Interpol
Uluslararası Kriminal Polis Teşkilatı Uluslararası Kriminal Polis Teşkilatı (Organisation internationale de police criminelle) ⓘ | |
---|---|
Ortak ad | Interpol |
Kısaltma | ICPO-INTERPOL |
Motto | Daha güvenli bir dünya için polisi birbirine bağlamak |
Ajansa genel bakış | |
Oluşturuldu | Eylül 1923; 99 yıl önce |
Önceki kurumlar |
|
Çalışanlar | 1,050 (2019) |
Yıllık bütçe | 142 milyon Avro (2019) |
Yetki alanı yapısı | |
Uluslararası ajans | |
Ülkeler | 194 üye ülke |
Uluslararası Kriminal Polis Teşkilatı'nın yetki alanı haritası | |
Kurucu araç |
|
Operasyonel yapı | |
Genel Merkez | Lyon, Fransa |
Çok uluslu ajans | |
Personelin uyrukları | 114 (2019) |
Ajans yöneticileri |
|
Tesisler | |
Ulusal Merkez Bürolar | 194 |
Diller (4) |
Uluslararası Kriminal Polis Teşkilatı (ICPO; Fransızca: Organisation internationale de police criminelle), yaygın olarak bilinen adıyla Interpol (Birleşik Krallık: /ˈɪnt.ər.pɒl/ INT-ər-pol, ABD: /-poʊl/ -pohl), dünya çapında polis işbirliğini ve suç kontrolünü kolaylaştıran uluslararası bir kuruluştur. Merkezi Fransa'nın Lyon kentinde bulunan Interpol, dünya çapında yedi bölgesel bürosu ve 195 üye ülkenin tamamında bulunan Ulusal Merkez Bürosu ile dünyanın en büyük uluslararası polis örgütüdür. ⓘ
Interpol, 1914 yılında 24 ülkeden yetkililerin kolluk kuvvetlerinde işbirliğini görüşmek üzere bir araya geldiği ilk Uluslararası Kriminal Polis Kongresi sırasında tasarlanmıştır. Eylül 1923'te Uluslararası Kriminal Polis Komisyonu (ICPC) olarak kurulmuş ve 1930'larda bugünkü görevlerinin çoğunu üstlenmiştir. 1938'de Nazi kontrolü altına girdikten sonra, teşkilat İkinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar fiilen can çekişti. 1956 yılında ICPC yeni bir anayasa kabul etti ve 1946'dan beri kullanılan telgraf adresinden türetilen Interpol adını aldı. ⓘ
Interpol, sınır aşan suçların üç ana alanına odaklanarak dünya çapında kolluk kuvvetlerine soruşturma desteği, uzmanlık ve eğitim sağlamaktadır: terörizm, siber suçlar ve organize suçlar. Geniş yetki alanı, insanlığa karşı suçlar, çocuk pornografisi, uyuşturucu kaçakçılığı ve üretimi, siyasi yolsuzluk, fikri mülkiyet ihlali ve beyaz yaka suçları dahil olmak üzere neredeyse her türlü suçu kapsamaktadır. Ajans ayrıca suç veri tabanları ve iletişim ağları aracılığıyla ulusal kolluk kuvvetleri arasında işbirliğini kolaylaştırmaktadır. Yaygın inanışın aksine, Interpol'ün kendisi bir kolluk kuvveti değildir. ⓘ
Interpol'ün yıllık bütçesi 142 milyon Avro olup, bunun büyük bir kısmı 181 ülkedeki üye polis güçlerinin yıllık katkılarından gelmektedir. Interpol, tüm üye ülkelerden oluşan bir Genel Kurul tarafından yönetilir ve bu Kurul, Interpol'ün politikalarını ve yönetimini denetlemek ve uygulamak üzere Yürütme Komitesi'ni ve Başkanı (şu anda Birleşik Arap Emirlikleri'nden Ahmed Naser Al-Raisi) seçer. Günlük operasyonlar, 100'den fazla ülkeden polis ve sivil olmak üzere yaklaşık 1.000 personelden oluşan Genel Sekreterlik tarafından yürütülmektedir. Genel Sekreterlik, Almanya Federal Kriminal Polis Teşkilatı'nın eski başkan yardımcısı olan Jürgen Stock tarafından yönetilmektedir. ⓘ
Tüzüğü uyarınca Interpol, görevini yerine getirirken siyasi olarak tarafsız kalmaya çalışır ve bu nedenle siyasi, askeri, dini veya ırksal nitelikteki müdahalelerden veya faaliyetlerden ve bu tür konulardaki anlaşmazlıklara karışmaktan men edilir. Ajans dört dilde faaliyet göstermektedir: Arapça, İngilizce, Fransızca ve İspanyolca. ⓘ
Interpol, Birleşmiş Milletler'den sonra, dünyanın ikinci büyük uluslararası örgütüdür; şu anda 190 üye ülkeye sahiptir. Teşkilat üye ülkelerin senelik katkılarıyla finanse edilmektedir ve bu miktar senede toplam 30 milyon Euro'yu bulmaktadır ama Europol senede 50 milyon Euro almaktadır. Teşkilatın merkez bürosu Fransa'nın Lyon kentindedir. Teşkilatın şu andaki genel sekreteri ise eski Amerika Birleşik Devletleri hazinesinden Ronald K. Noble'dir ve bu mevkide bulunan ilk Avrupalı olmayan kişidir. ⓘ
Ekim 2001 yılında, Interpol Genel Sekreterliği 54 ülkeyi temsil eden 384 personele iş vermiştir. Aynı ay INTERPOL 9 ve 5 arası olan çalışma saatlerini 24 saate çevirmiştir, ve bu nedenle daha kolay ve verimli işler başarmaktadır. ⓘ
2001 yılında, yaklaşık 1400 kişi Interpol bildirileri sonucuyla tespit edilmiş veya tutuklanmıştır. ⓘ
Tarihçe
19. yüzyıla kadar, farklı ulusal ve siyasi yetki alanlarındaki polisler arasındaki işbirliği büyük ölçüde geçici olarak düzenlenmiş ve belirli bir hedefe ya da suç girişimine odaklanmıştır. Uluslararası polis koordinasyonu için resmi ve kalıcı bir çerçeveye yönelik ilk girişim, 1851 yılında Almanca konuşulan çeşitli devletlerin polislerini bir araya getirmek için kurulan Alman Devletleri Polis Birliği'dir. Birliğin faaliyetleri çoğunlukla siyasi muhalifler ve suçlular üzerinde yoğunlaşmıştır. Benzer bir plan İtalya tarafından, uluslararası anarşist hareketi ele almak için resmi bir yapı oluşturmak üzere 21 Avrupa ülkesinden delegeleri bir araya getiren 1898 Roma Anti-Anarşist Konferansı'nda başlatıldı. Ne bu konferanstan ne de 1904'te St. Petersburg'da yapılan devam toplantısından bir sonuç çıkmadı. ⓘ
