda 23 numaradır. Zümrüt yeşil rengini vanadyum ya da kromdan alır. ⓘ

v, v. ve vs aynı zamanda iki veya daha fazla rakip öğe arasında (Ör: Brown v. Board of Education) versus kelimesinin kısaltması olarak da kullanılabilir.

NATO fonetiği	Mors kodu
Victor	▄ ▄ ▄ ▄▄▄


Sinyal bayrağı	Bayrak semaforu	Amerikan el alfabesi (ASL fingerpelling)	İngiliz el alfabesi (BSL parmak yazımı)	Braille noktaları-1236 Birleşik İngilizce Braille