20. yüzyılın başlarında, artan uluslararası seyahat ve ticaretin sınır aşan suç girişimlerini ve kanun kaçaklarını kolaylaştırması nedeniyle, uluslararası polis işbirliğini resmileştirmek için birkaç çaba daha görüldü. Bunlardan ilki 1914 yılında Monako'nun ev sahipliğinde düzenlenen ve iki düzine ülkeden polis ve hukuk yetkililerini bir araya getirerek suçların soruşturulmasında uluslararası işbirliğini, soruşturma tekniklerinin paylaşılmasını ve suçluların iadesi prosedürlerini tartışan Uluslararası Kriminal Polis Kongresi'dir. Monako Kongresi, farklı ülkelerdeki polisler arasında doğrudan temas sağlamak; adli tıp ve veri toplama için uluslararası bir standart oluşturmak ve iade taleplerinin etkin bir şekilde işleme konulmasını kolaylaştırmak da dahil olmak üzere, sonunda Interpol'ün temelini oluşturacak on iki ilke ve öncelik belirledi. Uluslararası bir polis örgütü fikri Birinci Dünya Savaşı nedeniyle atıl kalmıştır. Amerika Birleşik Devletleri 1922 yılında New York'ta düzenlenen Uluslararası Polis Konferansı aracılığıyla benzer bir çabaya öncülük etmeye çalışmış, ancak bu girişim uluslararası ilgiyi çekmeyi başaramamıştır. ⓘ
Bir yıl sonra, 1923'te, Viyana Polis Teşkilatı Başkanı Johannes Schober'in öncülüğünde Viyana'da düzenlenen bir başka Uluslararası Kriminal Polis Kongresi'nde yeni bir girişim başlatıldı. 22 delege, Interpol'ün doğrudan öncüsü olan ve merkezi Viyana'da bulunacak olan Uluslararası Kriminal Polis Komisyonu'nun (ICPC) kurulmasına karar verdi. Kurucu üyeler arasında Avusturya, Almanya, Belçika, Polonya, Çin, Mısır, Fransa, Yunanistan, Macaristan, İtalya, Hollanda, Japonya, Romanya, İsveç, İsviçre ve Yugoslavya'dan polis yetkilileri bulunuyordu. Aynı yıl, ICPC'nin Uluslararası Kamu Güvenliği Dergisi'nde ilk kez aranan kişi ilanları yayınlandı. Birleşik Krallık 1928 yılında katıldı. Bir ABD polis memuru 1923 kongresine gayri resmi olarak katılmış olmasına rağmen, ABD 1938 yılına kadar INTERPOL'e katılmadı. 1934 yılına gelindiğinde ICPC'nin üye sayısı iki kattan fazla artarak 58 ülkeye ulaşmıştır. ⓘ
1938'deki Anschluss'un ardından Viyana merkezli örgüt Nazi Almanyası'nın kontrolü altına girdi ve Komisyon'un merkezi 1942'de Berlin'e taşındı. Üye devletlerin çoğu bu dönemde desteklerini geri çekti. 1938'den 1945'e kadar ICPC'nin başkanları arasında Otto Steinhäusl, Reinhard Heydrich, Arthur Nebe ve Ernst Kaltenbrunner bulunuyordu. Hepsi de SS'te generaldi ve Kaltenbrunner Nürnberg Duruşmalarından sonra idam edilen en yüksek rütbeli SS subayıydı. ⓘ
Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından 1946 yılında Belçika, Fransa, İskandinavya, ABD ve İngiltere'den yetkililer tarafından Uluslararası Kriminal Polis Örgütü (ICPO) olarak yeniden canlandırıldı. Yeni merkezi Paris'te, 1967'den itibaren de Paris'in banliyölerinden Saint-Cloud'da kuruldu. Merkez 1989'da Lyon'daki bugünkü yerine taşınana kadar burada kaldı. ⓘ
1980'lere kadar Interpol, "siyasi" konulara müdahaleyi yasaklayan Tüzüğünün 3. Maddesi uyarınca Nazi savaş suçlularının kovuşturulmasına müdahale etmemiştir. ⓘ
Temmuz 2010'da eski Interpol Başkanı Jackie Selebi, Johannesburg'daki Güney Afrika Yüksek Mahkemesi tarafından bir uyuşturucu kaçakçısından 156.000 € (217.152 $) değerinde rüşvet aldığı gerekçesiyle yolsuzluktan suçlu bulundu. Ocak 2008'de suçlanmasının ardından Selebi Interpol başkanlığından istifa etti ve Güney Afrika Ulusal Polis Komiseri olarak uzun süreli izne çıkarıldı. Yerine geçici olarak Şili Ulusal Soruşturma Polisi Komiseri ve Amerika Bölgesi eski başkan yardımcısı Arturo Herrera Verdugo [es] geçti ve Ekim 2008'de Khoo Boon Hui'nin atanmasına kadar başkan vekili olarak kaldı. ⓘ
8 Kasım 2012'de 81. Genel Kurul, Fransız Adli Polisi Merkez Müdür Yardımcısı Mireille Ballestrazzi'nin örgütün ilk kadın başkanı olarak seçilmesiyle sona erdi. ⓘ
Kasım 2016'da, Çin Halk Cumhuriyeti'nden bir politikacı olan Meng Hongwei, 85. Interpol Genel Kurulu sırasında başkan seçildi ve 2020 yılına kadar bu görevi yürütecekti. Eylül 2018 sonunda, Meng'in Çin'e yaptığı bir gezi sırasında, disiplin yetkilileri tarafından sorgulanmak üzere "götürülmesinin" ardından kayıp olduğu bildirildi. Çin polisi daha sonra Meng'in ulusal yolsuzlukla mücadele kampanyasının bir parçası olarak rüşvet suçlamasıyla tutuklandığını doğruladı. 7 Ekim 2018 tarihinde INTERPOL, Meng'in derhal geçerli olmak üzere görevinden istifa ettiğini ve Başkanlığın geçici olarak Güney Kore'den Interpol Kıdemli Başkan Yardımcısı (Asya) Kim Jong Yang tarafından yürütüleceğini duyurdu. 21 Kasım 2018'de Interpol Genel Kurulu, diğer aday olan Rusya Başkan Yardımcısı Alexander Prokopchuk'un Interpol bildirimlerini Rus hükümetini eleştirenleri hedef almak için kullandığı suçlamalarına sahne olan tartışmalı bir seçimle, Meng'in kalan süresini doldurmak üzere Kim'i seçti. 25 Kasım 2021'de Birleşik Arap Emirlikleri İçişleri Bakanlığı Genel Müfettişi Ahmed Naser Al-Raisi başkan olarak seçildi. Seçim, BAE'nin insan hakları sicili nedeniyle tartışmalı olmuş, bazı insan hakları grupları (örneğin İnsan Hakları İzleme Örgütü) ve bazı milletvekilleri tarafından endişeler dile getirilmiştir. ⓘ
Interpol, 1923'te Avusturya'da, Uluslararası Polis Komisyonu olarak kurulmuştur. Almanya Avusturya ile politik birleşme (Anschluss) deklare edince, teşkilat Nazi Almanyası'nın kontrolü altına girmiştir. Nazi rejiminin Müttefik kuvvetlere yenildiği tarihe kadar, INTERPOL personeli ve çalışma yerleri Gestapo'nun bilgi toplama birimi olarak kullanılmıştır. II. Dünya Savaşı sonrası Birleşik Krallık, Fransa, Belçika ve İskandinav ülkelerinden askerî görevliler teşkilatı eski biçimine döndürmüşlerdir. Amerika Birleşik Devletleri, belli bir izolasyon döneminden sonra 1961 yılında Interpol'a katılmıştır. ⓘ
Anayasa
Interpol'ün rolü, anayasasının genel hükümleri ile tanımlanmıştır. ⓘ
Madde 2'ye göre rolü şöyledir:
- Farklı ülkelerde mevcut yasaların sınırları dahilinde ve İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin ruhuna uygun olarak tüm kriminal polis makamları arasında mümkün olan en geniş karşılıklı yardımı sağlamak ve teşvik etmek.
- Adi hukuk suçlarının önlenmesi ve bastırılmasına etkili bir şekilde katkıda bulunabilecek tüm kurumları kurmak ve geliştirmek. ⓘ
Madde 3'e göre:
Örgütün siyasi, askeri, dini veya ırksal nitelikte herhangi bir müdahale veya faaliyette bulunması kesinlikle yasaktır. ⓘ
Metodoloji
Popüler medyada sıkça yer alan tasvirlerden kaynaklanan yaygın düşüncenin aksine, Interpol uluslar üstü bir kolluk kuvveti değildir ve tutuklama yetkisine sahip ajanları yoktur. Bunun yerine, farklı ülkelerden kolluk kuvvetlerinin bir ağı olarak işlev gören uluslararası bir örgüttür. Bu nedenle örgüt, üye ülkelerin kolluk kuvvetleri arasında idari bir irtibat olarak işlev görür ve çoğunlukla Lyon'daki merkezi aracılığıyla iletişim ve veri tabanı yardımı sağlar. Bunun yanı sıra üye ülkelerin her birinde daha küçük yerel büroların da yardımını alır. ⓘ
Interpol'ün Lyon'daki merkezindeki veri tabanları, uluslararası suçlarla mücadelede kolluk kuvvetlerine yardımcı olabilir. Ulusal kurumların kendi kapsamlı suç veri tabanları olsa da, bu bilgiler nadiren bir ülkenin sınırlarının ötesine uzanır. Interpol'ün veri tabanları, özellikle parmak izleri ve yüz fotoğraflarının yetkili koleksiyonları, aranan kişilerin listeleri, DNA örnekleri ve seyahat belgeleri aracılığıyla dünya çapında suçluları ve suç eğilimlerini izleyebilir. Interpol'ün kayıp ve çalıntı seyahat belgesi veri tabanı tek başına 12 milyondan fazla kayıt içermektedir. Genel merkezdeki yetkililer de bu verileri analiz ederek üye ülkelere suç eğilimleri hakkında bilgi vermektedir. ⓘ
Dünya çapında şifrelenmiş internet tabanlı bir iletişim ağı, Interpol ajanlarının ve üye ülkelerin birbirleriyle her an irtibat kurabilmelerini sağlamaktadır. I-24/7 olarak bilinen bu ağ, Interpol'ün veri tabanlarına sürekli erişim sağlamaktadır. Ulusal Merkez Bürolar ağa birincil erişim yerleri olmakla birlikte, bazı üye ülkeler ağı havaalanları ve sınır erişim noktaları gibi kilit alanlara genişletmiştir. Üye ülkeler ayrıca I-24/7 sistemi aracılığıyla birbirlerinin suç veri tabanlarına da erişebilmektedir. ⓘ
Interpol 2019 yılında 13.377 Kırmızı ve 3.165 Sarı Interpol bildirimi yayınlamıştır. 2019 yılı itibariyle halen 62.448 adet geçerli Kırmızı ve 12.234 adet Sarı Interpol ihbarı dolaşımda bulunmaktadır. ⓘ
Uluslararası bir felaket, terör saldırısı veya suikast durumunda Interpol bir Olay Müdahale Ekibi (IRT) gönderebilir. IRT'ler kurbanların tespiti, şüphelilerin belirlenmesi ve bilgilerin diğer ulusların kolluk kuvvetlerine dağıtılmasına yardımcı olmak için bir dizi uzmanlık ve veri tabanı erişimi sunabilir. Ayrıca, yerel makamların talebi üzerine, bir vakaya dahil olan diğer kolluk kuvvetlerini koordine etmek için merkezi bir komuta ve lojistik operasyonu olarak hareket edebilirler. Bu tür ekipler 2013 yılında sekiz kez görevlendirilmiştir. Interpol, 2009 yılında, ülkelerin Interpol işleri için seyahat eden bireyler için vize gerekliliklerini kaldıracağı ve böylece müdahale sürelerini iyileştireceği umuduyla kendi seyahat belgelerini düzenlemeye başladı. Eylül 2017'de örgüt Filistin ve Solomon Adaları'nı üye olarak kabul etme kararı almıştır. ⓘ
Mali İşler
2019 yılında Interpol'ün faaliyet geliri 142 milyon Avro (159 milyon Dolar) olup, bunun %41'i üye ülkeler tarafından yapılan yasal katkılar, %35'i gönüllü nakit katkılar ve %24'ü ekipman, hizmet ve bina kullanımı için yapılan ayni katkılardır. Interpol'ün misyonlarını desteklemek için Interpol ve özel sektör arasındaki işbirliğini geliştirmek amacıyla 2013 yılında Daha Güvenli Bir Dünya için Interpol Vakfı kurulmuştur. Yasal olarak Interpol'den bağımsız olsa da, ikisi arasındaki ilişki, Interpol başkanının 2015 yılında Swiss Leaks iddialarının ardından HSBC CEO'sunun vakıf yönetim kurulundan ayrılmasını sağlayacak kadar yakındır. ⓘ
2004'ten 2010'a kadar Interpol'ün dış denetçileri Fransız Sayıştay'ı olmuştur. Kasım 2010'da Sayıştay'ın yerini üç yıllık bir dönem için Norveç Genel Denetçisi Ofisi aldı ve üç yıllık bir opsiyon daha tanındı. ⓘ
Eleştiri
Interpol tutuklamaları için kötü niyetli talepler
Siyasi açıdan tarafsız duruşuna rağmen, eleştirmenlerin siyasi amaçlı olduğunu iddia ettiği tutuklamalardaki rolü nedeniyle ajansı eleştirenler de olmuştur. Oslo (2010), Monako (2012), İstanbul (2013) ve Bakü'de (2014) kabul edilen bildirgelerinde AGİT Parlamenter Asamblesi (AKPM), bazı AGİT üyesi devletleri uluslararası soruşturma mekanizmalarını kötüye kullandıkları için eleştirmiş ve siyasi amaçlı kovuşturmaların önüne geçilmesi için Interpol reformunu desteklemeye çağırmıştır. Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi'nin 31 Ocak 2014 tarihli kararında, Interpol Dosyalarının Kontrolü Komisyonu'nun işleyiş mekanizmaları, özellikle de yargısal olmayan usuller ve adaletsiz kararlar eleştirilmektedir. 2014 yılında AKPM, Interpol'ün kötüye kullanılması sorununun kapsamlı bir şekilde analiz edilmesi ve bu konuda özel bir rapor hazırlanması yönünde bir karar almıştır. Mayıs 2015'te, raporun hazırlanması çerçevesinde, AKPM Hukuk İşleri ve İnsan Hakları Komitesi, hem STK temsilcilerinin hem de Interpol temsilcilerinin konuşma fırsatı bulduğu bir oturum düzenledi. Freedomhouse'a göre Rusya, Interpol'ün kamuya açık Kırmızı Bültenlerinin %38'inden sorumludur. Halihazırda "yaklaşık 66,370 geçerli Kırmızı Bülten bulunmaktadır ve bunların yaklaşık 7,669'u kamuya açıktır." ⓘ
Interpol listesinde yer alan mülteciler sınırı geçerken tutuklanabilmektedir. 2008 yılında Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği, mültecilerin INTERPOL'ün talebi üzerine siyasi amaçlı suçlamalarla bağlantılı olarak tutuklanması sorununa dikkat çekmiştir. ⓘ
2021 yılında Çin, Birleşik Arap Emirlikleri, İran, Rusya ve Venezuela gibi ülkelerin otoriter hükümetleri, Interpol'ü siyasi muhaliflerini hedef almak için kullanarak suiistimal etmekle suçlandı. Interpol'ün ülkelerin muhaliflerini takip etmek için örgütü kullanmasını yasaklayan politikasına rağmen, otokratlar Interpol'ün anayasasını giderek daha fazla suiistimal ediyor. Çin Interpol'ü Uygurlara karşı kullanmış, hükümet aktivistlere ve yurtdışında yaşayan diğer etnik azınlık grubu üyelerine karşı Kırmızı Bülten çıkarmıştır. 1997'den bu yana 28 ülkeden Uygurların gözaltına alınması ve sınır dışı edilmesine ilişkin 1.546 vaka kaydedildi. Ayrıca BAE, Interpol'de nüfuz satın almaya çalışan ülkelerden biri olarak da suçlandı. Arap ülkesi, Daha Güvenli Bir Dünya için Interpol Vakfı'nı kullanarak 54 milyon dolar bağışta bulundu. Bu miktarın geri kalan 194 üye tarafından yapılan yasal katkıların toplamına eşit olduğu tahmin ediliyordu. Birleşik Arap Emirlikleri'nin Interpol üzerindeki artan etkisinin, 2018'de ve hatta COVID-19 salgını nedeniyle ertelenen 2020'de Genel Kurul'a ev sahipliği yapma fırsatı verdiği iddia edildi. ⓘ
Dünya
Detained in Dubai, Open Dialog Foundation, Fair Trials International, Centre for Peace Studies ve International Consortium of Investigative Journalists gibi kuruluşlar, demokratik olmayan devletlerin Interpol'ü muhalif siyasetçileri, gazetecileri, insan hakları aktivistlerini ve işadamlarını taciz etmek için kullandığını belirtmektedir. Kurumu suiistimal etmekle suçlanan ülkeler arasında Çin, Rusya, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar, Bahreyn, İran, Türkiye, Kazakistan, Belarus, Venezuela ve Tunus yer alıyor. ⓘ
Açık Diyalog Vakfı'nın raporu Interpol sisteminden geçen 44 yüksek profilli siyasi vakayı analiz etti. Aralarında Rus işadamı Andrey Borodin, Çeçen Arbi Bugaev, Kazak muhalif siyasetçi Mukhtar Ablyazov ve ortağı Artur Trofimov ve Sri Lankalı gazeteci Chandima Withana'nın da bulunduğu, Avrupa Birliği (AB) ve ABD'de mülteci statüsü verilen bazı kişiler kamuya açık INTERPOL listesinde kalmaya devam ediyor. Mültecilerden bazıları, mahkemeler demokratik olmayan bir ülkeye iade edilmelerini reddettikten sonra bile listede kalmaya devam etmektedir (örneğin, Mikhail Khodorkovsky davasında tanık olan Pavel Zabelin ve Kazak muhalif Ablyazov'un eski güvenlik şefi Alexandr Pavlov). Bir diğer vaka ise Hugo Chavez'e karşı çıkan ve 2009 yılında Peru'ya kaçan ve iki hafta boyunca yolsuzluk suçlamasıyla kırmızı bültenle aranan Manuel Rosales. Interpol kovuşturma talebini derhal sildi. Interpol sarı alarmda olan kişileri yanlış anladığı için de eleştiriliyor. Bu vakalardan biri, Nisan 2015'te Meksika'nın Guanajuato şehrinde başka bir anne-babanın kızıyla karıştırılarak yakalanan Alondra Díaz-Nuñez'di. Interpol, Policia Federal Ministerial, Meksika Federal Polisi ve Meksika'daki ABD Büyükelçiliği ve Konsolosluğu'na bir kaçırma olayı olduğu düşünülen olayda yardım ettiği için Meksika haberleri ve medyası tarafından ağır eleştirilere maruz kalmıştır. ⓘ
Doğu Avrupa
AKPM'nin 2013 AGİT İstanbul Deklarasyonu, Rus aktivist Petr Silaev, finansçı William Browder, işadamı Ilya Katsnelson, Belaruslu siyasetçi Ales Michalevic ve Ukraynalı siyasetçi Bohdan Danylyshyn'in de aralarında bulunduğu bu tür kovuşturma vakalarına atıfta bulunmuştur. ⓘ
25 Temmuz 2014 tarihinde, Interpol Anayasası'nın siyasi ya da askeri nitelikte herhangi bir müdahale ya da faaliyette bulunmalarını yasaklamasına rağmen, Ukraynalı milliyetçi paramiliter lider Dmytro Yarosh, Rus makamlarının talebi üzerine Interpol'ün uluslararası arananlar listesine alındı ve böylece 2014 yılında Ukrayna ile Rusya arasında başlayan çatışmanın ardından uluslararası alanda aranan tek kişi oldu. Interpol, Ukrayna'nın eski Cumhurbaşkanı Viktor Yanukoviç'i, Euromaidan sırasında protestocuların kitlesel olarak öldürülmesi nedeniyle yeni Ukrayna hükümeti tarafından şüpheli olarak arananlar listesine koymayı uzun süre reddetti. Yanukoviç nihayetinde 12 Ocak 2015 tarihinde arananlar listesine alındı. Ancak 16 Temmuz 2015 tarihinde, Yanukoviç'in kiraladığı İngiliz hukuk firması Joseph Hage Aaronson'un müdahalesinin ardından, Ukrayna'nın eski cumhurbaşkanı hakkındaki uluslararası tutuklama emri, bir sonraki incelemeye kadar askıya alındı. Aralık 2014'te Ukrayna Güvenlik Servisi (SBU), INTERPOL Ukrayna Bürosu'nun eski bir ajanı tarafından yönetilen ve aynı zamanda Ukrayna karşı istihbarat teşkilatlarında aile ilişkileri olan bir sabotaj ve keşif grubunu tasfiye etti. Rusya 2014 yılında Ukraynalı siyasetçi Ihor Kolomoyskyi ve Moskova'daki Ukrayna yanlısı sanat performansının ardından Rusya'da cezai takibata maruz kalan Ukraynalı sivil aktivist Pavel Ushevets'i Interpol'ün arananlar listesine almak için girişimlerde bulundu. ⓘ
Orta Doğu
Stockholm Center for Freedom tarafından Eylül 2017'de yayınlanan bir rapora göre Türkiye, Interpol'ün kendi anayasasını ihlal ederek meşru eleştirmenleri ve muhalifleri avlamak için Interpol mekanizmalarını silah olarak kullanmıştır. Raporda, sadece tutuklama kararlarının değil, seyahat belgelerinin ve pasaportların iptalinin de Türkiye tarafından eleştirmenlere ve muhaliflere karşı zulüm aracı olarak kullanıldığı istismar vakaları listelenmektedir. Taciz kampanyası yabancı şirketleri de hedef aldı. Suriyeli-Kürt Salih Müslim 25 Şubat 2018 tarihinde Çek Cumhuriyeti'nin başkenti Prag'da Türkiye'nin talebi üzerine kısa bir süre gözaltına alınmış, ancak 2 gün sonra serbest bırakılmış ve Türkiye'nin öfkeli protestolarına maruz kalmıştır. Çek makamları 17 Mart 2018 tarihinde Türkiye'nin talebini dayanaktan yoksun bularak reddetti. ⓘ
Üst düzey bir BAE hükümet yetkilisi olan Ahmed Naser Al-Raisi'nin Devlet Başkanı olmasının ardından Interpol, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin (AİHM) tedbir kararını görmezden gelerek Bahreynli bir aktivistin iadesi için Sırp yetkililerle işbirliği yaptı. Ahmed Jaafar Mohamed Ali, Abu Dabi kraliyet ailesinin bir üyesi tarafından yönetilen özel bir Emirlik havayolu şirketi olan Royal Jet'e ait bir charter uçağıyla Bahreyn'e iade edildi. Eleştirmenler, bunun Al-Raisi başkanlığında "kırmızı çizgilerin nasıl aşılacağının" ilk örneği olduğu yönünde endişelerini dile getirdi. Ayrıca, kararının ardından Interpol'ün Ali'nin karşılaşacağı herhangi bir suiistimalin suç ortağı olacağı uyarısı yapıldı. 2021 yılında Ahmed Naser'in daha önce de BAE'de bir dizi kişiye işkence yaptığı iddia edilmişti. ⓘ
İtirazlar ve geri çekme talepleri
Interpol'e itiraz başvurusunda bulunma prosedürü uzun ve karmaşık bir süreçtir. Örneğin, Venezuelalı gazeteci Patricia Poleo ve Kazak aktivist Ablyazov'un meslektaşı ve mülteci statüsü verilen Tatiana Paraskevich, sırasıyla bir buçuk yıl ve altı ay gibi uzun bir süre boyunca siyasi amaçlı talebin iptali için uğraşmışlardır. ⓘ
Interpol daha önce Endonezyalı aktivist Benny Wenda, Gürcü siyasetçi Givi Targamadze, Gürcistan eski Cumhurbaşkanı Mikheil Saakashvili, Maracaibo eski Belediye Başkanı ve 2006 Venezüella başkanlık seçimleri adayı Manuel Rosales ve Honduras eski Cumhurbaşkanı Manuel Zelaya Rosales gibi bazı kişilerin arananlar listesine dahil edilmesi taleplerini siyasi amaçlı olarak kabul etmiş ve bu kişiler daha sonra listeden çıkarılmıştır. Ancak çoğu durumda Interpol mültecilere yönelik Kırmızı Bülten'i ancak otoriter bir devlet ceza davasını kapattıktan veya af ilan ettikten sonra kaldırmaktadır (örneğin Rus aktivistler ve siyasi mülteciler Petr Silaev, Denis Solopov ve Aleksey Makarov ile Türk sosyolog ve feminist Pınar Selek'in davaları). ⓘ
Diplomasi
2016 yılında Tayvan, Interpol'ü Genel Kurul'a gözlemci olarak katılma başvurularını geri çevirdiği için eleştirdi. Amerika Birleşik Devletleri Tayvan'ın katılımını destekledi ve ABD Kongresi, Dışişleri Bakanını Tayvan için gözlemci statüsü elde etmeye yönelik bir strateji geliştirmeye yönlendiren bir yasa çıkardı. ⓘ
Meng Hongwei'nin başkan ve bir Rus olan Alexander Prokopchuk'un Interpol'ün Avrupa'dan sorumlu başkan yardımcısı olarak seçilmesi batı medyasında eleştirilere neden oldu ve Interpol'ün Çin ve Rusya'dan gelen siyasi amaçlı talepleri kabul ettiğine dair korkuları arttırdı. ⓘ
İş Dünyası
2013 yılında Interpol, FIFA, Philip Morris ve ilaç endüstrisi gibi özel sektör kuruluşlarıyla yaptığı milyonlarca dolarlık anlaşmalar nedeniyle eleştirildi. Eleştiriler ağırlıklı olarak şeffaflık eksikliği ve Codentify gibi potansiyel çıkar çatışmaları üzerineydi. 2015 FIFA skandalının ardından organizasyon, bu tür eleştirilere neden olan tüm özel sektör kuruluşlarıyla bağlarını kopardı ve yeni ve şeffaf bir finansman çerçevesi benimsedi. ⓘ
Liderlik
Meng Hongwei'nin ortadan kaybolmasının ardından dört Amerikalı senatör, halefi olması muhtemel Alexander Prokopchuk'u Kırmızı Bültenleri kötüye kullanmakla suçladı ve Prokopchuk'un seçilmesini "kümesin başına bir tilki getirmeye" benzetti. Ukrayna Helsinki İnsan Hakları Birliği tarafından yayınlanan ve diğer STK'lar tarafından da imzalanan bir bildiride Prokopchuk'un Interpol'deki pozisyonunu Rusya'yı eleştirenleri susturmak için kullanabileceğine dair endişeler dile getirildi. Rus siyasetçiler ABD'nin suçlamasını siyasi amaçlı müdahale olarak eleştirdi. ⓘ
1 Ekim 2020'de, Interpol'ün Asya'dan sorumlu icra kurulu delegesi, Birleşik Arap Emirlikleri güvenlik şefi Ahmed Naser al-Raisi, İngiliz vatandaşları da dahil olmak üzere Orta Doğu'da ciddi insan hakları ihlalleriyle suçlanıyor ve Interpol'ün yeni başkanı olmak istiyordu. Interpol, el-Raisi'nin başkan seçilmesi halinde güvenilirliğini kaybedebileceği konusunda uyarılmıştı. El-Raisi BAE'de güvenlik ve polis güçlerinden sorumluyken, Durham Üniversitesi doktora öğrencisi Matthew Hedges, casusluk suçlamasıyla Dubai'de tutuklandıktan sonra neredeyse altı ay boyunca hücre hapsinde tutuldu. Ayrıca tutukluluğu sırasında bir uyuşturucu kokteyli ile beslendi. Bir başka İngiliz ve futbol taraftarı olan Ali Ahmad, bir maçta Katar forması giydiği için BAE'de hapsedildi. Göğsünden ve kollarından çakı ile bıçaklanmış, ağzına vurularak ön dişini kaybetmesine neden olunmuş, plastik bir torba ile boğulmuş ve tutuklama memurları tarafından kıyafetleri ateşe verilmiştir. ⓘ
Eski Birleşik Krallık Başsavcısı Sir David Calvert-Smith tarafından IHR Advisors'ın desteğiyle Nisan 2021'de kaleme alınan bir raporda, BAE'nin Interpol üzerindeki etkisi sorgulanmış ve Interpol başkanlığı için teklif veren BAE'li generalin bu göreve uygun olmadığı belirtilmişti. Raporda, Interpol başkanlığı için teklif veren BAE'li general Ahmed Naser Al-Raisi'nin insan hakları ihlalleriyle bağlantılı olarak bu pozisyon için uygun olmadığı belirtildi. İddialar, BAE tarafından yapılan ve 2017 yılında Interpol tarafından kabul edilen 50 milyon dolar değerindeki etkili bağış da dahil olmak üzere, Sir David tarafından Cenevre'de bulunan ve tamamen BAE tarafından finanse edilen bir kuruluş olan Interpol Foundation for a Safer World (Daha Güvenli Bir Dünya için Interpol Vakfı) aracılığıyla ortaya konan çeşitli gerçeklere dayandırılmıştır. ⓘ
Fransız insan hakları avukatı William Bourdon, Körfez İnsan Hakları Merkezi veya GCHR adına, GCHR Yönetim Kurulu üyesi ve insan hakları aktivisti Ahmed Mansur'un izinsiz tutuklanması ve işkence görmesiyle bağlantılı olarak Tümgeneral Ahmed Naser Al-Raisi hakkında resmi bir şikâyette bulundu. Paris'teki Savcılığa 7 Haziran 2021 tarihinde yapılan şikâyet, evrensel yargı yetkisi kavramına dayanmakta olup, Al-Raisi'nin 2021 yılında Interpol başkanlığı için Fransa'da bulunduğu sırada adalet önüne çıkarılmasını amaçlamaktadır. ⓘ
Haziran 2021'de, çoğunluktan ve muhalefetten olmak üzere 35 Fransız Parlamenter, Milletvekili ve Senatör, Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'u, kendisine yöneltilen işkence suçlamalarını gerekçe göstererek BAE'li General Ahmed Nasser Al-Raisi'nin adaylığına karşı çıkmaya çağırdı. Bu, Macron'a ilk kez 2021'in başlarında mektup yazan Rhône milletvekili Hubert Julien-Laferrière'in ikinci çağrısıydı. Siyasi muhalif Ahmed Mansur ve İngiliz akademisyen Matthew Hedges'e işkence yapılmasından sorumlu olan Al-Raisi gibi bir profilin nasıl olup da en saygın bir kurumun başkanı olabildiğini sorguladı. ⓘ
Ağustos 2021'de BAE'nin Interpol başkanlığı için kendi adayı Ahmed Naser Al-Raisi'yi desteklediği ortaya çıktı. "Uluslararası bir parya" olarak görülen Al-Raisi, Ahmed Mansur, Mathhew Hedges ve Ali Issa Ahmad'ın gözaltına alınması ve işkence görmesi olaylarına karıştığı için giderek daha fazla kınanıyordu. Bunu göz önünde bulunduran Emirlikler, destek kazanmak için Interpol üyesi ülkelere geziler düzenleyerek Raisi'yi tanıtmak için bir plan başlattı. ⓘ
BAE, El-Raisi için Interpol'e üye ülkelere geziler düzenlerken, Emirlik adayına karşı muhalefet güçlendi. Bazı Alman milletvekilleri "derin kaygılarını" ifade etmek ve El-Raisi'nin Interpol direktörlüğüne adaylığını reddetmek için bir dilekçe imzaladı. Matthew Hedges ve Ali Ahmad'ın İngiliz avukatı Rodney Dixon da bir şikayet dilekçesi sunarak İsveç makamlarını El-Raisi'yi İsveç'e vardığında tutuklamaya çağırdı. İki İngiliz de benzer bir taleple Norveç polis makamlarına başvurarak El-Raisi'nin tutuklanmasını talep etti. Hem İsveç hem de Norveç, kişinin uyruğuna ya da suçun işlendiği ülkeye bakılmaksızın suç soruşturması açılmasına izin veren bir yargı yetkisi uygulamaktadır. ⓘ
Ekim 2021'de, Birleşik Arap Emirlikleri'nin Interpol başkanlığı adayı Naser Al-Raisi, avukatların Paris'teki Fransız Savcılığa şikayette bulunması nedeniyle daha fazla muhalefetle karşı karşıya kaldı. İddialar, Al-Raisi'nin Ali Issa Ahmad ve Matthew Hedges'in hukuka aykırı olarak gözaltına alınması ve işkence görmesindeki rolüne atıfta bulunuyordu. Evrensel yargı yetkisi ilkesi kapsamında yapılan şikayet, Fransız yetkililere yabancı uyrukluları soruşturma ve tutuklama yetkisi veriyor. Raisi bir devlet başkanı olmadığı için, Fransız yetkililer onu Fransız topraklarına girerken tutuklama ve sorgulama hakkına sahipti. ⓘ
Genel Kurul yaklaştıkça muhalefet de yükseliyordu. Kasım 2021'de bir Türk avukat Gülden Sönmez, oylamanın yapılacağı Türkiye'de Al-Raisi'nin adaylığına karşı suç duyurusunda bulundu. Sönmez, bunun Birleşik Arap Emirlikleri'nin insan hakları sicilini örtbas etme ve itibarını aklama girişimi olduğunu söyledi. Ayrıca Hedges ve Ahmad'ın da Genel Kurul öncesinde Al-Raisi'ye karşı Türkiye'de dava açması bekleniyordu. ⓘ
20 Aralık 2021'de The Heritage Foundation, Interpol başkanlığını, Genel Sekreter Jürgen Stock'u, Türkiye gibi üye ülkelerin polis işbirliği taleplerini düzgün bir şekilde incelemediği ve Birleşik Arap Emirlikleri'nden Tümgeneral Ahmed Naser al-Raisi'nin, aralarında İngiliz vatandaşı Matthew Hedges'in de bulunduğu tutuklulara işkence yaptığına dair güvenilir suçlamalara rağmen başkanlığa seçildiği için eleştirdi. Düşünce kuruluşu, Interpol'ün kötü sicile sahip üye devletleri ve üyeleri seçmesi ve reformları desteklemesi konusunda soru işaretleri yarattı. Stock, Raisi'nin Interpol'ü değil anavatanını temsil etmeye devam edeceğini ileri sürerek Raisi'nin seçilmesini sağladı. ⓘ
Reform
1 - 3 Temmuz 2015 tarihleri arasında Interpol, özellikle bilgi işleme mekanizmalarını doğrulamak amacıyla oluşturulan Bilgi İşleme Çalışma Grubu'nun bir oturumunu düzenledi. Çalışma Grubu, uluslararası soruşturma sisteminin reformuna ilişkin olarak sivil toplumun tavsiyelerini dinledi ve suç raporlarının ulusal düzeyde dosyalanmasının olası engellenmesi veya reddedilmesi ışığında bunları dikkate alma sözü verdi. ⓘ
Bir insan hakları örgütü olan Open Dialog Foundation, Interpol'ün özellikle: uluslararası mülteci statüsüne sahip kişilerin haklarının korunması için bir mekanizma oluşturmasını; Dosyaların Kontrolü Komisyonu'nun insan hakları STK'ları ve iltica ve suçluların iadesi uzmanlarıyla daha yakın işbirliği başlatmasını; Interpol kurallarının ihlaline yönelik yaptırımlar uygulamasını; STK'lar, BM, AGİT, AKPM ve Avrupa Parlamentosu ile işbirliğini güçlendirmesini tavsiye etti. ⓘ
Fair Trials International, haksız suçlamalarla Kırmızı Bültenle aranan bireyler için etkili hukuk yolları yaratılmasını; Interpol sistemini sıklıkla suiistimal eden ülkelerin cezalandırılmasını; Interpol'ün çalışmalarının daha şeffaf hale getirilmesini önerdi. ⓘ
Barış Çalışmaları Merkezi ayrıca Interpol'e yönelik olarak, özellikle menşe ülkeleri tarafından 1951 Mülteci Sözleşmesi uyarınca mülteci statüsü verilen kişilere yönelik Kırmızı Bültenlerin ve Difüzyonların kaldırılması ve Kırmızı Bültenleri düzenli olarak gözden geçirecek bağımsız bir organın kurulması yönünde tavsiyelerde bulundu. ⓘ
Amblem
Interpol'ün mevcut amblemi 1950 yılında kabul edilmiştir ve aşağıdaki unsurları içermektedir:
- küre dünya çapındaki faaliyeti gösterir
- zeytin dalları barışı temsil eder
- kılıç polis eylemini temsil eder
- terazi adaleti simgeler
- "OIPC" ve "ICPO" kısaltmaları, sırasıyla hem Fransızca hem de İngilizce dillerinde kuruluşun tam adını temsil etmektedir. ⓘ
Üyelik
Üyeler
Interpol'ün şu anda 195 üye ülkesi bulunmaktadır:
- Afganistan - Ekim 2002
- Arnavutluk - Kasım 1991
- Cezayir - Ağustos 1963
- Andorra - Kasım 1987
- Angola - Ekim 1982
- Antigua ve Barbuda - Ekim 1986
- Arjantin - Haziran 1956
- Ermenistan - Kasım 1992
- Aruba - Kasım 1987
- Avustralya - Haziran 1956
- Avusturya - Haziran 1956
- Azerbaycan - Kasım 1992
- Bahamalar - Ekim 1973
- Bahreyn - Eylül 1972
- Bangladeş - Ekim 1976
- Barbados - Kasım 1981
- Belarus - Eylül 1993
- Belçika - Haziran 1956
- Belize - Kasım 1987
- Benin - Eylül 1962
- Bhutan - Eylül 2005
- Bolivya - Ağustos 1963
- Bosna Hersek - Kasım 1992
- Botsvana - Kasım 1980
- Brezilya - Ekim 1986
- Brunei - Eylül 1984
- Bulgaristan - Kasım 1989
- Burkina Faso - Eylül 1961
- Burundi - Ekim 1970
- Kamboçya - Haziran 1956
- Kamerun - Eylül 1961
- Kanada - Ekim 1949
- Cape Verde - Kasım 1989
- Orta Afrika Cumhuriyeti - Haziran 1965
- Çad - Eylül 1962
- Şili - Haziran 1956
- Çin - Eylül 1961
- Kolombiya - Haziran 1956
- Komorlar - Ekim 1998
- Kongo Cumhuriyeti - Eylül 1961
- Kongo Demokratik Cumhuriyeti - Ağustos 1963
- Kosta Rika - Haziran 1956
- Fildişi Sahili - Eylül 1961
- Hırvatistan - Kasım 1992
- Küba - Haziran 1956
- Curaçao - Ekim 2011
- Kıbrıs - Eylül 1962
- Çek Cumhuriyeti - Eylül 1993
- Danimarka - Haziran 1956
- Cibuti - Kasım 1980
- Dominika - Kasım 1981
- Dominik Cumhuriyeti - Haziran 1956
- Doğu Timor - Ekim 2002
- Ekvador - Eylül 1962
- Mısır - Haziran 1956
- El Salvador - Aralık 1959
- Ekvator Ginesi - Kasım 1980
- Eritre - Kasım 1999
- Estonya - Kasım 1992
- Eswatini - Ekim 1975
- Etiyopya - Eylül 1958
- Fiji - Eylül 1971
- Finlandiya - Haziran 1956
- Fransa - Haziran 1956
- Gabon - Eylül 1961
- Gambiya - Ekim 1986
- Gürcistan - Eylül 1993
- Almanya - Haziran 1956
- Gana - Eylül 1958
- Yunanistan - Haziran 1956
- Grenada - Ekim 1986
- Guatemala - Haziran 1956
- Gine - Eylül 1961
- Gine-Bissau - Kasım 1992
- Guyana - Ekim 1968
- Haiti - Haziran 1957
- Honduras - Eylül 1974
- Macaristan - Kasım 1981
- İzlanda - Eylül 1971
- Hindistan - Haziran 1956
- Endonezya - Haziran 1956
- İran - Haziran 1956
- Irak - Eylül 1967
- İrlanda - Haziran 1956
- İsrail - Ekim 1949
- İtalya - Haziran 1956
- Jamaika - Ağustos 1963
- Japonya - Haziran 1956
- Ürdün - Haziran 1956
- Kazakistan - Kasım 1992
- Kenya - Ekim 1968
- Kiribati - Kasım 2018
- Kuveyt - Haziran 1965
- Kırgızistan - Ekim 1996
- Laos - Haziran 1957
- Letonya - Kasım 1992
- Lübnan - Haziran 1956
- Lesotho - Eylül 1971
- Liberya - Haziran 1956
- Libya - Haziran 1956
- Lihtenştayn - Ekim 1960
- Litvanya - Kasım 1991
- Lüksemburg - Haziran 1956
- Madagaskar - Eylül 1961
- Malavi - Ağustos 1966
- Malezya - Eylül 1961
- Maldivler - Eylül 1984
- Mali - Ekim 1969
- Malta - Eylül 1972
- Marshall Adaları - Eylül 1990
- Moritanya - Eylül 1962
- Mauritius - Ekim 1969
- Meksika - Haziran 1956
- Moldova - Eylül 1994
- Mikronezya - Kasım 2021
- Monako - Haziran 1956
- Moğolistan - Kasım 1991
- Karadağ - Eylül 2006
- Fas - Haziran 1957
- Mozambik - Kasım 1989
- Myanmar - Haziran 1956
- Namibya - Kasım 1992
- Nauru - Eylül 1971
- Nepal - Eylül 1967
- Hollanda - Haziran 1956
- Yeni Zelanda - Haziran 1956
- Nikaragua - Haziran 1965
- Nijer - Eylül 1964
- Nijerya - Ekim 1960
- Kuzey Makedonya - Eylül 1993
- Norveç - Haziran 1956
- Umman - Eylül 1972
- Pakistan - Haziran 1956
- Filistin - Eylül 2017
- Panama - Eylül 1958
- Papua Yeni Gine - Ekim 1976
- Paraguay - Eylül 1977
- Peru - Eylül 1962
- Filipinler - Haziran 1956
- Polonya - Eylül 1990
- Portekiz - Haziran 1956
- Katar - Eylül 1974
- Romanya - Ekim 1973
- Rusya - Eylül 1990
- Ruanda - Eylül 1974
- Saint Kitts ve Nevis - Kasım 1987
- Saint Lucia - Ekim 1983
- Saint Vincent ve Grenadinler - Ekim 1985
- Samoa - Ekim 2009
- São Tomé ve Príncipe - Kasım 1988
- Suudi Arabistan - Haziran 1956
- San Marino - Eylül 2006
- Senegal - Eylül 1961
- Sırbistan - Eylül 1956
- Seyşeller - Eylül 1977
- Sierra Leone - Eylül 1962
- Singapur - Ekim 1968
- Sint Maarten - Ekim 2011
- Slovakya - Eylül 1993
- Slovenya - Kasım 1992
- Solomon Adaları - Eylül 2017
- Somali - Ekim 1975
- Güney Afrika - Eylül 1993
- Güney Kore - Eylül 1964
- Güney Sudan - Ekim 2011
- İspanya - Haziran 1956
- Sri Lanka - Haziran 1956
- Sudan - Haziran 1956
- Surinam - Haziran 1956
- İsveç - Haziran 1956
- İsviçre- Haziran 1956
- Suriye - Haziran 1956
- Tacikistan - Ekim 2004
- Tanzanya - Eylül 1962
- Tayland - Haziran 1956
- Togo - Ekim 1960
- Tonga - Eylül 1979
- Trinidad ve Tobago - Eylül 1964
- Tunus - Haziran 1957
- Türkiye - Haziran 1956
- Türkmenistan - Eylül 2005
- Uganda - Ağustos 1966
- Ukrayna - Kasım 1992
- Birleşik Arap Emirlikleri - Ekim 1973
- Birleşik Krallık - Haziran 1956
- Amerika Birleşik Devletleri - Haziran 1956
- Uruguay - Haziran 1956
- Özbekistan - Eylül 1994
- Vanuatu - Kasım 2018
- Vatikan Şehri - Ekim 2008
- Venezuela - Haziran 1956
- Vietnam - Kasım 1991
- Yemen - Ekim 1976
- Zambiya - Ağustos 1966
- Zimbabve - Kasım 1980 ⓘ
Alt ulusal bürolar
- Amerikan Samoası
- Anguilla
- Bermuda
- Britanya Virjin Adaları
- Cayman Adaları
- Cebelitarık
- Hong Kong
- Montserrat
- Makao
- Porto Riko
- Turks ve Caicos Adaları
- Birleşmiş Milletler için Kosova ⓘ
Birleşmiş Milletler üyesi üç devlet ve kısmen tanınan üç devlet şu anda Interpol üyesi değildir: Kuzey Kore, Palau, ve Tuvalu'nun yanı sıra Kosova, Tayvan ve Batı Sahra. ⓘ
Ofisler
Lyon'daki Genel Sekreterlik merkezinin yanı sıra Interpol'ün yedi bölgesel bürosu ve üç özel temsilciliği bulunmaktadır:
- Buenos Aires, Arjantin
- Brüksel, Belçika (Avrupa Birliği özel temsilciliği)
- Yaoundé, Kamerun
- Abidjan, Fildişi Sahili
- San Salvador, El Salvador
- Addis Ababa, Etiyopya (Afrika Birliği özel temsilciliği)
- Nairobi, Kenya
- Bangkok, Tayland
- New York City, Amerika Birleşik Devletleri (Birleşmiş Milletler özel temsilciliği)
- Harare, Zimbabve ⓘ
Interpol'ün Komuta ve Koordinasyon Merkezleri acil bilgi arayan ya da bir krizle karşı karşıya olan ulusal polis güçleri için 24 saat irtibat noktası sunmaktadır. Bu merkezlerin ilki Lyon'da olup ikincisi Eylül 2011'de Buenos Aires'te açılmıştır. Üçüncüsü ise Eylül 2014'te Singapur'da açılmıştır. ⓘ
Interpol 2004 yılında New York'ta BM ve 2009 yılında Brüksel'de AB nezdinde birer Özel Temsilcilik Ofisi açmıştır. ⓘ
Örgüt, Singapur'da araştırma ve geliştirme tesisi ve dijital suç soruşturmalarında işbirliği yeri olarak Interpol Küresel İnovasyon Kompleksi'ni (IGCI) inşa etmiştir. Kompleks resmi olarak Nisan 2015'te açıldı, ancak daha önce de aktif hale gelmişti. En önemlisi, açılış etkinliğinde ortaya çıktığı üzere, SIMDA botnet altyapısının dünya çapında çökertilmesi, açılıştan önceki haftalarda IGCI'nin Siber Füzyon Merkezi'nden koordine edilmiş ve yürütülmüştür. ⓘ
Genel sekreterler ve başkanlar
Başkanlar
1923 yılında kuruluşundan bu yana başkanları:
Ülkesi | İsim | Hizmet yılları ⓘ |
---|---|---|
Avusturya | Johann Schober | 1923–1932 |
Avusturya | Franz Brandl | 1932–1934 |
Avusturya | Eugen Seydel | 1934–1935 |
Avusturya | Michael Skubl | 1935–1938 |
Nazi Almanyası | Otto Steinhäusl | 1938–1940 |
Nazi Almanyası | Reinhard Heydrich | 1940–1942 |
Nazi Almanyası | Arthur Nebe | 1942–1943 |
Nazi Almanyası | Ernst Kaltenbrunner | 1943–1945 |
Belçika | Florent Louwage | 1945–1956 |
Portekiz | Agostinho Lourenço | 1956–1960 |
Birleşik Krallık | Sir Richard Jackson | 1960–1963 |
Finlandiya | Fjalar Jarva | 1963–1964 |
Belçika | Firmin Franssen | 1964–1968 |
Batı Almanya | Paul Dickopf | 1968–1972 |
Kanada | William Leonard Higgitt | 1972–1976 |
İsveç | Carl Persson | 1976–1980 |
Filipinler | Jolly Bugarin | 1980–1984 |
Birleşik Devletler | John Simpson | 1984–1988 |
Fransa | Ivan Barbot | 1988–1992 |
Kanada | Norman Inkster | 1992–1994 |
İsveç | Björn Eriksson | 1994–1996 |
Japonya | Toshinori Kanemoto | 1996–2000 |
İspanya | Jesús Espigares Mira | 2000–2004 |
Güney Afrika | Jackie Selebi | 2004–2008 |
Şili | Arturo Herrera Verdugo | 2008 (vekil) |
Singapur | Khoo Boon Hui | 2008–2012 |
Fransa | Mireille Ballestrazzi | 2012–2016 |
Çin | Meng Hongwei | 2016–2018 |
Güney Kore | Kim Jong Yang | 2018–2021 |
Birleşik Arap Emirlikleri | Ahmed Nasır el Reisi | 2021–günümüz |
Üye ülkeler
- Afganistan
- Almanya
- Amerika Birleşik Devletleri
- Andorra
- Angola
- Antigua ve Barbuda
- Arjantin
- Arnavutluk
- Aruba
- Avustralya
- Avusturya
- Azerbaycan
- Bahama
- Bahreyn
- Bangladeş
- Barbados
- Belarus
- Belçika
- Belize
- Benin
- Birleşik Arap Emirlikleri
- Birleşik Krallık
- Bolivya
- Bosna-Hersek
- Botsvana
- Brezilya
- Brunei
- Burkina Faso
- Bulgaristan
- Burundi
- Yeşil Burun Adaları
- Cezayir
- Cibuti
- Komorlar
- Çad
- Çek Cumhuriyeti
- Çin
- Danimarka
- Doğu Timor
- Dominika
- Dominik Cumhuriyeti
- Ekvador
- Ekvator Ginesi
- El Salvador
- Endonezya
- Eritre
- Ermenistan
- Estonya
- Etiyopya
- Fas
- Fiji
- Fildişi Sahili
- Filipinler
- Finlandiya
- Fransa
- Gabon
- Gambiya
- Gana
- Gine
- Gine-Bissau
- Grenada
- Guatemala
- Guyana
- Güney Afrika Cumhuriyeti
- Gürcistan
- Haiti
- Hırvatistan
- Hindistan
- Hollanda
- Hollanda Antilleri
- Honduras
- Hong Kong
- Irak
- İran
- İrlanda
- İspanya
- İsrail
- İsveç
- İsviçre
- İtalya
- İzlanda
- Jamaika
- Japonya
- Kamboçya
- Kamerun
- Kanada
- Karadağ
- Katar
- Kazakistan
- Kenya
- Kıbrıs
- Kırgızistan
- Kolombiya
- Kongo Cumhuriyeti
- Kongo DC
- Kore
- Kosta Rika
- Kuveyt
- Küba
- Laos
- Lesotho
- Letonya
- Liberya
- Libya
- Lihtenştayn
- Litvanya
- Lübnan
- Lüksemburg
- Macaristan
- Madagaskar
- Makedonya
- Malavi
- Malezya
- Maldivler
- Mali
- Malta
- Marshall Adaları
- Mauritius
- Meksika
- Mısır
- Moğolistan
- Moldova
- Monako
- Moritanya
- Mozambik
- Myanmar
- Namibya
- Nauru
- Nepal
- Nijer
- Nijerya
- Nikaragua
- Norveç
- Orta Afrika Cumhuriyeti
- Özbekistan
- Pakistan
- Panama
- Papua Yeni Gine
- Paraguay
- Peru
- Polonya
- Portekiz
- Romanya
- Rusya
- Ruanda
- Saint Kitts ve Nevis
- Saint Lucia
- Saint Vincent ve Granada
- São Tomé ve Príncipe
- Senegal
- Seyşel Adaları
- Sırbistan
- Sierra Leone
- Singapur
- Slovakya
- Slovenya
- Somali
- Sri Lanka
- Sudan
- Surinam
- Suriye
- Suudi Arabistan
- Esvatini
- Şili
- Tanzanya
- Tayland
- Togo
- Tonga
- Trinidad ve Tobago
- Tunus
- Türkiye
- Uganda
- Ukrayna
- Umman
- Uruguay
- Ürdün
- Venezuela
- Vietnam
- Yemen
- Yeni Zelanda
- Yunanistan
- Zambiya ⓘ